YALNIZ

-3-

Herkese selam! Bu bölüm 3000 kelimeyi aştı diyebilirim.

Umarım severek okursunuz :))

-----

Bazen bir şarkı çalar, melodisi sizi rahatlatır. Bazen insanlar konuşur, sesleri mutlu eder ...

Bir melodi, bir ses, bir şarkı...

Bir doğum günü şarkısı. Bir doğum günü kızı. Bir pastanın mumlarını, üflemeyi bekleyen küçük bir kız.

Sonra bir kaza.

Ölüm sessizliği.

Ve kulağındaki o doğum günü şarkısı...

'İyi ki doğdun Bilge... İyi ki doğdun Bilge... Mutlu yıllar, mutlu yıllar... Mutlu yıllar sana ... '

-----

14 Yıl Önce ...

Yazarın Anlatımıyla:

"Kızım dur düşeceksin!" 6 yaşında küçük bir kız doğum günü için sabırsızca evde koşuşturuyordu.

"Baba! Pastam nerede? Hadi ben pastamı istiyorum, nereye sakladınız pastamı!" Dolapları tek tek açıp pastasını bulmaya çalışan küçük Bilge evde koşuşturup duruyordu.

"Bilgecim. Daha pastanı almadık canım birazdan Aysun teyzen gelecek, bizde pastanı alacağız." Annesi Bilgeyi ikna edip eline telefonunu alıp Bilgenin bakıcısını aradı.

Bilge kollarını göğsünün altına birleştirip, anne ve babasına küsmüş taklidi yapmaya başladı. Tombul yanaklarını şişirip mutfak sandalyesine oturdu.

"Benim balım küsmüş mü? Aa hadi ama anne ve babaya küsülür mü?" Bilge kafasını babasına çevirip başıyla onaylar şekilde salladı. Babası gülerken küçük kızına kahvaltı yaptırmaya çalışıyordu.

"Ya baba ben yumurta sevmem! İğrenç." Bilge elleriyle ağzını kapatıp yememek için ısrar ediyordu.

Babası yemeyeceğini anlayıp çatalına salatalıktan batırdı. Bilge salatalığa bayılırdı. Ağzını açıp, kızının ağzına salatalığı vermesini bekledi. Babası çataldaki salatalığı küçük Bilgenin ağzına koydu. Bilge salatalığı çiğnerken kapı çaldı. Bakıcısı gelmişti. Annesi kapıyı açıp Aysun hanımı içeriye aldı. Bilge bakıcısını severdi, mutfağa girince ellerini çırptı.

"Günaydın Bilgecim." Bilge sandalyesinden kalkıp bakıcısına sarıldı. Onu seviyordu.

"Aysun, biz Buğra ile AVM'ye gideceğiz. Birkaç saat Bilgeye bakabilir misin?" Kadın gülümsedi ve konuştu.

"Tabiki de. Bizde Bilge ile birlikte oyun oynarız!" Bilge ellerini çırpıp güldü. Annesi gitmeden önce Bilgenin yanağına sulu bir öpücük kondurdu. 

Anne ve babasının evden çıkmasıyla, küçük kız bakıcısının elini tutup odasına götürdü. Yaklaşık üç saate yakın oyun oynayıp yemek yediler. Bakıcısı belli etmese endişelendiğini gören küçük kız merak etti.

"Aysun teyze ne oldu?" Kadın birden kendini toparlayıp gülümsedi. Tam kıza her şey yollunda diyecekken telefonu çaldı. Küçük kız oyun oynamaya devam ederken, kadın odadan çıktı. Tanımadığı bir numara vardı telefonunda. Hızlıca aramayı onaylayıp kulağına koydu.