Her mahallede bulunan asosyal kız tipini bilir misiniz?
Hani şu sadece okul, ev ve market arası mekik dokuyan, selam verildiğinde umursamayan.
Pijama ile sokağa çıkacak kadar ozgüvenli olan.
Neyse var sayıyorum.
Bizim mahallede de öyle bir kız vardı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oy ve yorum yapmayı unutmayınız 💕
Bölüm şarkısı Suzan Hacigarip-Bir Adam ••• Bir adam durur, durur Kalbimin üstünde Hangi gecenin hangi uykusundayım Bilmem, bilemem •••
Nihayetinde tatil bitmiş ve eski mahalle serseriliğine devam etmiştik. Her ne kadar kendimi iyi sansam da tatilin son gününe kadar hastaydım.
Ne güzelim Denizli'yi gezmiştik, ne de güzelce eğlenmiştik. Üçü de bana bakarak geçirmişti son günü.Tüm nazlanmalarıma katlanmak zorunda kalsalar da pek çıtları çıkmamıştı Görkem dışında , hasta halimle bile onunla didişebiliyordum...
Tabii bir kaç aksilik de peşimizi bırakmamıştı. Ekin, annesi ile bilmediğim bir konuda kavga etmişti ve anlaşılan telefon ile konuşulacak bir konu değildi. İstanbul'a gelir gelmez annesi ile baya hararetli dakikalar geçirdi. Öte yandan Irmak, yaz aşkı ile pek iyi şeyler yaşamamıştı.
Yaz aşkının adı Çağlar'dı...
Irmak ile kısa bir flört dönemi geçirmişler -3 saat kadar- ardından da Çağlar'ın sevgilisinin olduğu haberini alınca Irmak sert bir şekilde tavrını koyarak Çağlar'ın ağzına sıçmıştı.
Madem sevgilin vardı be or*spu çocuğu o zaman neden benim minnoşumun kalbi ile oynadın?
Neyse, Irmak tüm bunları atlattı tabii. Şimdi ise Burak'ın kapısına oturmuş lahmacun yemeye gitmek için Burak'ı bekliyorduk.
Her ne olursa oluyordu ama bizi bir olup yemek yemekten alı koyamıyordu. Enşnde sonunda şaka gibi ama birleşiyorduk. Çok kısa sürede hayatım farklı bir yola sapmış gibiydi, yavaşça hayatın tadı çıkıyordu...
"Evrim, şu gelen kim biliyor musun, sanırım mahalleye yeni taşındı."dedi Ekin sol tarafını göstererek.
Başımı Ekin'in işaret ettiği tarafa döndürürken şaşkınlıkla gözlerim kocaman açıldı.
Bu Defne'ydi, mahallenin en tatlı kızı ve benim kadar olmasa da en çatlağı. Onun burada ne işi vardı ki?
"Evet, tanıyorum."dedim sertçe yutkunarak.
"İyi o zaman bize doğru gelmesini de garip karşılamazsın umarım."dedi Görkem araya girerek.
Gerçekten de öyleydi, Defne tüm ciciliği ile yanımıza doğru geliyordu.
"Merhaba Evrim seni görmeyi planlamıyordum, nasılsın?"dedi yüzüne samimi bir gülücük kondurarak.
Mahallede Başak abladan sonra bana ciddi şekilde samimi davranan tek kız Defne diyebilirdim ama onu zaten çok az görüyordum, hatta neredeyse hiç. İzmir'e gittiğinden beri hiç görmemiştim neredeyse.
"İyiyim, aslında ben de seni görmeyi pek planlamıyordum, sen nasılsın?"dedim.
"İyiyim, saol. Buarada bunlar kim?"diye yanıtladı Ekin ve Görkem'i göstererek.
