Voor Altijd

Beter

Ik open mijn ogen als ik het geluid van mijn telefoon hoor. David heeft zijn armen nog steeds om me heen geslagen. Het gevoel van veiligheid overwelmt me. Ik grijp naar mijn telefoon en ik voel dat David zijn armen terugtrekt. Mijn lichaam voelt koud. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat mijn moeder me heeft gesms't. 'Hey Liever, hoe gaat het nu met je? Ik blijf voorlopig met papa in het ziekenhuis. Wil je bij een vriendinnetje slapen of blijf je liever thuis? Zorg er alsjeblieft voor dat je niet alleen bent. Kusjes, mama.' Ik zucht. 'Hi mam, ja daar zorg ik wel voor, ik blijf wel bij Juultje en wil je me de volgende keer gewoon even niet als een kind behandelen? Succes bij pap, ik kom later nog wel langs ofzoiets, liefs.' Dit moet genoeg zijn. Ik kijk David aan. "Gaat het wel goed Lisa?" Ik knik. "Ik voel me al een stuk beter." Hij knikt terwijl hij zijn wijsvinger langs mijn kaaklijn laat glijden. Ik moet er van bibberen. Hij kijkt me bezorgd aan, maar ik schudt mijn hoofd. Langzaam buig ik naar voren en druk mijn lippen tegen de zijne. Hij buigt iets naar voren en met zijn lippen nog steeds op de mijne pakt hij me beet en tilt me op. Ik glimlach. Hij trekt zijn hoofd weg en kijkt me aan met een scheve glimlach op zijn gezicht. "Wat?" Ik schud mijn hoofd. "Niets, je bent gewoon zo ongelofelijk sexy." "Je bent wel wispelturig, hè?" Ik grinnik en knik. Hij moet lachen. "Ik hou nog steeds van je hoor." Fluistert hij in mijn oor en mijn ogen worden groot. Ik heb het gevoel dat ik ga ontploffen, dus ik grijp David stevig vast. Hij houdt me nog steviger vast in zijn armen. "Ik hou ook van jou." Fluister ik tegen zijn borstkast. Dan loopt David richting de trap. "Nee, ik wil niet langer in dit huis zijn. Laten we terug gaan naar jouw huis." Hij zucht. "Waarom? Daar komen we net vandaan! We zijn echt tien keer heen en weer geweest ofzo. We hebben allebei college morgen." Ik schud mijn hoofd weer. "Het maakt me niet uit. Ik wil weg uit deze akelige plek. Ik kan nu toch niet naar school. Trouwens heb ik mijn moeder beloofd dat ik hier niet alleen zou blijven." Hij moet weer lachen. "WIe zegt dat je hier alleen blijft?" Toch schud ik mijn hoofd nogmaals. "Nee, ik wil hier weg, alsjeblieft." David knikt en loopt richting de voordeur. "Vergeet je jack niet." Zeg ik zachtjes, terwijl ik mijn gezicht in zijn borstkast begraaf. Met gemakt bukt hij en pakt zijn jack. Ik verbaas me over zijn kracht. 

Als we voor de zoveelste keer richting Davids huis lopen kan ik mijn ogen niet van hem afhouden. Elke keer dat ik naar hem kijk, voelt het alsof ik in een soort trance kom. Ik kan nergens anders meer naar kijken. Zodra we door de deur komen drukt David me weer tegen de muur. Hij zoent me. Deze keer hard, maar met liefde. Hij pakt me met gemak op en draagt me naar zijn slaapkamer. Voorzichtig legt hij me op het bed. Langzaam begint hij de knoopjes van mijn bloes los te knopen. "David?" "Mmh?" Mompelt hij terwijl hij mijn nek zoent. "Er is iets dat je moet weten." Hij laat mijn knopen met rust en kijkt me bezorgd aan. "Je gaat toch niet zeggen dat je dit nog nooit hebt gedaan toch?" Ik knik en kijk weg. "Weet je zeker dat je dit wilt doen?" Ik kijk hem aan. "Ja, David." Ik zoen hem. Ik kan voelen dat zijn lippen krullen tot een glimlach, terwijl hij verder gaat met de knopen.