11: True Friends

434 18 0
                                    

Chapter 11: True Friends

-Bryan-

"Im Sorry Sam" iniyuko ko ang ulo ko, di ko kayang makita ang mukha niyang puno ng lungkot. So that's why she wanted my attention, That's why she likes to pick a fight with me. She wants me, She likes me.

"You don't need to. Hindi mo naman alam eh. 'di mo alam na may taong nag-mamahal sayo dahil abala ka sa iba, nabulag ka sa pag-mamahal mo sakanya kaya hindi mo nakita na may taong nag-mamahal din sayo. I Tried to hate you, But The More I Hate you, The more i fell in love for you. Masakit. Masakit itago ang tunay na nararamdaman ko sa tuwing nag-aaway tayo. Ilang beses ko nang sinubukang aminin sayo pero di ko kaya, lagi lang tayong nag-aaway. at lagi kang abala sa pag-gawa ng mga sulat na ibibigay mo sakanya. My Own Bestfriend. Sarili kong best friend ang karibal ko sa pagmamahal mo, at tanggap ko na, tanggap kong talo na ako. Dahil simula't sapul, Siya talaga ang mahal mo." I heard her voice cracked. She started crying. di ko alam kung anong gagawin ko. I treated her as my worst enemy, it turns out that she's the person who loved me.

"You don't deserve someone like me. I Love Someone else." I whispered. Mas lalo siyang umiyak nang dahil sa sinabi ko, What can I Do? I cant love her Like Katherine.

"I don't care! I don't care about Your feelings for her! I Don't care about Katherine! I Love You! Why cant you love me too?" She started yelling at me, wala akong ibang magawa kundi yumuko, Ayokong makasakit ng nararamdaman ng babae. Alam ko kung ano ang nararamdaman niya, alam kong sobrang sakit mabalewala ang nararamdaman ng isang tao.

"You cant do this Sam. Babalewalain mo na lang ba ang pagka-kaibigan niyo?" I asked. naramdaman kong umiling siya. Iniangat ko ang ulo ko at tiningnan siya sa mata.

"Forget about this. Kalimutan mong nag-usap tayo. Kalimutan mong umamin ka sa akin, better yet kalimutan mo narin ang nararamdaman mo saakin. Treat me as your worst enemy again like none of this happened." Sambit ko at tuluyan nang lumabas.

-*-*-

Nag-lakad ako patungo sa Locker Area, I'm going to confess. No Turning Back.

Bago pa ako tuluyang maka-pasok sa Locker Area kung saan naroroon si Katherine, narinig ko ang mga Bulong-bulungan ng mga estudyante sa paligid.

"So, He is Her Secret Admirer. Grabe, Bagay sila."

"I Know Right. Sinasabi ko na nga ba. Kaya pala lagi silang mag-kasama kasi aamin na siya."

"Wow!"

Agad kong hinila ang braso ng dalawang babae na kalalabas lamang ng locker room at pinag-uusapan nila ang Pag-amin ng Secret Admirer ni Katherine. I didnt confess yet. O baka pinag-kalat talaga ni Kurt ang Voice Record.

"Sino ang Secret Admirer ni Katherine?" Tanong ko, nakita kong nag-katinginan pa silang dalawa.

"Tingnan mo sa loob. Ang sweet nga ng dalawa eh." Sagot ng babaeng hinila ko. Kumunot ang noo ko, May iba pa bang Secret Admirer si Katherine bukod saakin? Pero imposible.

Walang ano-anoy pumasok ako sa Loob ng Locker Room, nakita ko ang pagkukumpulan ng mga estudyanteng nagpa-palakpakan. Agad akong sumugod sa mga estudyanteng nagkukumpulan at pinilit ang sarili kong makita kung ano ang nasa gitna.

Halos lumuwa ang mga mata ko ng makita ko si Kurt at Katherine na magka-yakap.

"Ang cute nila."

"Yeah Right. Perfect Match."

"I know it. Siya talaga ang Secret admirer niya."

'Di ko na napigilan ang sarili ko, tumakbo ako palabas ng Locker Area at pumunta sa bakanteng Classroom na lagi kong tinatambayan.

Secret AdmirerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon