الفصل الثامن

308 9 1
                                    

فى السنتر

بعد انتهاء الدرس نادها مساعد المستر على منار
مساعد المستر : منار المستر ادكى فرصه و دخلك الحصه علشان انتى ملتزمه معاه من اول السنه بس لو غابتى تانى مش هيدخلك
منار : إن شاء الله مش هغيب تانى
مساعد المستر : تمام و لو احتاجتى اى ملازم فاتت قوليلى انا زى اخوكى الكبير
منار بابتسامه : شكر ليك
مساعد المستر و هو يبادلها الابتسامه : ربنا يوفقك

كانت هناك عين تحدق بهم و تشتعل غضبا
اتجاهات منار إلى سلمى ولكن يد سحبتها خارج السنتر
منار بصدمه : باسم انت بتعمل ايه سيب ايدى
ولكن باسم كان يشعر بغيره شديده وما زاد البل طين تلك الابتسامه الذى رسمتها على وجهها امام مساعد المستر
شعرت منار بالألم من ضغط يديه على معصمها وتحاول سحب يديها منار بعصبيه : اوعى أبعد عنى انت فاكر نفسك مين وزاى اصلا تتجراء وتمسك ايدي كده انت اتجنينت
باسم بغضب اكبر : امشى ادامى أحسلك ولو اهلك مربكيش انا هعرف اربيكى
منار بغضب و صوت عالى و ترفع يديه و تصفعه على واجه قائله : اهلى دول جزمتهم فوق راسك ياحيوان
تجمع الناس على صوت منار اتجاهات سلمى مسرعه الى منار وهى تسحبها من أمام باسم الذى كان فى قمه غضبها ولكن أوقفه يد باسم قائلا : وربى لهندمك على قلم ده
منار : أعله ما فى خيرك اعملو
سلمى : وهى تسحبها مجددا خلاص بقى يا باسم و غادرو المكان
سلمى : أيه يابنتى إلى عملتى ده
منار بغضب : انتى بجد جايه تحسبينى انا و بناسبه اللى عملو ده ايه
سلمى : أهدى انا مقصودش لكن مكنش ينافع تضربى بلا قلم انتى جرحتى جدا ادام الناس
منار بغضب اكبر : مايتحرج ولا يتنيل و بناسبه لم كان بيسحبنى ادام الناس زى الجاموسه و بعدين انتى بدفعى عليه ليه اصلا بقولك ايه يا سلمى انا فيه إلى مكافينى مش ناقصه سلام
سلمى : يابنتى استنى بس انا مقصودش حاجه متزعليش منى
منار : خلاص حصل خير انا لازم امشى علشان اروح المستشفى عند ماما
سلمى : طب انا هاجى معاكى
منار : طيب ماشى يلا
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى المدرسه عند مكتب المديره

هدى : حضرتك ممكن تورينى اخر تسجلات الكاميرا
المديره : طبعا
هدى وهى تنظر فى التسجيلات الكاميرا ثم رأت نادر يلتفت يمينا و يسرنا و فتاه تتاجه إليه هدى بتسأل : مين دى هو حضرتك عينتى موظفين جداد
المديره وهى تنظر للفتاه التى على شاشه الكومبيوتر لا احنا مش محتاجين حد ممكن تكون وليت أمر
هدى : بس نادر بيقول أن فى وحده قالتلو انها مشيت وبقى التسجيلات نادر مشى ياعينى مفيش حد وافق معاها غير البنت دى وهى مش من مواظفين المدرسه و انا عمرى مشوفتها مع ملاك
المديره : ايوه انا اول مره اشوفها
هدى فى نفسها : اظاهر أن الموضوع فى سر وانا لازم اعرفو
هدى : ممكن حضرتك تدينى صورت البنت دى
مديره : طبعا
أخذت هدى الصوره قائله فى نفسها : ياتره انتى مين
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
عند ملاك

كانت ملاك و الأطفال واقفون بجانب السياره لأن البنزين قد انتهي وما ذالو فى صحره

محمود : هنعمل ايه ياميس ملاك
ملاك بصرر : هنكمل طرقنا مشي
عمار : بس الطريق بعيد
رزان : انا مش هقدر امشى كل ده
ملاك وهى تتجاه إليه وتحملها قائله : انا هشيلك حبيبتى و اى حد يتاعب انا هشيله

خطفنى ولكن؟حيث تعيش القصص. اكتشف الآن