Her mahallede bulunan asosyal kız tipini bilir misiniz?
Hani şu sadece okul, ev ve market arası mekik dokuyan, selam verildiğinde umursamayan.
Pijama ile sokağa çıkacak kadar ozgüvenli olan.
Neyse var sayıyorum.
Bizim mahallede de öyle bir kız vardı...
• Yazardan not: Eğer sayfanın sonuna geldiysen yeni sayfa aç, yenilikler kat hayatına. Belki bazı şeylerin bitmesi başka güzelliklerin başlamasına vesiledir. •
Bu yolda bana destek veren hayalet olmayan okuyuculara teşekkür ederim.
:,)
Okurken şarkıyı dinlemenizi öneririm eğlenceli oluyor.
Bu arada oy ve yorum yapmayı unutmayalım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Feleğin tarafından hipnotize edildim Sihirlisin, şiirselsin, güzelsin.
* Her mahallede bulunan asosyal kız tipini bilir misiniz? Hani şu sadece okul, ev ve market arası mekik dokuyan, selam verildiğinde umursamayan. Pijama ile sokağa çıkacak kadar özgüvenli olan.
Neyse var sayıyorum.
Bizim mahallede de öyle bir kız vardı. Kimse ile konuşmaz ve muhattap olmak istemezdi. Sadece belirli insanları kâle alırdı gerisi pek umrunda olmazdı.
Ha birde ağzı biraz bozuktu. Sinirlenince hemen küfür ederdi, kendini öyle rahatlatırdı. Kimse onu anlamak istemezdi.
Ona nasıl olduğunu sormak yerine yargılarlar ve kırarlardı. Oysa ki biraz hoşgörü iyi gelebilirdı.
Evet o kız benim.
Evrim Bozdemir.
Kimsenin çözmeye çalışmak yerine uzmeye çalıştığı kız.
Ve buda benim aşk ile iyileşme hikayem...
•••
Tam 12'den başıma vuran bir güneş, yazlıkçı havasını esirgemeyen bir kapri, ve ayağımdan şap şap sesler çıkarmaya yüz tutmuş parmak arası terlik...
Saçlar ev topuzundan hallice, hafif mızırdanmalar eşliğinde güneşe söverek bakkala ilerlediğim doğrudur dostlar...
Sabah annemin tatlı sesi ile uyanmayı yeğlesem de pek öyle olmamıştı maalesef...
Beni sofra hazır diye asker koğuşundan hallice bir tarz ile uyandırmasına sevinçle kalkmama rağmen sofranın hazır olmayışı ile beraber bakkala ekmek aldırmaya gönderdi...
Bakkala mekanın sahibi gibi girerken Fikri abi yine her zamanki gibi güler yüz ile karşıladı beni.
Bu adam neden Allah'ın her günü sabahın köründe saat ve zaman fark etmeksizin mutlu hiç anlam veremiyorum.
'Ah Evrim ah bir kerecik bile şu adam gibi mutlu, güleryüzlü olamadın. Yıkık geldin yıkık gideceksin...' derdi annem...
"Evrim, günaydın kızım."
Gözlerimi ovuşturarak mırıldandım"Sana da günaydın Fikri abi."
Karga bokunu yemeden bakkala geldiğim doğrudur Fikri abi ...
