Atakan'dan,
Yeni okulları hep yeni bir başlangıç olarak görmüşümdür. Yeni bir ortam, yeni hocalar, yeni sınıf vesaire vesaire. Yeni okula başlarken değişmeyen tek şey arkadaşlarımdı. Hala arkadaşlarım ile birlikteydim. Gamze ile birlikteydim...
Tanıdık zil sesi ile bulanık gözlerimi araladım. Birden yataktan fırladım. Uyuyakalmıştım büyük ihtimalle. Telefonu elime aldığımda 10 cevapsız arama ve 5. kez çalan alarmın bildirimini gördüm. Yataktan fırlayarak Üzerime okul formamı geçirip çantamı kaptım ve yüzüme su tuttum. Evde kim var, ne var umursamadan dışarı kapıyı açıp okula doğru yol aldım.
Okulun önündeki güvenlik bana ters ters bakışlar atmaya başlayınca hırkamı indirip formamın üzerindeki Uysal lisesi simgesini gösterdim. Adam başı ile onaylayınca okula girdim. Çıkarken acele ile cebime attığım telefonum çalmaya başladı. Aleyna arıyordu. Telefonu açarak kulağıma götürdüm.
Aleyna: " Çocuklar! Açtı sonunda. Neredesin be Atakan? Gelmeyeceksen de bari mesaj falan yazsaydın. "
Atakan: " sen tabürcü mü oldun? "
Aleyna: " Günaydın. "
Atakan: " Tamam. Gelince konuşuruz. neredesiniz? "
Aleyna: " 1. tenefüsteyiz Atakan. "
Atakan: " Has... ders mi kaçırdım? "
Aleyna: " 2. dersi de kaçırmak istemiyorsan çabuk gel artık. "
Atakan: " Okulun önündeyim. Geliyorum. "
Aleyna: " Umarım. "
Atakan: " Dur! Aleyna. Hangi sınıfız biz? "
Aleyna: " 10/Ğ canım. "
Atakan: " Ciddiyim. "
Aleyna: " Bende ciddiyim. "
Atakan: " Ne? "
Aleyna: " Sınıfın adını 10/Ğ koymuşlar Atakan. Bu kadar basit. "
Atakan: " Koyabilirler mi ki? "
Aleyna: " Koymuşlar işte. Kapatıyorum ben. Bay bay. "
Atakan: " Bay bay. "
Bir insan sınıfa niye 10/Ğ ismini verir anlam veremiyordum. Kaşlarımı sorarcasına çatarak sınıfa doğru ilerlemeye başladım. Sonunda önüne vardığımda bir duraksadım. Hani olur ya okulun ilk günü sınıfa girmeden önce yaşanan stres. Aynen onu yaşıyordum şu an. Tenefüs olduğu için o kadar da tırsmadım ve kapıyı açıp içeriye doğru ilerledim. Kafasına siyah bir mont geçirmiş birini gördüm. Önce tanıyamadım ama kızılımsı saçlarını ve her zaman taktığı kulaklığını görünce Gamze olduğunu anladım. Hemen Gamze'ye doğru ilerledim ve yanındaki sıraya oturdum. Beni fark eden Gamze bana bakarak konuşmaya başladı.
- Sonunda be. Neredesin?
Atakan:
- Uyuyakalmışım. Gece pek uyuyamadım.
- Neden?
- Bazen değişik rüyalar görüyorum.
- Ne gibi?
- Babamı gördüm. beni... beni vuruyordu.
- Babanın ölümünden sonra çok sarsılmış olmalısın.
- Olay sadece babamın ölümü değil. Her neyse. Ne dinliyorsun?
- Kağan Boşnak.
Sınıf kapısının açılma sesi ile bizimkilerin geldiğini sandım ama tanınmadık bir yüz vardı karşımda. Siyah ve orta uzunlukta saçları birazcık gözlerine düşüyordu. Gamze şaşkınlık içinde konuşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYGAPOL
AléatoireGenç çocuk ölen babasının geçmişte yaptıklarının hesabını vermek zorundadır. Bunun ile beraber güzel bir aşk hayatı ve bir arkadaş grubu istemektedir...