My Soldier

6.Ναι ναι τον Αχιλλέα

Γυριζω προς το μέρος του αυτοκινήτου και προχωράω προς τις πισω πόρτες για να κάτσω στα πισω καθίσματα.

<<Ωστε ξαδέρφια με τον Αγγελο >> λέει ξαφνικά εκείνος την ώρα μου περνάω από την μπροστινή ανοιχτή πόρτα του αυτοκινήτου .

Σταματαω και γυρίζω προς το μέρος του. Εκεινος κάθεται στην θέση του συνοδηγού και εγώ να στέκομαι απέναντι του με τα χέρια σταυρωμένα κάτω από το στήθος μου .

<<Ναι ξαδέρφια >> του απαντάω χαλαρή.

<<Καλο παιδι φαίνεται >> μου λέει καθώς με κοιτάζει με ειρωνεία στο βλέμμα του .

<<Δεν φαίνεται είναι κι ολας >> του απαντάω στον ίδιο τονο ειρωνείας.

<<Ετοιμοι να φύγουμε ; >> ακούω την φωνή του κυρίου Γρηγόρη και γρήγορα καθομαι στις πισω θέσεις του αυτοκινήτου.

<<Ετοιμοι πατερα >>απαντάει εκείνος.

[...]

Κατεβαίνω από το αυτοκίνητο και κοιτάω την ώρα στο κινητό μου .

Κοντεύει πέντε.

Βλεπω την Ανέτα στο δρόμο και την περιμένω εξω απο την αυλο πορτα του σπιτιού μου .

<<Σας ευχαριστώ κύριε Γρηγόρη >> του λέω και γυρίζω το βλέμμα μου προς την Ανετα που με κοιτάζει συνωμοτικα.

Εκεινος μου νευει και βοηθάει τον γιο του με την αναπηρική καρέκλα ωστε να πάνε μέσα στο σπίτι και ο οποίος δεν έχει πάψει να με κοιτάει από την ώρα που πήραμε τξν δρόμο για την επιστροφή.

<<Τι έγινε μόλις; >> ρωτάει ψυθιριστα σαν να μην πιστεύει αυτό που μόλις εκτυλίσστηκε μπροστά στα μάτια της .

<<Ξερασε τα όλα >> φωνάζει και κατευθείαν της κανω νόημα να σωπασει.

<<Αμαν πια αυτή η διακριτικοτητα σου κορίτσι μου >> της λεω και ανοιγω την αυλοπορτα .

<<Μας πήγε ο κύριος Γρηγόρης μεχρι το στρατόπεδο να αφήσουμε τον Αγγελο γιατι οι γονείς μου πήγαν στις ελιές και ήρθε και ο αξεστος μαζί μας >> της εξηγω καθώς προχωράμε μέσα στο σπίτι.

<<Ναι αξεστο τωρα τον λεμε το "ΑΧΧ ΈΚΤΟΡΑ ">>> ξεκιναει να μιλάει και μετά παίρνει ένα ύφος με το βλέμμα της να κοιταει το ταβάνι και τα χέρια της να τα εχει ενωμένα και να έχει πάρει ένα ύφος ερωτευμένης.

<<Ελα σταματα πια >> της λεω ενοχλημένη και της τραβάω τα χέρια ωστε να με κοιταει στα μάτια.