When the bad girl meets the campus president!

Chapter 13

Nagkatinginan muna kami ni Adam bago tiningnan yung picture naming dalawa.

"Nice shot." nakangiting sambit ni Adam.

"Yeah." naiilang na sabi ko at bahagyang ngumiti.

Tumayo na si Adam at inalalayan akong tumayo.

"Let's go. Malapit na ring magdilim." sabi niya. Tumango nalang ako at nauna nang maglakad habang siya ay nakasunod sa akin.

Naglalakad ako ng may biglang lumabas na kung ano sa harap ko. Nagdidilim na rin kaya di ko ito masyadong nakita.

"Aaaahhhhhhhhh!!" tili ko pa at dali-daling nagtago sa likod ni Adam. Mahigpit akong nakakapit sa damit niya.

"Are you okay?" natatawang sabi niya. Anong nakakatawa dun?

"What's funny?" tanong ko sa kaniya habang magkasalubong ang mga kilay.

"Look!" sabi niya at itinuro yung nasa harap niya. Pagkatingin ko.

"Kookak.....Koookakkk...Kokakkkk!!"

"Argh, bwesit na palaka. Nagulat ako dun ha." inis na sabi ko. Bigla nalang kasing lumabas eh. Tinatawanan lang ako ni Adam.

"Gosh, now I know that the famous bad girl ay takot sa palaka." natatawang sabi niya. Sinamaan ko siya ng tingin saka hinampas siya sa braso.

"Di noh. Nagulat lang ako kaya ganun yung naging reaksiyon ko." sabi ko sa kaniya.

"Tss, let's move on. Magdidilim na. By the way, naisip kong dito nalang tayo magpalipas ng gabi." sabi niya habang naglalakad kami.

"Saan naman tayo matutulog?" tanong ko. Sabay na kaming naglakad. Ayoko nang mauna baka kasi kung ano na naman ang lumabas.

"I rented one of their cottages. Sabi din kasi na maganda daw dito pag gabi. May mga hikers din na dito matutulog." sabi niya. Tumango nalang ako pero di kaya nakakatakot dito? Kasi naman gubat kaya toh noh?

Nakarating na kami ni Adam sa base at agad na nagtungo sa cottage na sinasabi niya. It is made from bamboo pero semento yung sahig tapos sa loob nito ay plywood ang dingding na kulay white tapos may mga curtains. Simple lang siya pero maganda.

I look at my wrist watch and it's already 6:30..Medyo madilim na at maririnig mo nalang ang mga pagaspas ng dahon at yung insektong nag-iingay tuwing gabi. Di ko alam anong pangalan nun.

"Hey, are you hungry?" tanong ni Adam sa akin.

"No, I'm not." sabi ko. Nakatayo ako ngayon sa terrace. Maliit lang siya pero okay na rin.

"Okay, just tell me if you're hungry." sabi niya at nahiga sa kama.

Ibinalik ko naman ang tingin ko sa mga matatayog na puno. Lumalamig na din ang simoy ng hangin. Sarap sa feeling.

Bigla akong nakarinig ng musika mula sa pinaka main na cottage dito.

We we're strangers
Starting out on the journey
Never dreaming
What we' had to go through
Now here we are
And I'm suddenly standing
At the beginning with you

Rinig ko pang kanta. Napapikit nalang ako habang dinadama ang musika kasabay ng malamig na simoy ng hangin.

Naramdaman ko nalang na may bumalot sa akin ng kumot sabay yakap. Chansing ka bro! Amoy na amoy ko ang pabango niya kaya alam ko kung sino siya.