57.Bölüm

1.5K 142 74
                                    

~3 Gün sonra~

Her zamanki gibi gece eve üstüm başım kan içinde geldim. Klaus ve babam evdeydi.

Klaus: Ah,yine mi?

Onları umursamadan banyoya doğru yöneldim.

Klaus: Yardım ister misin?

Cherly: Kendim hallederim.

Hızlıca banyoya girdim ve temizlenip tekrar salona indim. İkiside endişeyle bana bakıyordu. Kanepeye oturdum ve konuşmaya başladık.

Reginald: Cesedi ne yaptın?

Cherly: Hiçbirşey,her zaman olduğu gibi orada bıraktım.

Klaus: Sizce de tuhaf değil mi,üç gündür adamları öldürüp orada bırakıyorsun ama kimse farketmiyor.

Cherly: Umrumda değil.

Reginald: İlacın üstünde çalışıyorum,en kısa sürede eski haline döneceksin.

Hiçbirşey demeden ayağa kalktım ve odama doğru ilerledim. Hâlâ konuşuyorlardı ama dinlemedim. Odama gidip kapıyı kilitledim. Tam üç gündür Five'ı görmüyordum,onu çok özlemiştim. Babamın bir an önce beni iyileştirmesini diledim. Tam o sırada sandalyede duran Five'ın ceketi dikkatimi çekti. Giderken burada unutmuştu,bende hiç dokunmamıştım. İlk başta tereddüt ettim,daha sonra gidip ceketi aldım ve yatağa uzandım.

                            ***

Uyandığımda Klaus yanımdaydı,kapıyı nasıl açmıştı?

Klaus: İyi misin?

Cherly: Kâbus gördüm.

Hiçbirşey demeden bana sarıldı,bende ona sarıldım ve dayanamayıp ağlamaya başladım.

Cherly: Kalbini çok kırdım,ağlattım onu.

Klaus: Five mi ağladı?

Cherly: Evet.

Klaus: Seni affedecektir.

Cherly: Ona gitmesini söyledim ama o gitmedi,bende kalbini kırdım.

Klaus: Keşke yapmasaydın.

Cherly: Birgün uyandığımda onu kanlar içinde görmek istemiyorum Klaus. Başka çarem yoktu.

Klaus: Bu konuyu kapatalım olur mu? Daha fazla üzülme. Hadi aşağı gel yemek yiyelim.

Cherly: Tamam,sen git gelirim ben.

Klaus gitti,bende birsüre yatağımda uzandım. Aşağıdan Klaus'un bağırış sesleri geliyordu,ceketi bir kenara bıraktım ve hızlıca aşağı indim.

Klaus: Neden onu çağırdın!?

Reginald: Yardım edebilir.

Klaus: İkisini de üzeceksin!

Five: Üzüldüğüm falan yok.

Five'ın sesini duyduğumda donup kaldım. Onu mu çağırmışlardı? Hem de konuşmadığımızı bildikleri halde. Derin bir nefes aldım ve mutfağa gittim.

Klaus: Kanka-

Cherly: Hoş geldin.

Gidip masaya oturdum ve onları bekledim. Ardından onlarda oturdu.

Number 8 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin