TUYAN✅DÜZENLENİYOR [Tamamlandı]

6.BÖLÜM

Merhaba
Uzun bir aradan sonra tekrar beraberiz.
Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın.
Yorumlarınız ve oylamalarınız beni gerçekten çok mutlu ediyor. Şimdiden teşekkür ederim.

Okuduğunuz saati de buraya yazabilirsiniz isterseniz.

Şimdiden söyleyeyim yazım yanlışları varsa kusura bakmayın. Kontrol ediyorum ama bazen gözümden kaçıyor.
Bu bütün bölümler için geçerli.

O zaman keyifle okumalar ❤️

.............

"Ooo kimler gelmiş?" adam ona doğru gelen genç adama yüzünü buruşturup gözlerini teyzesine doğru çevirdi.

"Yaa niye beni görünce iğreniyormuş gibi hareketler yapıyorsun." Ege kolunu genç adamın omzunu attığında adam Ege'nin kolunu omzundan ittirdi.

"İğreniyorum zaten." dedi.

"Ayıp ayıp." Ege sesini iğnelemek istercesine çıkardığında adam yaslandığı yastığı alıp Ege'nin kafasına attı.

"Git başımdan." dedi sinirli sesiyle.

"Ege rahat bıraksana ağabeyini." Ege annesini dil çıkarıp odasına doğru koştu.
"O dilini!" annesini sert sesini duymamazlıktan gelerek odasına girdi.

"Kaç yaşında adam oldu hala çocuk gibi davranıyor."
Genç adam ona doğru dönen teyzesine hafifçe gülümseyip oturduğu koltuktan kalktı.

"Ben artık gideyim," sağ bileğindeki saate bakıp tekrar gözlerimi teyzesine çevirdi.
"Geç kalacağım. "

"Tamam oğlum. Kolay gelsin sana." teyzesi yanağından öptüğün de evden çıkmıştı.

Bahçeye kilitlediği siyah bisikletini çözüp, bahçenin çıkışına doğru ilerletti. Gözlerini bahçedeki çiçeklerde gezdirdiğinde aklına direkt sevdiği kadın gelmişti. Bu onun gülümsemesini sağlamıştı. Tuyan'ın en sevdiği çiçeği bugünde ona yollamayı düşünüyordu ama biraz farklı çiçeklerde yollamak istiyordu. Fakat tedirgin ediyordu. Sevmeye bilirdi sonuçta.
Dün yolladığı mektupta adresi de  yazmıştı. Bugün belki ona bir şeyler yazardı. Yazmasını o kadar istiyordu ki. Ondan kendisinde bir şeyler olmasını o kadar istiyordu ki...
Onunla ilgili bir şeye dair, küçük bir şey bile olsa onda olmasını çok istiyordu.
Bisikletinin üstüne oturduğunda hızlıca sürmeye başladı. Geç kalmak istemiyordu.
Uzun bir aradan sonra bisiklete binmesi adama biraz tuhaf gelmişti. Bisiklete binmeyi bayılıyordu ama binmek için bir zaman bulamıyordu genellikle.
Ama bugün biraz değişiklik yapmak istemişti. Hem zamanı varken bunu kullanmalı idi.

"Gelebilirsiniz." genç adam başını çalan kapıya doğru çevirdiğinde içeriye otuzlu yaşlarında bir adam girmişti. Elinde bir kargo poşeti vardı. Adam anlamayarak gözlerini içeriye giren adama çevirdi.
Kargodan bir şey almamıştı. Ona bir şey gelmeyecekti.
Neydi o zaman bu?

"Bu size. İyi günler." kargocu elindeki poşeti adamın önüne koyup odadan çıkmak için ayaklarını kapıya doğru yöneltti.

Poşeti yavaşca elini aldı ve kucağına koydu. Poşetin dışını incelerken dudaklarının arasında bir gülüş kaçtı. Bu gülüş hayret edici bir gülüştü.
Adres çok tanıdıktı. Ezberin de olduğu bu adresi gerçek olduğunu anlamak için tekrar  tekrar okudu. Gözlerini inanamayarak karşısındaki duvara çevirdi.
Tuyan'dan bir şey mi gelmişti?
Ona bir mektup mu yazmıştı yoksa?
Gözlerini tekrar poşete çevirdiğinde dikkatlice alıp sol tarafındaki komidinin yanına koydu.
Burada açmak istemiyordu. Evde açıp iyice incelemek istiyordu. Burada hızlıca açıp kısa bir süre bakacağına evde uzunca bakmak daha iyi diye düşündü. Hızlanan kalbini normal bir hale getirmek için derin bir nefes aldı.
Ne gönderdiğini acayip merak ediyordu ama bu keyfi evinde odasında gidermek istiyordu. Aslında ona bir şey yollayacağını düşünmemişti. Hatta hiç.
Beklemediği bir anda böyle bir şey olunca çok heyecanlanmıştı. Çok mutlu olmuştu. Onu küçücük bir şey bile yollaması adamı delice mutlu etmişti. Sevindirmişti. Onu her şeyiyle sevindiren kadını hayatına sokmak için her şeyi yapacaktı. Onun hayatını güzelleştiren bu güzeller güzeli aşık olduğu kadın için her şeyi yapacaktı.
Başını tekrar poşete çevirip hafifçe gülümsedi. Sağ bileğindeki saate baktığında eve gitmesine 1 saat kaldığını gördü. Bu bir saat nasıl geçecek bilmiyordu. Ama zor geçeceğini biliyordu.