beni benden // texting

01

 Herkese yeni bir hikayeden merhaba! 
Öncelikle uyarmalıyım. Bu hikayede yeme bozuklukları, kendine zarar verme ve depresyon ile ilgili tetikleyici unsurlar bulunmaktadır.
Kendi hislerimi anlattığım bir hikaye olacak. İçinde birbirimizi bulacağımızdan eminim. 
Okumaya başladığınız için teşekkür ederim. Lütfen bol bol yorum yapın. Düşüncelerinizi aşırı merak ediyorum. 
Ve Keyifle okuyun.

Kalabalıklar içinde yalnız hissediyorum. 

 Dışarıdan bakılınca ne kadar mutlu gözüküyorum. Arkadaşlarım var, güzel bir ailem var. İmkanım çok. Neden böyle berbat hissediyorum? Tam bir bencilim değil mi? Benim yerimde olmak isteyen bir sürü insan olmalı. Keşke haykırabilsem, kendimden nefret ediyorum. İçimde fırtınalar kopuyor. Anlatamıyorum. 

 Kendimi ait hissettiğim tek yer orman. Köpeklerim ve kendim inşa ettiğim küçük kulübem. Burası gizli bir yer. Arasanız bulamazsınız, harika bir alan. Bu iç açıcı yerde bile kendimi mutsuz hissediyorum. Köpeklerimin karnı tok, benim tok. Hatta fazla tok. Öyle ki birazdan kendimi kusturacağım. Kilo almamam lazım değil mi? 

  Bisikletimle şehir dışındaki ormandan, o leş şehre gidiyorum. Annem saat beşten önce evde olmazsam beni cezalandırır. Bu sefer ne yapar acaba? Eve mi kilitler? Onu çekmemek için tek yapabileceğim şey kurallara uymak olacak. Ne yazık bana. Keşke ölsem de kurtulsam. Keşke kendimi öldürebilecek kadar cesaretli olsam, korkağın tekiyim. 

  Kulaklığımda çalan müziğe bildirim sesi arası verildi. Bildirim kesin okuldandır. Ya yeni bir sınavım vardır yada yapmam gereken ödevlere bir yenisi eklenmiştir. Arkadaşlarım benden iğreniyor olmalı, mesaj attıklarını sanmıyorum. Annem her zaman aramayı seçer. Babam da mesaj atardı ama onun mesajının bildirim sesi farklıdır. Zaten öldü, mesaj atamaz. Bana gelen tek mesaj ya okul ya Turkcell. 

   Müziğe bu sefer birkaç tane bildirim sesi karıştı. Okuldan nefret ediyorum. Bir sürü ödev verdi kesin yine hocalar. Nasıl yetiştireceğim? Gençliğimizin en güzel günleri heba oluyor değil mi? Belki sevgilin hakkında düşüneceksin ama okul buna izin vermiyor. Bu benim için geçerli değil tabii ki. Beni kimse sevmez. 

 Bisikletimi kenara çekip telefonumu cebimden çıkardım. Bakalım bu sefer ödev Matematik dersi için miydi yoksa Edebiyat mı? Tuş kilidini açıp mesajlara baktım ama okuldan değildi. Hayret. Kesin yanlış numaradır. Yabancı numaranın yazdığı mesajları okumaya başladım.

0544*******: bugün seni yine köpeklere mama verirken gördüm
0544*******: şehrin içindekiler bir şekilde karnını doyuruyor, mutlu oluyor. 
 0544*******: şehirden korkanlar ise yalnız kalıyor değil mi Asya?
 0544*******: sen de şehirden korkanlardansın. 

 Bu neydi şimdi? Biri benimle dalga mı geçiyordu? Kim geçebilir ki? Benimle dalga geçecek kimsem bile yok. 

Asya: sen kimsin? 

0544*******: mutlu olduğun tek yer ormanlar değil mi?
0544*******: seni yargılayacak kimse yok
0544*******: seni sevsinler diye uğraştığın kimse yok
 0544*******: sadece seni koşulsuz seven köpeklerin var.

 Asya: sen kimsin? 

0544*******: seni senden daha iyi tanıyan
0544*******: seni senden daha çok düşünen 
0544*******: seni senden daha çok seven

Asya: anlamıyorum.

0544*******: bana 'beni benden' de Asya. 
0544*******: çünkü her zaman seni senden daha çok seveceğim
0544*******: bana her 'beni benden' dediğinde seni çok sevdiğimi hatırlarsın.