So Close Yet so Far.(Badboy VS. Badgirl, Part 2)

Chapter 51

*CHAPTER 51*

Kilala ko siya. Malinaw na malinaw sa utak ko na siya iyon. Siya ang nagutos sa mga tao niya na bugbugin ako. Paglaruan ako, tapunan ako ng kanin baboy, wag ako pakainin, halos patayin na nila ako. I waited for Ash to rescue me pero sa tuwing makikita na nila ako nililipat ako ni Tiffany ng pinagtataguan. Hindi ko na kaya maghintay noon kaya nagmatapang na ako at nagisip ako pano makatakas. I managed to  escaped pero hinang hina ako noon. Nagising na lang ako nasa ospital na ko at si Mommy at kuya Kaiden ang unang nakita ng mga mata ko noong oras na  iyon.

"Oh? Akala ko nagka amnesia ka. I feel special at naalala mo pa ko." Kumento niya matapos kong banggitin ang pangalan niya. Kung kanina ay takot ang nararamdaman ko ngayon napalitan iyon ng galit. Isinisisi ko sa kaniya ang mga oras na nasayang ko na hindi kasama ang pamilya ko, hindi ko na nakitang buhay ang mama ko, naiwan si papa, nagalala ang lahat at higit sa lahat isinisisi ko sa kaniya ang paghihirap, sakit at pangungulila ni Ash sa akin noong nawala ako.

Tila nagdilim ang paningin ko. Nanginginig ako sa galit sa kaniya. Everyone is still in shock because of her unexpected appearance. But not me. Bumitaw ako sa pagkakahawak ni Ash at nilagpasan silang lahat. I walked towards Tiffany with my head hels high. Tapang ba ang pinagmamalaki niya? Pwes wala siya sa tapang na dala ng galit ko sa ginawa niya sakin! I slapped her so hard. Nagdugo ang gilid ng labi niya.

"HOW DARE YOU?!" She yelled. I smirked at kicked her and my foot hit her stomach. Napaupo siya. I heard my friends gasped pero laking pasalamat ako dahil walang pumipigil samin.

"How dare me? HOW DARE YOU!! How dare you fucking ruin my life! Puta ka Tiffany! Kulang na kulang pa yan sa pasakit na pinaranas mo di lang sa'kin pati na rin sa lahat ng taong nandito!" Bulyaw ko sa kaniya saglit siyang natigilan na para bang nagulat sa inasta ko. She tried to stand up pero umupo ako sa tyan niya at pinagsasabunutan siya.

Kulang pa! Kulang na kulang pa ang lahat ng sakit na nararanasan niya ngayon! Bullshit siya! Ang kapal ng muka niya tumungtong pa dito sa mansion nila Ash! Ang kapal ng muka niyang magpakita sakin at kay Ash! Ang kapal ng muka niya! Bumaba ang kamay ko sa leeg niya. Unti unting humihigpit ang pagkakapit ko at pilit niyang inaalis ang kamay ko. Sinampal ko siya at sinakal muli. Mapapatay ko ang babaeng to!

"Layla! That's enough!" Napatigil ako nang marinig ang pamilyar na boses na iyon. Napalayo ako kay Tiffany na pulang pula ang muka at may mga kalmot pa. Tumayo siya at tumakbo ssa direksyon ni...

"Kuya Kaiden.." i said as i saw my brother near us. Tumakbo si Tiffany sa kaniya at niyakap siya. Kumunot ang noo ko. Naramdam kong itinayo ako ni Ash at ipinulupot ang mga braso sakin. Ano to? Bakit niyayakap siya ni Kuya?

"Umalis na kayo dito! Ang titigas rin naman ng mga muka niyo magpakita pa dito!" Ash yelled with anger in his voice. Ngayon ko lang siya narinig ng ganito kagalit. Saglit akong napaismid pero mas nakuha ng pansin ko ang pagpunas ng luha ni kuya sa pisngi ni Tiffany.

"Shut up, Ash! And Layla, kinupkop ka namin and this is what you pay us?! Sasaktan mo rin ang pinsan ko?!" Galit na sigaw sa'kin ni kuya Kaide. I never seen him like this.

Then it hit me. It came to me like a puzzle at first. Nagpalitan pa sila ng mga sagot at bulyawan pero mas iniisip ko ang mga nangyari. Pinsan ni Tiffany si Kuya Kaiden? Kaya ba ayaw niya ko pabalikin ng pilipinas noon ay dahil ayaw niyang maalala ko ang lahat at gantihan ko ang pinsan niya? Kaya ba nila ako kinupkop ni mommy para malayo ako dito at hindi magantihan si Tiffany sa mga ginawa niya sa'kin? Kaya ba napaka bait nila sa'kin? They used me!.

"Umalis na  kayo dito! Leave my house and never dare to come back! Guard! Tumawag ka ng mga pulis! Paalisin ang mga yan!" Halos mabingi na ko sa lakas ng sigaw ni Ash. Nagkatinginan si Tiffany at Kaiden. I smirked at them deviously. Napansin ko pa na napalunok si Tiffany sa ginawa ko.

Bumitaw ako muli kay Ash at lumapit sa dalawa. I slapped Kaiden. Wala naman siyang ginawa. Pinunsan niya lang ang dugo sa gilid ng labi niya. I want to kill them so bad pero magiging madali iyon sa kanila. Gusto ko maghirap rin sila tulad ng ginawa nila sa'kin.

"Leave. Or i will both kill you with my own hands. Sa dami dami ng ginawa niyong kagaguhan sa'kin, alam niyong gagawin ko iyon sa inyo. And one more thing..." I said in a cold tone. Magsasalita pa sana si Tiffany at pinakatitigan ko lang siya. Masama ang tingin ko at isang salita lang marinig ko sa kaniya mapapatay ko talaga siya dito ngayon. That is how mad i am right now.

"Let me correct you, Idiot. It's Atilah Rae Palvin. Layla is dead. Layla is history."

Hinila na lang ni Tiffany si Kaiden papalabas ng mansion. Nang mawala na sila sa paningin ko bigla akong napaupo aa damuhan. Nang hina ako. I let my tears fall. Hindi na ko nagpigil. Ang sakit ng dibdib ko. I want this to end right now! masaya na ko eh masaya na  kaming lahat! Bakit ba kasi ang daming umeepal! I felt Ash's arms around me. Hinalikan niya pa ang ulo ko.

"I love you, my badgirl. " He whispered sexily. Napangiti ako. Boses niya lang gumagaan na ang pakiramdam ko. I wiped my tears and face him. I cupped his face and gave him a passionate peck.

"I love you even more my sexy badboy." i winked at him and we ended up laughing. Ash is all i need. He's my strength, my Life, my power.