My Soldier

3.Αυτη την γλωσσίτσα θα στην κόψω

<<Θα ανέβεις ; >> με ξανά ρωτάει.

Το σκέφτομαι και τελικά τον πλησιάζω.

<<Αυτό δεν σημαίνει ότι ξεχνάω αυτα που έκανες >> του λέω καθώς ανεβαίνω στην μηχανή του .

Μου δίνει το κράνος του και ξεκινάει την μηχανή με ένα στραβό χαμόγελο στα χείλη του .

<<Χρονοτριβεις >> του λέω ενώ μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα τρέχει με την μηχανή στους δρόμους του χωριού.

Φτάνουμε στο κτήμα του .

Κατεβαίνω από την μηχανή και κατευθύνομαι προς το μικρό αποθηκακι που το έχει φτιάξει για να καθόμαστε.

Μπαίνω μέσα και εκείνος με ακολουθεί.

Κάθομαι στο μονοκρεβατι που έχει και εκείνος κάθεται δίπλα μου .

<<Τι θέλεις Αχιλλεα >> τον ρωτάω αγανακτισμένη.

<<Μην μου συμπεριφερεσαι ετσι ρε Αλκμήνη >> λέει με παράνομο εκείνος στην φωνή του .

<<Δεν έπρεπε καν να σου μιλάω Αχιλλέα με αυτά που έκανες >>

<<Ναι αλλά τώρα είσαι εδώ μαζί μου >>

<<Μεγα λάθος μου >>

<<Ελα ρε μωρό μου συγχώρεσε με και στην τελική δεν έκανα κάτι μαζί της >>

<<Που να έκανες και κάτι μαζί της ... >>

Προσπαθώ να παραμείνω ήρεμη.

<<Ακουσε με κακομοίρη μου για τελευταία φορά , έτσι και σε ξανά δω να μιλάς μαζί της ή το οτιδήποτε εμένα ξεχνάμε>>

<<Να μην θυμηθώ και τις φορές μου με έχεις στήσει και δεν ήρθες ποτε >>

<<Ουτε ένα συγνώμη δεν ζήτησες >>του λέω και σταυρωνω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου .

<<Αφου είχα δουλειές βρε Αλκμήνη και το ξέρεις ότι δεν μπορώ να έρχομαι καθε μέρα να σε βλέπω >>

<<Αντε τώρα μην αρχίσω να τα παίρνω εγώ τώρα που κάνουμε λες και είμαστε σε σχέση >>

<<Ως εδώ ήταν >> του φωνάζω εκνευρισμενη και σηκώνομαι όρθια .

<<Αποφάσισε τι θες να είμαστε, σχέση η φάση ; γιατι έχει κουράσει το θέμα >>

<<Την μια με θες και μου συμπεριφερεσαι λες και είμαστε ζευγάρι και απο την άλλη δεν μου δίνεις σημασία και πας και κανονίζεις με άλλες , αν είναι να το κάνω και εγώ , θα σου άρεσε; >>