HIDING SERIES 2: The Mistake (COMPLETED)

21

Hunter's Point of View

Habang paakyat ako ng kwarto ko na dala dala ang niluto kong almusal na bacon, sausages  at egg rice kasabay narin nito ang pain reliever, naiisip ko ang mga sinabi nito kagabi, kung gaano siya kaswerte sa‘kin pag napangasawa niya ako, at iba pa, I wish hindi niya ito kinalimutan. But hindi na ako nag-aassume pa sa mga sinabi niya, dahil lasing siya — lasing siya ng sinabi niya ang mga bagay na ‘yun, at alam ko na nakalimutan na niya rin ang mga ‘yun, simula ngayon.

Aside from that naiisip ko rin kung tama nga ba ang ginawa ko sa kanya kagabi...

Baka kasi sabihin o isipin niya na I take an advantage to him, dahil lasing siya.

Anyway, kung sasabihin niya man ang mga ‘yun, kasalanan niya naman b’cause hindi niya napansin na nakainom na pala siya ng drugs na flibanserin last night, at kasalanan din niya bakit siya nakainom non.

Atsaka atleast natulungan ko siya, if I didn't help him, baka hanggang ngayon ramdam niya parin ang ganoong klasing init. And one more thing, pareho lang din naman kami nasatisfy sa ginawa namin last night, I didn't forget how he moan how big my thing inside him.

Anyway, nandito na ako sa harap ng kwarto, kakatok na sana ako ng biglang may narinig akong humihikbi, so instead of knocking, I just pressed the door slowly.

Nang mabuksan ko na ang pinto, nabigla ako dahil nakita ko itong nakaupo sa sahig habang nakatalikod, at kita ko rin ang konting dugo na may hot juicy semen ko on the bed and floor, oh no! Napasobra hata, bakit hindi ko ito nakita kagabi?!

Bigla naman akong naawa dahil naririnig ko ang mahinang paghikbi nito...

“Good thing you're already awake.” Mahinahon kong saad sa kanya. I'm acting like walang nangyari kagabi.

I'm expecting a immediately response — response na magsesermon sa‘kin at ibubuhos lahat ang galit, but wala, wala akong narinig sa kanya.

‘I think nagising na siya sa katotohanan...’ I said to myself.

“Are you okay?” Nag-aalalang tanong ko sa kanya.

Ngunit mga ilang segundo ang lumipas, hindi parin ako nito kinikibo. Para akong tanga na naghihintay ng sagot mula sa pipi. Well, he's not a mute person either deaf, I think he just don't want to answer me b’cause of last night.

“Hey, are you okay?” Tanong ko ulit sa kanya, but he didn't bother to answer my question, na nagpairita sa‘kin.

Kaya naman dali-dali kong inilagay ang tray ng pagkain sa may bedside table ko, at naglakad patungo sa kinaroroonan nito.

Nasa likod niya na ako, at kita ko ang balisa sa galaw nito. Alam kong ramdam niya na ang presensya ko, dahil nga balisa na ang galaw niya.

Nakaisip naman ako ng paraan para lalo siyang gulatin at pabalisahin.

Yumuko ako at bigla kong hinawakan ang likod kasabay nito mga paa niya at dali dali ko itong binuhat na parang bagong kasal.

Tanging gulat ang mapipinta mo sa mukha niya ngayon. Parang hindi ito makapaniwala na ako ang kaharap at bumubuhat sa kanya, isabay mo pa ang pamumula ng mukha nito at messy dress nito. Anyway, pinasuot ko sa kanya ang white polo ko, at sakto naman na hindi kasya sa kanya, kaya naman nagmukha itong dress, na lalong nagpaganda at nagpahot sa kanya.

Parang gusto ko tuloy siyang ikama ngayon.

T*ngina! ‘Wag mo muna akong saniban kalibugan!

“Are you okay?” May pilyong tanong ko ulit sa kanya.

“Y-yes! Kaya ibaba mo na ako... No need to carry me!” Nagpupumiglas na saad nito.

“Well, I'm not convinced...” Nakangising saad ko sa kanya.

“W-what do you mean?” Nabubulol na saad nito. Halatang kinakabahan ito.

“Nothing. Anyway, kumain kana.” Saad ko sa kanya at binaba ko siya sa kama.

Kinuha ko naman ang mga pagkain na nasa bedside table ko at lumapit sa kanya.

“Here, kain kana. Alam kong gutom na gutom ka dahil galing ka sa inuman kagabi at the same time napagod ka.” May pilyong saad ko sa kanya.

“I don't want to eat busog pa ako.” Malamig na saad nito.

Kinuha ko naman ang kutsara at tindor, kumuha ako ng kanin at hinati ang sausage, pagkatapos non ay tinutok konito sa bibig niya.

“Eat!” Matigas na saad ko sa kanya.

“Ano ba?! I don't want to eat, bingi ka ba?!” Iritableng saad nito.

Ngunit ako naman, hindi ko parin tinatanggal ang ang kutsara na nasa harap ng bibig niya.

“Eat this o iba ang kakainin mo!” May diin na saad ko sa kanya.

“Tsk!” Pagsuko nito, sabay subo sa kutsarang hawak ko.

Kukuha pa sana ako ng pagkain ng bigla niyang damputin ang kutsara mula sa kamay ko pati narin ang tray.

“Ako na. Kaya kong kumain mag-isa.” Mataray na saad nito.

“Okay. Bakit kailangan mo pang magalit?” Kunwaring inis na tanong ko sa kanya.

“Hindi ako galit.” Simpleng saad nito.

“Weh? Bakit ganiyan ang tono mo?” Tanong ko pa sa kanya.

Pinipigilan ko talaga ang tawa ko, ang itsura niya kasi. Laughtrip!

“Shut up! Kumakain ako.” Inis na saad nito.

Tumahimik naman ako.

Habang pinapanood ko itong kumain ng sausage ay hindi ko mapigilang mapalunok at magkaroon ng boner.

The way he put the sausage inside his mouth ay naalala ko ang nangyari kagabi. That was hot!

Nabalik ako sa ulirat ng bigla itong magsalita...

“Ahmmm... about last night, kalimutan mo na ang mga nangyari, alam kong lasing lang ako ng gabing ‘yun at hindi ko alam na mangyayari ulit ito. Kaya forget about it.” Malamig na saad nito.

What? I expect na bubungangain ako about last night... Akala ko sasabihan niya ako ng masasakit na salita, pero hindi ko ‘yun natanggap. What the?

“So, naalala mo pala ang nangyari?” Tanong ko sa kanya.

“Malamang, sasabihin ko ba kung hindi. Atsaka sapat nag proved ang dugo at ano mo sa may higaan na nagtalik tayo kagabi.” Pambabara nito.

“Kaya kalimutan mo na.” Dugtong pa nito.

“I literally not forget what happen between us last night and the last 5 years.” Matigas na saad ko sa kanya.

Bigla naman itong napatingin sa‘kin na may pagtataka. Parang napitlag ito dahil sa sinabi ko.

“W-what did you say?"

“I said, I literally NOT forget what happen between us last night and the last 5 years.”  Pag-uulit ko.