HIDING SERIES 2: The Mistake (COMPLETED)

25

Louise's Point of View

“Argh! Paano ba makakaalis sa punyetang islang na ito!” Inis na bulong ko.

Nandito pala ako ngayon sa sala. Nakatambay lang at hindi alam kung anong gagawin.

Mga ilang sandali pa ay nabalik ako sa ulirat ng biglang may magsalita sa likod ko,

“Kahit anong gawin mo Louise. You can't leave this island alone.” Mahinahon na saad nito.

Kaya naman hinarap ko ito. At laking gulat ko nalang kung sino ito. I mean siya si Hunter, pero nakablack board short lang ito, as in short lang, wala itong damit, parang galing ito sa pag-ggym dahil sobrang pawis nito, at kita talaga ang mahulma nitong katawan, mas mahulma pa sa mga modelo ko sa LA.

I look at him from his board chest, pababa sa 8 packs abs niya hanggang sa nakabukol nitong...Argh!

Sh*t he's so hot! Pero 'di parin ako magpapaapekto sa kanya. Tsk!

Nabalik ako sa ulirat ng bigla itong magsalita...

“Done checking me out? Konti nalang kakainin mo na ako, at pwede naman, kahit ngayon pa.” Nakangising saad nito.

“W-what the f*ck are you talking about?! I'm not checking you. I-i'm checking your board short? Yes your board short, magkano 'yan? Para naman mabili ko ang mga modelo ko doon.” Kinakabahan kong saad sa kanya. Takte! Bakit ko pa kasi siya tinignan? Akala pa niyan niya pinagnanasahan ko siya!

“Tsk! You don't need a models Louise. At kahit 'wag mo narin silang bilhan.” Husky na saad nito.

Bigla naman akong napatawa sa sinabi nito. Seriously Hunter?

“How am I suppose to do If wala sila? Sagutin mo nga. Atsaka I need those man to represent my clothes.” Natatawang saad ko sa kanya.

“You don't need those man. Nandito naman ako...” Pagtigil nito sabay lakad palapit sa'kin.

Umatras naman ako.

He's looking at me with... I don't understand, I don't know... I can't figure it out kung paano niya ako tignan.

Mga ilang sandali pa ay naramdaman ko nalang ang sofa at nagulat ako ng bigla akong mapahiga...

“Ahh...!” Tili ko, ngunit hindi naituloy ng bigla niyang ilagay ang daliri niya sa bibig ko.

“Shhhh!” Saad nito sabay patong ng kaliwang kamay niya sa gilid ng mukha ko, kasunod naman non ang kanan kamay. Bali nakakulong na ako sa mga braso niya.

Hindi ko alam kung kakabahan ba ako o ano? Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko.

“You don't need those man Louise b'cause I can be your model, husband, and mostly the father of our children.” Saad nito using his husky voice.

T*ngina! Masyado din ang hinayupak na 'to! Daig pa ang rebisco, masyadong mafeeling!

“Yes, ngayon ko lang naisip na...” Nakangiting pagtigil ko.

“Sabi ko na sa'yo.” Nakangising saad nito.

“Ngayon ko lang naisip na kaya pala kitang tadyakan mula sa paa ko!” Sigaw ko sa kanya sabay tadyak sa alaga niya na dahilan para mapatayo at mapatalon ito sabay sigaw...

“Ahhhh!” Sigaw nito habang tunatalon.

“What the f*ck is your problem?! Bakit mo tinadyak ang dragon ko!” Daing nito.

Natatawa nalang ako dahil sa inasal niya, para siyang dambuhalang palaka habang hawak hawak ang pagkalalaki niya.

“Ano? Okay ka lang ba?!” Natatawang saad ko sa kanya, tinignan naman ako nito ng masama.