My Soldier

16.Χάρμα θα περάσουμε

Author's pov

Οι τσιριδες της Ανέτας και της Μαίρης έφτασαν στα αυτιά όλων.

Ολοι κοιτούσαν σοκαρισμενοι την πεσμένη μηχανή , τον Ηλία να κείτετε αιμοφυτος αλλά και την Αλκμήνη λίγα μέτρα μακριά πεσμένη και χτυπημενη στην άσφαλτο.

Πρώτος κοντά της έτρεξε ο Μάρκος.
Της έβγαλε το κράνος και με τις παλάμες του έπιασε το κεφάλι της .

Απελπισμένος φώναζε το ονομα της και περίμενε με αγωνία μια αντίδραση της .

Ο σφυγμός της ήταν αδύναμος αλλά ανέπνεε ακόμα.

Την ίδια στιγμή ο Βασίλης έτρεξε στον Ηλία και μαζί του η Μαίρη με τον Τάσο ,ενώ η Άνετα και ο Μανώλης έτρεξαν στην Αλκμήνη .

Οι δύο φίλες έκλαιγαν με σπαραγμο μέσα στην αγκαλιά των αγοριών τους .

Περνάνε κάποια βασανιστικά λεπτά για όλους και οι δυο τους σιγά σιγά συνέρχονται.

Πρώτη η Αλκμήνη και έπειτα ο Ηλίας.

Ο Μάκρος ανακουφισμενος που βρήκε ξανά τις αισθήσεις της η Αλκμήνη την σφίγγει στην αγκαλιά του , ενω μετά πέφτει στην αγκαλιά της Αλκμήνης και η Ανέτα.

[...]

Αλκμήνης pov

Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό όταν συνέρχομαι είναι εαν είναι καλά ο Ηλίας.

<<Ο Ηλίας που είναι; Είναι καλά; >> ρωτάω την Ανετα.

<<Ειναι καλά >> μου απαντάει εκείνη.

Ο Μάκρος με βοηθάει να σηκωθώ.

Ύστερα το ματι μου πέφτει στο κράνος.
Ειχε ένα σχετικά μεγάλο βαθουλομα αφού ειχα χτυπήσει με δύναμη το κεφάλι μου σε μια πέτρα.

Με την βοήθεια του Μάρκου πλησιάζουμε τον Ηλία.

Ο Βασίλης τον βοηθάει να σηκωθεί.

<<Μηπως να τους πάμε μέχρι το νοσοκομείο >> ρωτάει η Μαίρη.

<<Όχι στο νοσοκομείο δεν πρέπει να το μάθουν αυτο οι γονείς μας >> τους λέω αυστηρά.

<<Μπορει τωρα να φαίνεται ότι δεν έχετε πάθει τίποτα αλλά μπορεί να είναι κάτι εσωτερικό >> λέει αυτή την φορά αναστατωμενος ο Τάσος.

<<Ηλία εσύ τι λες ; >> τον ρωτάω που ήταν σε χειρότερη κατάσταση από εμένα.

<< Έχει δίκιο η Αλκμήνη και άσε που θα εμπλακεί και η αστυνομία >>