My Soldier

11.Ήθελα να ζηλέψει ο Αχιλλέας

<<Ελα να με μαζέψεις >> της λεω .

<<Εγω πάω μέσα να σας αφήσω να μιλήσετε >> λέει ο Έκτορας και κατευθύνεται προς την πόρτα.

<<Έκτορα μήπως έχεις κανένα ρούχο να μου δώσεις >> τον ρωτάω δειλά.

<<Ανοιξε την ντουλάπα και πάρε ότι θες >> απαντάει και φεύγει.

<<Ανέτα τι θα κάνουμε τώρα >> την ρωτάω αναστατωμενη.

<<Θα έρθω να σε μαζέψω αυτό θα κάνω >> απαντάει εκείνη.

<<Και να σου πω τα χθεσινά σου καμώματα >>

<<Εχω πολλά να σου ψαλλω ηλιθια >> ακούγεται εκνευρισμενη.

<<Σε πέντε λεπτά θα είμαι εκεί >> με ενημερώνει και τερματίζει την κλήση.

Κατεβαίνω από το κρεβάτι και πηγαίνω προς την ντουλάπα. Παίρνω μια μαύρη μπλούζα και μια μαύρη φόρμα.

Καθομαι ξανά στο κρεβάτι και σιγά σιγά κοιταζω το δωμάτιο του . Είναι λιτό δεν προδίδει αρκετά τον εαυτό του ώστε να καταλαβω τι πράγματα του αρέσουν.

Κατεβαζω το βλέμμα μου και βλέπω μια φωτογραφία στα σκουπίδια. Προχωραω προς τα εκεί και την παίρνω στα χέρια μου. Απεικονίζει τον Έκτορας και άλλα τέσσερα αγόρια. Φαίνεται υγιείς και χαρούμενος.

<<Αστην κάτω τωρα >> τον ακούω εξαλλο .

Αφήνω την φωτογραφία και γυριζω να τον κοιτάξω.

<<Ποιος σου είπε να πειράζεις τα πράγματα μου μου λες >> μου φωνάζει εκεινος .

<<Απλα την είδα - >> παω να του εξηγήσω αλλά με διακόπτει.

<< Βγες από το σπίτι μου τώρα >> λέει προσπαθώντας να κρατήσει την ψυχραιμία του .

<<Εε ... Εγω ... Συγγνώμη >>

<< Ειπα κάτι Αλκμήνη φυγε τώρα >>

Φαίνεται έξαλλος.

Με κατεβασμένο το κεφάλι μαζεύω γρήγορα τα πράγματα μου και βγαίνω από το δωμάτιο του .

Ανοιγω την πόρτα και ελέγχω εάν είναι κανείς στο δρόμο.

Πηγαίνω τρέχοντας προς το σπίτι μου και ανοίγω όσο πιο γρήγορα μπορώ την πόρτα.

<<Μπαμπα >> φωναζω αλλά ούτε φωνή ούτε ακρόαση.

<<Μαμαα>>

Από κανέναν δεν παίρνω απάντηση.

Πηγαίνω στο δωμάτιο μου να αλλάξω ωσπου ακουω χτυπήματα στην εξώπορτα. Παω να ανοίξω και βλεπω μπροστά μου την Ανέτα.