Aradan bir kaç gün geçer Ego'nun menajerleri Barış Aydın ve Meral hep birlikte Ege Ünüverstesinin girişindedir.
Kıraç:Dicle.
Dicle:efendim.
Kıraç:sen bilirsin hangi hocalar var.
Dicle:kendi dönemini soruyorsan senin döneminden o zamanın dekanı Ayşe Hoca var.
Kıraç:ay o kadın hala burada mı?
Dicle:evet niye ki?
Kıraç:pek anlaşamıyoruz.
Ayşe Hoca kapıdadır. Dicle ve Meral görünce koşup Ayşe Hoca'ya sarılır. Hepsi içeri girer. Kıraç tam giricekken Ayşe Hoca bağarır.
Ayşe Hoca:Kıraç Özdal!
Kıraç:evet.
Ayşe Hoca:sakın o eşikten geçme gebertirim seni.
Kıraç:niye ya.
Ayşe Hoca:ne demek niye bu okul senden ne çekti geri dur okulumdan uzak dur!
Dicle:hocam o benim babam.
Ayşe Hoca:bana çabuk şaka de Dicle!
Dicle:hayır.
Ayşe Hoca Dicle'yi kolundan tutup arkasına alır.
Ayşe Hoca:bana bak Kıraç Özdal sakın bu kızı kendine benzetme seni paralarım.
Kıraç:o benim kızım.
Ayşe Hoca:öyle mi canım iyi ki sana benzemiyor senin gibi kafasız değil.
Diğerleri gülüyordur.
Kıraç:hocam ayıp ama ya.
Ayşe Hoca:ne ayıp be okulu havaya uçuruyordun Dicle iyi ki genlerini senden almamış senden daha zeki.
Dicle:hocam bizim dönemden çok az kişi var.
Ayşe Hoca:sen sizinkileri soruyorsun.
Dicle:evet.
Ayşe Hoca:gelirler birazdan.
Dicle:tamam.
Ayşe Hoca:siz geçin babana mukayet ol okula bir şey yapmasın.
Dicle:tamam.
Ayşe Hoca:sen genede fazla yaklaşma ısırmasın seni.
Dicle:hocam köpek mi bu niye ısırsın.
Kıraç:Diclee!
Ayşe Hoca:hırlama kıza hoşt!
Ayşe Hoca gider diğerleri kahkaha atıyordur gençler kendilerini tutuyordur gülmemek için.
Kıraç:gülün sizde gülün tutmayın kendinizi kıp kırmızı oldunuz.
Gençler kahkaha atmaya başlar.
Feris:ay Kı-Kıraç sen naptın bu kadına bu kadar.
Kıraç:hoşt dedi bana ya.
Çınar:naptın kadına ya.
Kıraç:bir şey yapmadık sadece odasına torpil atmıştık arkadaşlarla ordan taktı gıcık kadın unutmamışta kaç yıl geçti ya.
Serkan:torpil mi attınız o kadın iyi seni parçalamadı.
Hep birlikte birer masaya geçerler Dicle ve Barış okulun içine girer.
Barış:şimdi de sen bana gezdir bakalım okuduğun okulu.