(Unicode)
ရိပေါ်နိုးလာတော့ ညကသူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်သိပ်ထားတဲ့ရှောင်းကျန့်ကိုမတွေ့တော့။
မျက်နှာသစ်ကိုယ်လက်သန့်ရှင်းပြီး ထွက်လာတော့ စားပွဲခုံပေါ်မနက်စာကအဆင့်သင့်အုပ်
ထားတယ်။
လူကတော့အရိပ်အယောင်ကိုမတွေ့တာ။
"ရှောင်းကျန့်.."
အသံပြုလို့လိုက်ရှာတော့တစ်အိမ်လုံး ရှောင်း
ကျန့်အရိပ်အယောင်ကိုမတွေ့တာ။ စိတ်ညစ်
ညစ်နဲ့ အိမ်ရှေ့မှာသာ ထိုင်နေရင်း မျက်စိတစ်ဆုံးပင်လယ်ပြင်ကြီးကိုငေးကြည့်မိတယ်။ ရှောင်း
ကျန့်ကသူ့ကိုထားသွားပြန်ပါတယ်။
.
.
.
"ရိပေါ်.."
အော်ခေါ်သံကြားလို့အမြန်ခေါင်းစောင်း
ကြည့်မိမှ ကုန်းမြင့်လမ်းအတိုင်းအထုပ်
တွေတစ်ပွေ့တစ်ပိုက်နဲ့တက်လာတဲ့ရှောင်းကျန့်
ကိုတွေ့ရတာပဲ။
ထင်မှတ်မထားတာမို့ရိပေါ်ကနေရာမှာပဲတောင့်တောင့်ကြီးရပ်နေမိတယ်။ ရှောင်းကျန့်က သူ့ကိုထားသွားတာမဟုတ်ဘူးလား။
"ရိပေါ်....ရိ"
အထုပ်အပိုးတွေချလို့ ရိပေါ်ရှေ့ကို လက်လေး
ဝေ့ယှမ်းပြတော့ ရိပေါ်ကအခုမှအသိဝင်လာသလိုရှောင်းကျန့်ကို သိမ်းကြုံးဖက်တော့တာပဲ။
"ကိုယ့်ကိုထားခဲ့ပြီမှတ်တာ...ရှောင်းကျန့်
ကိုယ့်ကိုထားခဲ့ပြီမှတ်နေတာ".
စကားတစ်ခွန်းကိုအထပ်ထပ်ရွတ်လို့ ဖက်ထားတာတောင်လွတ်ထွက်သွားမည့်အလား တိုးတိုးဖက်လာတဲ့ရိပေါ်ကြောင့် ပြန်လည်သိုင်းဖက်မိ
ပြန်တယ်။
ရှောင်းကျန့်ဆံပင်ပေါ်စိုစွတ်လာတဲ့အထိအတွေ့ကရိပေါ်ငိုနေတာမဖြစ်ဖို့တိတ်တိတ်လေး
ဆုတောင်းရင်း။
.
.
.
.
"ရိပေါ်..ငါ..စျေးကနေ အဝတ်အစားအနည်းငယ်နဲ့ စားစရာဝယ်လာတယ်သိလား..ရွာစျေးဆိုတော့အရမ်းတန်တာပဲ"
လက်ထဲကအထုတ်တွေသေချာသိမ်းဆည်းရင်း
ရှောင်းကျန့်က သဘောကျသလိုဆိုပြန်တယ်။
"ပင်လယ်ရောက်တုန်းရောက်ခိုက် ပင်လယ်စာဟင်းရည်ချက်စားကြမလား..ဟုတ်တယ်..နေ့လည်စာအဲဒါပဲလုပ်လိုက်မယ်..နော်. ရိပေါ်"
YOU ARE READING
I swear...
FanficI swear...လို႔ပဲေျပာေပး...ငါအားလံုးယံုျကည္ဖို္႔အသင့္ပဲ။ 520 day or Chinese Valentine Day အမွတ္တရ Fic. ေက်းဇူးျပဳ၍Fic ကို fic လို႔ပဲျမင္ေပးပါ။ ေဝဖန္မႈမ်ားစြာကို လိုလားစြာလက္ခံပါ၏။
