My Sweetest Judgement (On-Going)

Chapter 17

Hunter POV

Shit! my mom is here? don't tell me she's behind me? don't tell me kanina nya pa ako nakikitang nagsasalita dito? Hindi nya ba nakikita itong grim reaper na ito? Shit! I'm dead, i might end up in mental.

Hindi ako nakagalaw hangga ngayon, wala na yung grim reaper at tanging ako nalang at si mom ang nandito, Shit!

May tumapik sa balikat ko and i'm sure it's mom, i turn around and i saw her confuse face, base on her expression she's asking me why i'm here at kung sino ang kausap ko.

"Hey mom, i texted you right? sabi ko wag ka nang tumuloy dito okay lang ako" napakamot nalang ako ng pisngi dahil sa sinabi ko.

Tinaasan ako ng kilay ni mom, yumuko sya at kinuha ang phone nya sa bag nya, she texted something there and after she finish texting she show it to me.

'I didn't saw it and don't change the topic. Why are you here? At sino ang kausap mo?'

Yun ang nakalagay sa phone nya, dahan dahan akong tumingin sakanya at ngumiti, nakita ko syang nakataas ang kilay. okay? what should i say?

"Ahm ano kase mom nagpapahangin lang ako kase hindi ako makatulog, atsaka yung kinakausap ko yung mga bituin.
By the way mom pano mo nalaman na nandito ako?" okay i change the topic sana gumana,
She star texting to her phone.

' Well someone saw you and he said he saw you in the elevator and you pressed the roof top"

Napakunot ang noo ko sa sinabi nya, huh? wala akong kasama sa loob ng elevator at wala akong nakitang tao sa hallway atsaka pano naman malalaman ng taong yon kung sa roof top ako pupunta e wala nga akong kasama err,
Baka multo yung nakausap ni mom? shit kinikilabutan ako.

Hindi ko na sinabi yon kay mom at baka ano pang isipin nya atsaka para hindi narin humaba ang usapan dahil atat na atat na akong kausapin yung grim reaper.

"Mauna kana sa kwarto mom dito muna ako, magpapahangin lang" sabi ko sakanya

She look at me with a worried face and she start texting to her phone

'Are you okay? is there a problem keeps bothering you? is it because you lost your ability of hearing? don't worry it will return soon iho'

Sana nga iyon lang ang problema ko mom, kaso pati yung offer nya kailangan kong gawin, sa totoo lang gustong gusto kong sabihin sakanya kung ano ang mga problema ko, gusto kong sabihin sakanya na napapagod na ako na gulong gulo na ako.

Pero pano ko sasabihin sakanya that anyminute now her son will face his judgement,
I did a mistake and leads me here.

Natatandaan ko nung bata pa ako lagi akong nagsasabi sakanya pag may problema ako, isang sabi nya lang na magiging okay din ang lahat ay gumiginhawa na ang pakiramdam ko.

I want to tell her everything and hear her say that everything will be okay but i can't, i can't just tell her that her son is dealing on a grim reaper, she will think i lose my mind because of stress.

At hindi naman ata kapani-paniwala yon, dati ay kasama ko sila ni dad humaharap sa aking mga problema pero ngayon ay kailangan ko itong gawing mag isa, i need to fight with my own.

Siguro darating at darating tayo sa puntong ito hindi ba? yung kailangan mong lumaban mag isa, na kahit gusto mong sabihin sakanila pero hindi pwede dahil gusto mo ikaw ang gagawa ng paraan.
Atsaka hindi dapat lahat inaasa sa mga magulang, they have there own fight and i have my own now.

I need to stand up with my own and fight with my own, i'm so sorry mom,
Your son is keeping a secret to you.

"I'm okay mom, nothing bothering me, sige na mom mauna kana susunod nalang ako" ngumiti ako sakanya at yinakap sya, yinakap nya rin ako pabalik at tinapik ang balikat ko.