Her mahallede bulunan asosyal kız tipini bilir misiniz?
Hani şu sadece okul, ev ve market arası mekik dokuyan, selam verildiğinde umursamayan.
Pijama ile sokağa çıkacak kadar ozgüvenli olan.
Neyse var sayıyorum.
Bizim mahallede de öyle bir kız vardı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
Düşüyorum ona biri tutsun Dalıyorum dibe beni yutsun diye Çabalıyorum ama çok zorsun Yanıyorum bu kız benim olsun diye
...
"Hani o ilk bakış varya, sanki bir daha böyle bir an yaşamayacakmış gibi hissetim Evrim."dedi Görkem heyecanla olduğu yerde milyonuncu kez tur atarken.
Göz devirerek kolamdan yudumlarken Görkemin aşık olma hikayesini diliyordum.
"Çantasını bi alışı var, o an sadece çanta olmak istersin."diyerek kızın taklidini yapıyordu.
Görkem bugün annesinin yanıdan gelmişti ve gelir gelmez soluğu benim yanımda almıştı. Kendisi ilk görüşte aşık olduğunu iddia ediyordu.
"Sence biraz abartmıyor musun?" dedim kaşlarımı kaldırarak.
Hızlıca başını salladı."Az bile yapıyorum Evrim! Ya görmen lazımdı, baktığı her yer cennet oluyordu..."
"Diyorsun."dedim gülerek. Bu mal gerçekten de aşık olmuş olabilirdi ama kızın ne adını biliyordu ne de numarasını.
"Evrim, böyle yapacaksan Ekin'den ne farkın kaldı? Senin yerine onun yanına giderdim."dedi kollarını bağlayıp onüme otururken.
"Tamam."diyerek saçlarını karıştırdım ve devam ettim "Peki gerizekalı Görkem bey, kızın adı ve numarası olmadan, daha tanışmadan neyine aşık oldun?"dedim gülerek.
"Ya aslında aramızda bir şey oldu, anlamlandıramadığım bir şey, elektriklenme gibi..."dedi yerinde kıpırdanarak.
"Turnikelere girdiğim sırada o çantalarını alıyordu sonra bi anda bana baktı tabii ben de ona. Neyse sonra sıra bana geldi falan derken o gözümün önünden kayboldu gitti."
Sonra sinsice sırıttı. "Ben de hızlıca çantalarımı aldım ve onu aramaya koyuldum, ama bulamadım. Sonra havaalanından çıkmak için kapıya ilerlerken tekrardan karşıma çıktı, bunun bir işaret olduğunu düşündüm. Öyle değil mi?"
Bilinmezlik ile başımı salladım. "Yani bunu demek için erken, sadece bakıştınız mı, konuşma olmadı mı?"
"Oldu olmaz mı."dedi.
"Ne oldu ne konuştunuz söylesene!"dedim sinirle.
"Tamam be kudurma, anlatıyorum." dedi ve derin nefes alarak konuştu.
"Kıza yaklaşıp 'Onlarca insanın arasında fark ettiğim tek kadın olabilirsin'dedim o da bana 'Çilek desenli şapkamdan dolayı olabilir'dedi ve güldü. Tabii ben pes etmeden peşinden yürüdüm ve 'Belki de kaderim olduğun içindir'dedim sonra kız şapkasını başıma taktı ve 'Eğer öyleyse tekrar karşılaşırız' diyerek gitti."
Görkem'in dediği ile kocaman kahkaha attım. Her şey o elinde sıkıca tuttuğu çilekli şapkayı açıklıyordu. Şapka bir yerden tanıdık gelirken konuştum.
