Esht e veshtir te marresh frym ne nje bot ku oksigjeni esht vetem per ata qe i shkelqen kuleta prej floriri. Me beso esht e veshtir te pajtohesh me fatin, te jesh i dobet e mos mundesh te ndryshosh ate qe jeta te jep, e te detyrohesh ta pranosh me nje buzeqeshje fallco. Me beso kur te them se kam par shum, kam par nje prift qe genjente me shum se nje mashtrues, e nje person te droguar qe me ka ndihmuar. Ekstazet e jetes shtohen me kohen, e me kohen shtohen dhe dhimbjet. Djali rritet e kerkesat shtohen, po jo cdo kerkes plotesohet. Nje enderr sheh cdo nat, nje enderr ku ka cdo gje qe do, por a e di ai se cfar do? E keshtu mes ekstazesh vitet ikin, sesht ende nje femij i pa fajshem. Nje njeri me endrra qe ka provuar cdo gje, e ka deshtuar ne cdo gje, e pikerisht sepse ka deshtuar kaq shum, esht kaq i suksesshem.
YOU ARE READING
Kur bien Kembanat(Proza Poetike)
Short StoryHello, i am gonna tell you a story. The end.
