(Zawgyi)
"က်န္းခ်န္...ဟိုက္စန္း..မင္းတို႔သိလား၊ ရိေပၚက သူ႔ကိုအခြင့္အေရးေပးႏိုင္မလားတဲ့၊ေပးစရာလား
ေနာ္၊ငါ့ကိုမဂ္လာဂုဏ္ျပဳေတးတီးခိုင္းတဲ့ေကာင္
ကို..."
အေမာင္ေ႐ွာင္းက်န္႔တို႔ စတင္ရစ္ေတာ္မူေနပါၿပီ။ ဒီစကားေျပာေနတာ ဖန္တလဲလဲျဖစ္ေနၿပီ။သူတို႔
က အမူးမေျပေသးလို႔သိပ္မေသာက္ရဲပဲ ဘီယာတစ္ဘူးဆီကိုင္ထားေပမယ့္အေမာင္
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ဘီယာသံုးဘူးကုန္သြားၿပီ။
"မင္းတို႔သိလား..သူကအဲလိုေျပာေတာ့ငါအရမ္း
ေပ်ာ္သြားတာပဲ၊ငါေလ...ရိေပၚနဲ႔အတူတူက်န္႐ွိေနတဲ့သက္တမ္းကို ကုန္ဆံုးခ်င္တယ္"
"....."
"ဒါေပမယ့္..အဲလိုလုပ္စရာလားေနာ္၊ ငါ့ကိုပက္ပက္စက္စက္လမ္းခြဲသြားတဲ့ေကာင္နဲ႔
ေလ၊ ဟုတ္တယ္မလား.."
သူတစ္ေယာက္ထဲပတ္႐ႈပ္ေနတာပဲ။သူတို႔လည္း
ဘာမွ မေျပာရဘူး။ သူပဲေျပာေနတာ။
"ေ႐ွာင္းက်န္႔..အရမ္းမ်ားေနၿပီ၊ အိပ္ရေအာင္ေလေနာ္"
ဟိုက္စန္းရဲ႔ထူဖို႔ျပင္တဲ့လက္ကိုပုတ္ခ်လို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကဘီယာတစ္ဘူးအသစ္ေဖာက္ျပန္
တယ္။
"ဖယ္စမ္း..ငါေသာက္ဦးမွာ၊ ဘာလဲ..မင္းတို႔က စိတ္မ႐ွည္ေတာ့ဘူးေပါ့၊ ငါ့ခံစားခ်က္ကို နားေထာင္မေပးဘူးေပါ့.."
ေအးဟ..ဘယ္ဘဝကဝဋ္ေႂကြးလဲလို႔သာ ေအာ္လိုက္ခ်င္တယ္။က်န္းခ်န္တစ္ေယာက္ဟိုက္
စန္းကိုမ်က္ႏွာရိပ္ျပလို႔ျပန္ထိုင္ခိုင္းရတယ္။
"မင္းတို႔သိလား.."
အဲဒီမင္းတို႔သိလားကိုပဲေၾကာက္တာ။
"ပါးပါးနဲ႔မားမားက ငါ့ကိုထားခဲ့ေပမယ့္ရိ
ေပၚကေတာ့ငါ့နား႐ွိခဲ့မယ္ယံုၾကည္ခဲ့တာ၊
ေနာက္ဆံုးေတာ့ရိေပၚကလည္းငါ့ကိုစြန့္္ပစ္သြား
ခဲ့တယ္၊ငါ့မွာသူပဲ႐ွိေတာ့တာကို...သူဘယ္
ေလာက္လုပ္ရက္လဲ၊မင္းတို႔သိၾကလား"
"အင္း...သိတယ္၊ ငါတို႔သိတယ္..ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕"
က်န္းခ်န္ရဲ႕အေျပာကို ေ႐ွာင္းက်န္႔က မ်က္လံုးမပြင့္တပြင့္နဲ႔ ၾကည့္တယ္္။
YOU ARE READING
I swear...
FanficI swear...လို႔ပဲေျပာေပး...ငါအားလံုးယံုျကည္ဖို္႔အသင့္ပဲ။ 520 day or Chinese Valentine Day အမွတ္တရ Fic. ေက်းဇူးျပဳ၍Fic ကို fic လို႔ပဲျမင္ေပးပါ။ ေဝဖန္မႈမ်ားစြာကို လိုလားစြာလက္ခံပါ၏။
