unutma beni

Bölüm iki: tanıdık yabancı

Tekrardan merhabalar! hadi lafı uzatmadan başlayalım, İYİ OKUMALAR!

Ender kimsenin orgazmdan ölüp ölmediğini merak ediyordu. Ve acaba o ilk olur muydu diye düşündü.

Saçları şahikanın ellerindeydi, şahika ve onları sert bir şekilde çekiyordu. Ender, bacaklarını şahikanın kalçasına sarmıştı. ağrılı spazmlar, kramplar, bacaklarını acıtmaya başlamıştı. Ama sonunda bu eziyet sona erdi. Ve ender rahatladı, her yeri titriyordu. Boğazı ağrıyor, kafa derisi şahikanın saçlarının üzerine koyduğu baskıdan ağrıyordu.

sonunda şahika saçlarını bıraktı. "iyi kız" diye fısıldadı ve kahretsin, şahika hala, enderin iç çamaşırını söküp yere attığı anda olduğu kadar sakindi. Her gün telefona cevap verdiği zamanki kadar sakin.

Sonra aniden, enderin konforuna hiç dikkat etmeden, elini açtı, bileğini büktü, ve yumruğunu enderin amından çıkardı. Mafsalları tekrar dışarı fırladı, Acı vericiydi. Ender bir şey yapamadı: sadece bağırdı. Ve şahika elinin geri kalanınıda dışarı çekti. Ender, şahikanın elini çekmesiyle birlikte içinden fışkıran sıvıyı bacaklarının arasından hissetti.

"şimdi nasıl hissettiriyor..başkan hanım" şahika yerden kalkar ve topuklu ayağını Enderin göğsüne koyar, onu bacaklarının altında yerde tuta, tam ait olduğu yerde.

Şimdi ender, şahikanın topukları ile yer arasında sıkışmıştı, göğüsü hala her nefeste hızla hareket ediyordu; hala titriyordu; orgazm sonrası mutluluk ya da korku ya da şok yüzünden miydi emin değildi. ısırık izleri tüm vücudunu kaplıyordu. Ama yine de şahikanın dikkatini çeken şey enderin gözleriydi, her zaman gözleriydi. inançsızlıkla biraz nemli ve bulutlu olan o güzel mavi küreler.

Ender şok olmuştu; şahika daha önce kontrolü ele geçirmesi için ona yalvardığında, beklediği şey bu değildi. Bu onun gibi değildi, onun şahikası gibi değildi!

anladığı zaman gözleri genişledi; baktı ve o sevdiği çikolatalı karamellere baktı. Tanıdık görünüyorlardı, ama yine de çok uzaklardı, onun ulaşamayacağı bir yerdeydi sanki.

Bu bakışı görmeyeli beş yıl olmuştu, ama yine de onu her yerde tanıyabilirdi. "ş..şahika!"

Dört ay önce
her şeyin başladığı yer

"canım bir şey söylemeyecek misin?"

ancak o zaman şahika kadına baktığını fark etti, adını nasıl biliyordu?

ama bu yabancı kadına baka kalarak herhangi bir cevap alamayacağını da biliyordu. bu yüzden başını salladı ve tekrar odaklanmaya çalıştı.

"um..pardon hanımefendi...ama..uhmm..tanışıyor muyuz?"

Kadın bunu duyduğu zaman garip bir şekilde gülümsedi ve cevap verdi "hayır canım tanıştığımız söylenemez"

Bunu söylerken neredeyse nostaljik bir havası vardı, hatta melankoli. Ve şahika daha da meraklandı "ama o zaman adımı Nereden biliyorsunuz?"

Kadın kaşlarını kaldırdı ve kırmızı ojeli parmağıyla şahikanın göğsündeki isim etiketine dokundu "tabii ki isim etiketinden. şahika yazıyor! İsmin bu değil mi?"

şahika, kadının parmağı göğsüne temas ettiğinde nefes nefese kaldı, kıyafetleri üstündeydi ve kadın sadece isim etiketine dokunuyordu; ama buna rağmen yine de tanıdık sıcak bir his vücudu kapladı neredeyse midesinde uçuşmalar hissetti...kelebekler gibi. Bir yabancının dokunuşu, onu bu hale getirmişti!

Ama sonra utandı. tabii ki onun isim etiketini görmüştü, başka ne olabilirdi ki! Çünkü şahika bir deja vu hissetse de, sadece bir hissti. Birbirlerine tamamen yabancıydılar. "Evet! Tabii ki adımı gördünü dalgınlığımı mazur görün...sadece...umm tanıdık geliyorsunuz..çok tanıdık!"