My Soldier

15.Θα σου πω κάτι Έκτορα

Είχα πιει τέσσερα ποτά και πλέον ήμουν έτοιμη να τον αντιμετωπίσω.

Στάσιμη έξω από το σπίτι του έδινα κουράγιο στον εαυτό μου .

Τα πράγματα θα είναι δύσκολα μαζι του .

Περνάω την αυλή και βλέπω την εξώπορτα του σπιτιού του ανοιχτή.

Με είδε από το μπαλκόνι, σκέφτομαι κατευθείαν .

Μπαίνω μέσα αθόρυβα και προχωράω προς το δωμάτιο του . Η πόρτα του ανοιχτή και εκείνος στην μέση του δωματίου.

Μπαίνω μέσα και κλειδώνω πισω μου την πόρτα , τον πλησιάζω και αμίλητη κάθομαι πάνω στα πόδια του . Κουρνιαζω το κεφάλι μου στον ώμο του και τυλίγω τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του , πάει να μου τα αφαιρέσει αλλά τον σταματάω.

<<Μονο για λίγο >> του λεω και βυθιζω περισσότερο το κεφάλι μου στο βαθουλομα του λαιμού του .

Δεν ήθελα ακόμα να επανέλθω στην πραγματικότητα.

Το άρωμα της καρύδας απο ρο σώμα του εισχωρεί σαν ναρκωτικό στα ρουθούνια μου. Τον σφίγγω πάνω μου και τα δάκρυα φεύγουν αβίαστα από τα μάτια μου .

Εκείνος ακίνητος σαν άγαλμα να κοιτάει έξω από την μπαλκονοπορτα.
Τα χέρια του πεσμένα δεξιά και αριστερά , δεν με αγγίζουν.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και σηκώνω το κεφάλι μου . Τα δακρυσμένα ματια μου αντικρυζουν τα δικά του μέλι.

<<Που νομίζεις ότι θα πάει αυτό μεταξύ μας >> με ρωτάει σκληρά χωρίς να με κοιτάει.

<< Εγω είμαι καθηλωμένος σε αυτή την καρέκλα και εσύ έχεις μια ζωή μπροστά σου >> επισημάνει.

<<Ηταν ένα λάθος όλο αυτό μεταξύ μας και καλύτερα να το τελειώσουμε τώρα που είναι νωρίς >> με συμβουλεύει.

<<Εισαι μικρή ακόμα , εχεις την ζωή μπροστά σου εγώ δεν έχω τίποτα >> λέει έντονα.

<< Οπότε ξέχνα ότι έγινε μεταξύ μας και προχωρα μπροστά >>

Τα τελευταία του λόγια έφτασαν στα αυτιά μου σαν ψίθυρος.

<<Θα σου πω κάτι Έκτορα >> του λέω έντονα έχοντας επανέλθει η αυτοκυριαρχια μου.

<<Σταματα να λυπάσαι τον εαυτό σου>>

<<Σου χαρίστηκε μια ζωή μην την σπατάλες διώχνοντας από κοντά σου τους ανθρώπους που σε αγαπούν και σε νοιάζονται >>