İskele

13.bölüm:kalp atışı kalp atışımdı

13.bölüm:kalp atışı, kalp atışımdı

Peki ya o kalp atacakmıydı ?

Sabah gözlerimi çiçek motifleriyle dolu beyaz tavanıma açtım. Göz kapaklarım yeniden kapanma isteği ile kırpıştırırken birden kafamda bir parmak şıklatma sesi duydum.

Hızlıca yer yatağımdan doğrulup benim yatağımda uyuyan eylüle baktım. Kafamı  yastığıma gömdüğümde saçma bir utanç duymuştum. Kafamı tekrar yavaşça eylüle doğru kaldırdığımda saçlarına takıldı gözlerim. Sonra yavaş yavaş burnuna.. dudaklarına.. boynuna indi. Ordan kalbine. Kalbinin atışı üzerindeki tişörtten gözüküyordu. Yer yatağımda oturur pozisyona geçip  sol göğsünün üzerindeki titreşimi izlemeye koyuldum sanki onun kalbi attıkça enerji doluyordum. Sanki onun kalp atışı benim kalp atışımdı Bir kaç dakika sonra göz kapakları titreşerek açıldı önce pencereden dışarda yağan yağmura takıldı gözleri. sonra omuzlarım girdi görüş alanına.  Sonra gözleri gözlerimi yakaladı. Baktı baktı dudakları yukarıya doğru kıvrıdı "günaydın" dedi mayışmış bir sesle sonra gözlerini kapattı ve tekrar etti "günaydın sevgilim"

"Bir daha söylesene"

"Günaydın"

"Hayır diğerini"

"Neyi"

Dedi sırıtarak sonra diğer tarafına doğru döndü.
"Sana da günaydın sevgilim"

Yatağın diğer tarafından kıkırdama sesleri geldi.

Yavaşça yer yatağımdan kalkıp yorganları katlamaya başladım. Eylülde yatağından kalktı birbirimize yine salak salak gülümsedik.

"E ben banyoya gidip giyineyim o zaman"

"Benim icin sorun yok yani burda da giyinebilirsin."

"Ben yine de banyoda giyineyim"

"Giyinmek istediğin yer illa banyoysa oraya da gelebilirim yani"

Kafama bir yastık fırlatıp koşarak banyoya gitti. Bende sırıtarak ortalığı toplamaya koyuldum.

Bugün gökyüzü şiddetliydi. Yağmur asla kesilmiyordu.

"Eren"

"Hmm"

"Bisikletle gidelimmi"

"1 tane bisiklete birlikte binelim o zaman"

Utanarak başını öne eğdi yine. Bahçede kilitli siyah bisikletimi aldık. Arkasına eylülü bindirip sürmeye başladım. Yağmur tenimizden yavaş yavaş akıyordu. Insanlar yolda ıslanmamak için koşturuyordu bizim yüzümüzde kocaman bir gülümseme ağır ağır gidiyorduk yolda.

Sonra..arkamdan bir şarkı çalmaya başladı.

Uzunlar yanıyor arabamızda
Bu ışık ikimize fazla
Geceyi bölen

Sonra eylülün kollarını hissettim belimde yavaş yavaş karnıma indiler. Sonra sırtıma yüzünü yasladı.

"Bu bisiklet bizim arabamız olsun mu eren"

Dedi şiddetle yağan yağmurda sesini duyurmaya çalışarak

"Uzunları yakayım o zaman" diye bağırarak karşılık verdim. Konuşmadı konuşmadık. Ama anladık birbirimizi..

Paçalarımızdan sular aka aka sınıfa girdiğimiz sırada cihan hocanın değişik sesini duyduk.

"B-bu-buraya gelin !"

Yalpalıyordu gözlerinin altında derin çukurlar oluşmuştu.

Eylülün kolundan tutup arkama aldım.

"Hocam siz ne içtiniz"

"Ahaahaaa" havaya doğru yüksek sesli bir kahkaha savurdu

"Siz şimdi kardeşmi oluyorsunuz ben anlamadım"

Ne diyordu bu adam ne içmişti

"Ne saçmalıyorsun sen lan" diye sinirle söylendiğim sırada eylülü çekip okul kapısına doğru yürümeye başlamıştım.

"Eren eren eren..babannene bir sor istersen sana biraz etrafındakilerin orospuluklarını anlatsın"

"Ne"

Ne..