HIDING SERIES 2: The Mistake (COMPLETED)

23

Mark's Point of View

“Ano?! 'Di niyo parin siya nahahanap?! Mga t*ngina niyo wala kayong kwenta! Binabayaran ko kayo ng malaki, dapat ayusin niyo ang trabaho niyo! Siguraduhin niyong mahanap niyo si Louise, kung hindi kayo ang hindi mahahanap. And one more thing mag-spy 'din kayo sa P'pub and Royal Caribbean Inc. check him there at tignan niyo rin kung nandiyan ba si Hunter o wala! Naiintindihan niyo ba?!” Mahabang sermon ko sa tauhan ko ngayon.

“N-noted po Boss.” Kinakabahang saad ng isa sa mga tauhan ko.

“Good.” Simpleng saad ko sabay end call.

Anyway, nandito pala ako ngayon sa mansyon and inaasikaso ko ang company ni Louise sa Los Angeles. Ilang days na kasing 'di tumatawag ang secretary niya, and I don't know why.

And 2 days passed narin pala simula ng umalis sa bahay si Louise, at hanggang ngayon, 'di parin siya umuuwi,

-Flashback-

“Louise...Masama ba ang magmahal? Kasalanan bang magmahal? Masama ba at kasalanan bang mahalin ka?!” Humahagulgol na saad ko sa kanya.

Siya naman ay parang hindi makapaniwala, hindi makapaniwala sa mga narinig niya sa'kin ngayon.

Mga ilang sandali pa ay bigla itong naglakad papunta sa kinaroroonan ko...

“Do you love me too Louise?” Nakangiting tanong ko sa kanya.

Akala ko noong una yayakapin o hahalikan niya ako at ibabalik niya ang pagmamahal ko.

Ngunit akala ko lang pala 'yun, dahil bigla itong kumaripas ng takbo palabas ng kwarto.

“Louise!” Sigaw ko sabay takbo para masundan siya.

“Louise!” Sigaw ko ulit, ngunit 'di niya talaga ako pinapakinggan at nakita ko nalamg ito na nakalabas na siya ng bahay. Kaya naman lalo pa akong tumakbo.

“Louise!” Buong lakas kong sigaw sa kanya... Ngunit wala na, dahil nakalabas nga ako ng bahay, kita ko naman itong nagmamaneho na ng sasakyan niya paalis dito.

Nang mawala na ito sa paningin ko, napaupo nalang ako sa sahig at dinadamdam ang pagalis ng aking mahal.

Siguro, he needs some time para mag-process sa utak at puso niya ang mga sinabi ko sa kanya kanina.

Mga ilang sandali pa ay bigla kong maramdaan na may maliit na kamay na humawak sa likod ko...

“Daddy Mark. Why are you sitting here? And where's Papa po? I'm hungry na po, I want to eat.” Cute na saad nito.

Napangiti naman ako dahil sa inasal nito, kahit bata siya, she still has cares for me.

Bago ko naman ito hinarap, pinunasan ko muna ang mga luha ko, baka kasi lalong magalala ang batang ito.

Mga ilang sandali pa ay hinarap ko na ito.

“Sofie, I just want to sit here b'cause it's really refreshing here. And about sa Papa mo, umalis siya and I don't know where he's goin', but don't worry, uuwi din si Papa maya-maya lang.” Nakangiting Pagsisinualing ko sa kanya

Well, I don't know kung uuwi ba siya o hindi. Pero sana uuwi siya, dahil kung hindi, kakainin ako ng konsensya at pag-aalala ko.

“Okay po Daddy Mark. Daddy Mark, could we eat in Jollybee?” Nakangiting tanong nito.

Bigla naman akong nagtaka sa tanong nito.