I Refuse To Be A Character In A Novel [NOVEL ÇEVİRİ]

24

Zachary, yoğun programında ara sıra karısını kontrol etmek için zaman ayırıyordu.

Manasını, verdiği rahatsızlığa rağmen defalarca emdi.

Mana taşının kapıda kullanıldıktan sonra kullanılabilirliğini kaybetmesi talihsiz bir durumdu, ancak yine de Zachary ona izin veremedi.

Endişe dışı değildi.

Sadece onu korumak gibi bir görevi vardı ve bu yüzden elinden geleni yaptı.

Hasta olması dışında düşmanlıkla parlayan gözlerinin görüntüsü şaşırtıcı derecede ferahlatıcıydı.

Hiç kimse ona böyle gözlerle bakmaya cesaret etti mi?

Üzerinde sıkı bir tasma olan kral bile önünde düşmanlık göstermeye cesaret edemedi.

Birkaç hafta sonra, Zachary duyarlılığın tam olarak böyle olmadığını fark etti.

Karısı garip bir şekilde farklıydı.

✰✰✰✰✰

Bir prensin ikinci oğlu olarak kraliyet ailesinde doğan Zachary, kendisinin farkına vardığından beri ne tür bir yaşam sürdüreceğini biliyordu.

Bir değişiklik olsaydı, talihsiz bir olayda ölen kardeşinin yerine mirasçı olması gerçeği olurdu.

Zaten buna öyle derlerdi.

Çevresindeki herkes tam olarak kendilerinden beklendiği gibi davrandı.

Ve Zachary farklı değildi.

'Aristokrasi' adlı sahnede oynadığı rolü vardı.

Bunu biliyordu, kabul etti ve harekete geçti.

Evlilik uzun, sıkıcı senaryonun sadece bir başka bölümüydü.

Her iki taraf için de kazançlı olması gereken bir birlik.

Bazı insanlar sevgisiz bir evlilik falan fikrini telaşlandırdı, ama Zachary umursamadı.

Aşk.

Aşk nedir?( E.n: bu soru  üni sınavında ilk yılimda çıkmıştı ve 50 puandı ve boş bıraktığım aklıma geldi (ಥ﹏ಥ) )

Birbirinize fısıldadığın tatlı yalanlar?

Cildin sıcaklığını paylaşmak mı?

Öyleyse, o zaman Zachary, temel insan içgüdüsüne böylesine süslü bir isim koymayı oldukça ironik buldu.

Yeni bir deneyimle birlikte patlayan, kişinin rasyonalitesini gölgeleyen geçici bir duygu.

Peki duygu perdesi kalktığında ne olur?

Bir cevaba gerek yoktu.

Babası, Marki Heissentein'e bir teklif göndermeye karar verdiğinde, Zachary itiraz etmedi.

En mantıklı karardı.

İyi eğitimiyle tanınıyordu ve güçlü bir geçmişe sahipti.

Daha da önemlisi, kral tarafından kutsanmış bir evlilikti.

Belki o zaman kral, onu savaş alanında erken bir ölüme göndermeye çalışmaktan nihayet geri çekilirdi.

Zachary gerçekten önemsemese de.

Zachary için savaş alanı en dürüst olabileceği yerdi.

Seyircisiz bir sahne.

Ancak Arjantin Dükalığı'nın varisiydi ve taşımak zorunda olduğu bir görevi vardı.

İyi bir siyasi evlilik olurdu.

✰✰✰✰✰

-Valden (The Capital) X862 Yılı-

Kraliyet ziyafet salonunda, paylaştıkları topraklar üzerinde Cira ülkesi ile imzalanan antlaşmayı kutlayan büyük bir parti düzenlendi.

İç mekan, kraliyet ailesinin gücünü ve zenginliğini yansıtan geniş ve lüks bir şekilde dekore edilmişti.

Kraliyet ailesinin ineceği ikinci kata çıkan muhteşem merdivenin yanına bir grup kemancı, arpçı ve piyanist yerleştirildi.

Tatlı melodinin öncülüğünde, her yaştan insan dev avizelerin altında dans etti.

Salonun sonunda, nüfuzlu insanlardan oluşan bir kalabalığın içinde duran Zachary, arada bir birkaç kelime alışverişinde bulundu.

Bir şekilde can sıkıntısını güzel bir gülümsemeyle gizlemeyi başardı.

Konuşma, potansiyel yatırımlardan yüksek toplum skandallarına dönüştüğünde, Zachary sonunda ayrılmanın zamanının geldiğini düşündü.

Bir süre sonra yüzünü gösterdi ve hatta babasının istediği gibi Marki'yi selamladı.

Rolü bitmişti.

Tam ayrılmak üzereyken.

"Kalmak ve başarısız yatırımlarınız hakkında her şeyi dinlemek isterim, ancak görebileceğiniz gibi ..."

Bir kadeh şampanya elinde tutan Derrick Weiton elini salonun bir tarafından diğerine salladı ve bugünkü partiye katılan bayanları işaret etti.

"Katılmam gereken daha önemli konular var."

Bakışları Derrick'in elini ilgisizce koridor boyunca takip ederken, Zachary'nin gözleri belli bir kişiyi gördü.

Onu ilk kez görmesine rağmen, onun kim olduğunu hemen anladı.

Siyah saç, sahibini tanıyacak kadar nadirdi.

Ancak o zaman babasının sözlerini hatırladı.

Zachary doğrudan çıkışa yürümek yerine müzik sesinin kesildiği terasa yöneldi.

✰✰✰✰✰