My Sweetest Judgement (On-Going)

Chapter 12

Hunter POV

"Anyway hindi na ako magpapa ligoy-ligoy pa, Do you want to be useful? you said your useless right? then be useful to me then"

Blangko parin ang ekspresyon nya ng sabihin iyon, kumunot naman ng noo ko sa narinig.
Anong ibig sabihin non?

"What do you mean?" naguguluhan kong tanong

"Be useful human, i will use you to collect sinner's soul" aniya,
W-What? me? she will use me? no way!

"Wait, what? you will use me to collect souls? are you serious?" natatawa kong tanong

Why would a grim reaper use a human to collect soul? Is she serious? o baka lasing lang sya?

"Are you drunk? you know you can't use me because hindi rin naman ako magpapagamit, atsaka kung gagamitin moko it doesn't make sense"

wala parin akong nakukuhang sagot sakanya dahil blangko parin syang nakatingin sakin.

I think it's not a good idea to talk to a grim reaper.

"Ayaw mo? are you sure?" sa wakas ay nagsalita na sya

"I'm 100% sure so please go away, leave me alone" sabi ko sakanya

Humarap na ako sa manibela, papaandarin ko na sana ang kotse ng magsalita sya.

"Okay, maayos naman akong kausap, inalok kita ng maayos pero nagmamatigas ka? siguraduhin mo lang na hindi mo pagsisisihan ang desisyon mo" ramdam ko ang pagbabanta sa kanyan boses ng sabihin nya iyon.

Lumingon ako sa kinauupuan nya kanina pero wala na sya sa backseat,
Humarap nalang ako sa manibela at pinaharurot ang kotse.

Anong maayos don? inalok nya akong tulungan syang pumatay-----mangolekta ng kaluluwa. is she lost her mind? meron pakong konsensya kaya hindi ako makikipagtulungan sakanya kumuha ng buhay.

Never!

Humigpit ang hawak ko sa manibela at lalo ko itong pinaharurot.
Satingin nya ba ay matatakot nya ako? kahit isa pa syang grim reaper ay hinding hindi ako magpapagamit sakanya.

I just need to be careful hindi ko alam kung anong plano nya sakin, dapat ay hindi na ako lumalabas ng mag-isa para hindi nya ako malapitan, i need to go home now,
I'm sure she's just around.

I full speed my car para agad nakong maka uwi sa bahay, kahit ayaw ko ay dumaan ako sa shorcut na dinadaanan ko pag nagmamadali akong umuwi sa bahay.

Habang nagmamaneho ay may nakita akong papasalubong na van, sa una ay ayos naman ang andar nito pero ilang segundo lang nang makita ko itong gumigewang-gewang na.

Sobrang lapit na nito saakin kaya nag kanan ako pero nung akala ko ay mag kakaliwa sya ay bigla syang kumanan-----sa mismong dereksyon ko.

Sobrang bilis ng pangyayari kaya hindi na ako nakaiwas sa van at sumalpok ito sa saakin, nagpagulong gulong ang kotse ko at ramdam ko ang pagdaloy ng dugo sa aking noo dahil sa impact.

Basag ang mga salamin ng kotse ko at ang mga bintana nito kaya kitang kita ko ang van na naka bunggo saakin.

Eto ba ang karma ko? eto ba ang naramdaman nung babaeng nasagasaan ko nung gabing iyon? did she feel the pain? the numbness? i feel helpless.

Mamamatay na ba ako? I don't want to die yet, i still want to see Herielle.
If i die i want her to be the first and last person i will see when i close my eyes.

Pero hindi na ata mangyayari iyon dahil unti-unti ng pumipikit ang aking mga mata, I'm tired.

Sa paunti-unti kong pag pikit ay hindi sinasadyang mahagip ng aking paningin ang isang tao?

Herielle? is that you?

No she's not Herielle.
She's not a human because she's a grim reaper.

Nakatayo sya sa harap ng kotse ko at hawak nya yung karit nya, her hood is covering her face but i can see her lips.

Bago ako tuluyang lamunin ng dilim ay narinig ko pa syang nagsalita.

"I already warned you, Did i told you that it's not good to decline a grim reaper's offer? this is your judgement for refusing my offer, Sinner"

***

Iminulat ko ang aking mga mata at sumalubong saakin ang mukha ni Ella na punong puno ng pag-aalala, nakita kong umaliwalas ang kanyang mukha ng magmulat ako.

W-What happened?

Ngumiti sya at nagsalita pero hindi ko sya naririnig.

Nanlaki ang mata ko ng marealize ko kung anong nangyayari, did i lost my ability of hearing? no, no please no.

Nagtakang tumingin saakin si Ella at nagsalita ulit sya pero hindi ko marinig!
Pinukpok ko ang mga tenga ko sa mga kamay ko at agad namn akong pinigilan ni Ella.

Dumating si Lyla at tinulungan nadin si Ella para pakalmahin ako pero hindi ko kayang kumalma!
I can't hear anything! fuck.

Nakita kong lumabas si Lyla at pagbalik nya ay kasama nya na ang doktor at mga nurse, lumapit saakin ang mga nurse at may hinalo sila sa oxygen na naka kabit saakin.

Ilang segundo lang nang maramdaman ko ang antok dahil sa panghihina ko, sinusubukan kong panatilihing nakamulat ang aking mata dahil natatakot akong baka hindi na ako gumising pa.

Nakita kong kausap ni Lyla ang doctor habang si Ella naman ay hinawakan ang mga kamay ko at tumingin sya saakin nama'y lungkot ang mga mata habang nakangiti,
She mouthed "It's gonna be okay"

I hope so Ella, i hope so.

Tuluyan na nga akong nilamon ng dilim at dinala ako nito sa isang panaginip at sa muli ay nakita ko ang kanyang ngiti na aking kinasasabikang makita sa napakahabang panahon.

Nandito kami ngayon sa paborito naming lugar, mula dito ay kitang kita ang mga gusali, sunset is coming.

Nakatayo kami ngayon at nakayakap ako sa kanyang likod, nakahawak naman ang kanyang mga kamay sa akin habang pinapanood namin ang paglubog ng araw.
She's wearing orange dress just like the sunset.

"Herielle?" tawag ko sakanya

"Yes?"

"Why do you love sunset so much?"
tanong ko, lagi kong tinatanong sakanya ito pag pinapanood namin ang paglubog ng araw, i don't know why but i think i just want to hear her reason's.

"Hmm, because it remind me of something" aniya habang nakatingin parin sa papalubog na araw

"What is it?"

"Sunset reminds us that endings can be beautiful too"

"Hmm, i agree especially if it's for the good"

Lumingon sya sakin at ngumiti at ilang segundo lang ay tumawa.

"Bakit parang humuhugot ka? sawi ka boi? hindi mo naman siguro ako iiwan dba?" aniya habang tumatawa, i rolled my eyes pero sa huli ay natawa nalang din ako.

How can i leave you? leaving you is like losing my moon, my sunset, my star-----my whole galaxy.

I can't, but you can.

*****

After all sunset also a reminder that even a beautiful scenery will also end.