So Close Yet so Far.(Badboy VS. Badgirl, Part 2)

Chapter 10

*CHAPTER 10*

Napanganga ako sa gulat nang sinabi niya iyon. Napainom ako ng coffee ko at tumingin sa ibang direksyon. Please God tell me he's kidding. Dapat sinabihan ko si Rei ng mas maaga. Hindi ko siya masisisi kung nasabi niya kay Calvin kasi alam kong gusto rin naman ako tulungan ni Rei.

"Care to explain Bessy?" Sabi pa ni Calvin at uminom rin ng coffee niya. Lihim akong napalunok at napaisip. Think Layla! Think fod goodness sake!

"W-what are you s-saying? Nalito lang a-ako kasi it was years ago a-and-" before i finish my sentence Calvin waved his hand infront of me and smiled.

"Don't worry i wont tell them. Ako lang ang nakakaalam. You can trust me. " Aniya at ngumiti ulit. Looks like i can really trust this person at sana hindi niya ko biguin. "Just tell me, bakit ayaw mo ipaalam na nagka amnesia ka?"

"Well...kasi kung hindi niyo alam na nagka amnesia ako hindi kayo makakapag sinungaling o makakapag tago sakin kaya nililihim ko." Tumango tango naman si Calvin. Hindi ko alam bakit pero gumaan loob ko ng sabihin ko yon sakaniya. Siguro dahil ayoko lang talaga ng nagtatago sa tao.

"Tama rin naman yan iniisip mo. Still the smart Atilah years ago. So anong plano mo ngayon? May idea ka naman siguro na ang akala lang nilang lahat eh iniwan mo lang kami sa ere pagtapos mong mawala."

"Oo nga ehh. Wala pa akong plano sa ngayon. Basta ang gusto kong gawin malaman ko yung mga nawalang alaala ko." bahala na kung anon mangyari basta i want to know the memories i lost. Kahit mahirap i'll do anything.

"Kung ganon dapat makuha mo ulit ang loob namin. Ako na bahala kay Theo madali na lang yon. Yung kambal medyo mahihirapan ka. They're mad at you dahil sa ginawa mo kay Ash. And Ash on the other hand is furious! Sigurado ako malaki galit niya sayo. Kung ako rin naman nasa lagay niya magagalit rin ako Atilah." It gives me goosebumps whenever he calls me Atilah. May punto rin siya sa mga sinabi niya at kaylangan ko nga muna makuha ang loob nila. Hindi ko rin naman sila makakausap ng matino kung galit sila.

"How can i get close to the twins?" Seryosong tanong ko kay Calvin. Maya maya ay may pinakita siyang pictures sakin sa phone niya na ung kambal at may ibat ibang kausap at kasamang babae.

Ibang babae sa mga kasama nila kahapon sa office ni Ash. Or should i say motel! Ugh! Naalala ko tuloy yung mga pangyayari kahapon. Seriously? Ilang babae ba ang kinakasama niya araw araw? And to think na nandoon pa ko! Hindi man lang siya nahiya sakin. Ugh! That man is unbelievable! Wala nang pag asa ang lalaking yon. Suddenly i felt a little pain in my chest. Grr nakakainis talaga!

"Babae lang pala ehh. I know a lot of girls. Even better jan sa mga bitches na kasama nila." I tell Calvin and we both smirked. No wonder bakit bestfriend ko tong bading na to. I think we have so much in common.

First target: the twins. Kevin and Kelvin. Nakuha ko loob niyo once at makukuha ko rin loob niyo ulit. I can do this. I know a guy's weakness lalo na sa mga tipo ng dalawang yon. Kinuha ko ang phone ko at dinial ang number ng kaibigan kong model rin. Laking tuwa ko naman ng sinagot niya agad.

[Helluuu?] i smiled as i heard her very energetic. Normal na yan sakaniya.

"Sisy i need your help. Where are you now?"

[I'm here in the Philippines too silly! I was gonna call you but i was busy with meetings and stuff.]

"Good thing you're here. Is the other girls with you?"

[Trina and Mira are still in New York because of the fashion week. But as far as i know they have projects here too. Why?]

"Alright. We have a mission Sisy."

[Oooh? Is that what i think it is?]

"Yes Sisy. Exactly what you're thinking"

[Count me in! Oooh how i miss this.]

"We'll plan everything when Mira and Trina are here aryt? Bye for now."

[Oh sure. Toodles! Mwah!]

~Call Ended~

Nakahinga ako ng maluwag nang ilapag ko sa mesa ang phone ko at uminom ng coffee ko. Napangisi na lang ako at ganon na rin si Calvin. "Nakalimutan ko, sikat na model ka nga pala at madami kang kilalang babae." Calvin said with a smirk.

"Gaya ng sabi ko, madami akong kakilala. Getting along with the twins will be as easy as a piece of vanilla cake." I said with a wicked grin on my face.