Belki de bu kadar ileri gitmemeliydik... Bir grup ergen olmamıza rağmen kendimizi aşmıştık. Gamze bile artık dayanamamış birilerini pataklamaya başlamıştı. Sayıca az olmamıza rağmen çok iyi iş çıkartıyorduk. Poyraz iki kişi ile birden başa çıkıyordu. Hatta bazen 3 bile oluyordu. Bende bütün gücümü ve hızımı vererek anca 1 kişi ile başa çıkabiliyordum. Lalin fena bir kızdı oda iki kişi ile birden uğraşabiliyordu. Adamları sadece pataklıyorduk. Kimsede bıçak yoktu. Şimdilik.
Kimsenin aklına polisi aramak gelmemiş miydi? Evet gerçekten salaktık. Telefondan polisin numarasını tuşlamadan önce ne diyeceğimi düşündüm. Bunu yarıda kesmek zorunda kalmıştım çünkü benim iki katım olan bir adam bana doğru koşuyordu. Telefonu hızla cepime geri koyup adama baktım. Adam koca kolunu bana doğru savururken hızlı haraketler yapıyordum. Ve stratejiler geliştiriyordum. Ama malesef zeka her zaman kazanamıyordu. Adam pantolonundaki kemeri çıkarıp gelmeye başladı. Bana doğru büyük bir kuvvetle savurduğu kemerden kurtulmak için yana kaydım. Adam artık ne kadar kuvvet verdiyse kemer en sonunda kendisine çarpmıştı. Çağatay, amca falan umursamadan sopa ile adamlara vuruyordu. Çağlar önceden yaşadıklarına bakılırsa Poyrazdan çekiniyordu ve kimseye bir hamle yapmıyordu. Öyle böyle sonunda bir adam kalmıştı.
Üzerime gelen kimse olmadığını görünce polisi arama fikrine kapıldım ama sonra saçma bir fikir olduğunu düşünüp telefonu geri bıraktım. Poyraz tek ayık olan adam ile uğraşırken kapının önünde tanınmadık biri belirdi. Şaşkınlık içerisinde buraya bakıyordu. Ve sonunda ağzını araladı. Arkasından bir kız geldi ve Buraya şaşkınlıkla bakan çocukla konuşmaya başladı.
- Daha Dünya modeli alcaz hadi.
- Şurayı görmüyor musun?
- Ne? Bunlar kim amk. Gel gidelim. Hadi. Hiç bulaşma gidelim.
- Hayır bunlar bizim okuldan.
- Doğru. Ama tanımıyoruz bizi ilgilendirmez değil mi? Hadi lütfen.
- Ben gidip bakacağım sen git al.
- Bu proje ödevi tek bana verilmedi haberin olsun!
-Hepsi bize bakıyor.
Lalin bağırdı.
- Sizi tanıyorum. Bakın eğer burada olanları birine söyler ve anlatırsanız sonunuz yerde yatan adamlardan daha beter olur.
Asyalılara benzeyen çocuk cevap verdi.
- Bizde sizi tanıyoruz. Bizim okuldansızınız.
Poyraz konuştu bu sefer.
- Ya defolup gidin yada vücudunuzda kırılmadık yer bırakmayayım.
Lalin:
- Hadi çıkalım şu depodan artık kaldırın götünüzü.
Gamze:
- Bencede.
Depodan çıktık ve deponun kapısını kapattık. Koşar adımlarla yolda yürüyorduk. Asyalıya benzeyen çocuk arkamızdan geldi ve konuşmaya başladı.
- Ne yaptınız o adamlara?
Lalin:
- Bize sataşana cevap verdik bir şey yapmadık. Polis falan aramayın. Yoksa size de çok güzel bir cevabımız olacak haberiniz olsun. Kimdin sen? Daha önce gördüm ama çıkartamadım.
- Okuldanım. Ben Yusuf buda Aleyna.
- Heh tamam şimdi hatırladım. Futbol takımındandın sen değil mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYGAPOL
De TodoGenç çocuk ölen babasının geçmişte yaptıklarının hesabını vermek zorundadır. Bunun ile beraber güzel bir aşk hayatı ve bir arkadaş grubu istemektedir...
