Νόμος και αναρχία

15

POV Βίκυς

Έχει περάσει ήδη μια εβδομάδα από τοτε που έφυγε ο μπαμπάς από το Σπιτι. Η μαμά είναι λιγομιλητη,  ο Βίκτωρας εξαφανίζεται συνέχεια, τάχα μου έχει πολλές δουλειές και εγώ προσπαθώ να συνεχίσω κανονικά τη ζωή μου. Τι κανονικά δηλαδή όλο σκέφτομαι πως θα μάθω περισσότερα για τον Ξενοφώντα και τις κρυφές δουλειές του.

Χτυπάει το κινητό.. 

"Ναι;' απαντώ .

" καλησπέρα Βίκυ.. Ο Άγγελος  είμαι.. γίνεται να συναντηθουμε σε καμία ώρα στο πάρκο ; θέλω να μιλήσουμε για κάτι.'

' ναι φυσικά αλλά τι έγινε,  βγήκες από τη φυλακή; πότε;' τον ρώτησα όλο περιέργεια ενώ μέσα μου ήξερα πως πίσω από την αποφυλάκιση του με κάποιο τρόπο ήταν ο πατέρας μου.

'Ε ναι βασικά δεν ξέρω πώς έγινε ,λογικά κατάλαβαν ότι δεν είχα καμία σχέση με το φόνο και με έβγαλαν. '

'Οκ σε μια ώρα θα τα πουμε' του κάνω και κλείνω το τηλέφωνο να ετοιμαστώ,  όμως τότε το κινητό ξαναχτυπά.

Στην οθόνη του κινητού μου όμως αναγράφεται το όνομα του  Χρήστου  και το σηκώνω.

' εμ Γεια Βίκυ!'

" Α καλησπέρα Χρήστο τι κάνεις;'

'Μια χαρά , να ήθελα να δω αν μπορείς σήμερα να βγούμε για κάνα καφε έχω ρεπό και ήθελα να σε δω .'

' εμ θα το θελα αλλά έχω κανονίσει ίσως κάποια άλλη φορά. ' δεν ήμουν και τόσο σίγουρη αν θέλω να τον συναντήσω ίσως επειδή με απασχολούν πολλά.

'Α οκ τότε θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή, αν είναι θα ξεκουραστώ λίγο μιας και με έχει κουρασει πολύ μια υπόθεση που μου ανατέθηκε.'

' υπόθεση τι είδους; αν επιτρεπεται' ήξερα ότι είναι ασχολείται με σοβαρές υποθέσεις αλλά δεν ήξερα με τι ακριβως.

' Ε το μόνο που μπορώ να πω είναι με μια δολοφονία και ξέρεις είναι πολύ κουραστικό  δεν έχουμε ακόμα κανένα στοιχείο. '

Για λίγο σαστισα. Δεν ήξερα αν αυτή η υπόθεση με την οποία ασχολείται ο χρηστος έχει να κάνει με τον Αγγελο και τον Ξενοφώντα, όμως δεν γινεται να ρωτήσω περισσότερα θα φανεί ύποπτο.

' καλά ξεκουράσου τότε και θα τα πούμε, τα λέμε '

Ετοιμάστηκα γρήγορα γιατί σε λίγο θα συναντούσα τον Αγγελο και μάλλον θα είχαμε να πούμε πολλά.

Η ώρα πέρασε και εγώ τον περιμένω στο πάρκο.
Ξαφνικά εμφανίζεται με μια μηχανή και πηγαίνω σε εκείνον.  Πριν καν του πω Γεια απλώνει το χέρι του να ανέβω. 

' που πάμε; δεν θα καθόμασταν εδω;' τον ρωτάω

' μπα ,πάμε κάπου πιο ωραία μου λέει και με βοηθάει να ανέβω .
Βαζω ένα κράνος που μου δίνει και ξεκινάμε.

'Εγώ φυσικά ντρέπομαι λίγο και προσπαθώ να μην κρατιέμαι από εκείνον .όμως επιταχύνει και δεν ξέρω τι να κάνω.

'Κρατήσου από εμένα Βίκυ,  θα πέσεις. '

'Νταξει το χω , δεν χρειάζεται ' του κάνω και διακρίνω ένα πλατύ χαμόγελο από τη μεριά του.

Εκείνος αυξάνει ταχύτητα και εγώ αναγκάζομαι να περάσω τα χέρια μου γύρω από τη μέση του.

'Ορίστε καλύτερα τώρα ' μου κάνει και γελάει.

'Ότι πεις.'
Του λέω και δεν μπορώ να πω ότι είμαι λυπημένη στην κατάσταση που είμαι.

Φθάνουμε σε μια παραλία και   μου κάνει νόημα να κατέβω. Ο καιρός είναι πολύ καλός οπότε μπορούμε να κάτσουμε άνετα .

" λοιπόν ήθελα  να μιλήσουμε μετά από όλα αυτά που έχουν συμβεί γιατί δεν είναι και λίγα,.'
Μου λέει και εγώ γνεφω καταφατικά για να συνεχίσει.

"Επισης σου είπα ότι ξέρω τον πατέρα σου και στην αρχή μάλιστα δεν ήθελα να έχω καμία σχέση μαζί σου μόνο και μόνο επειδή είσαι κόρη του, όμως δεν συμφωνώ πλέον με το να σε αφήσω και να μην σε ξαναδώ  ."

Εγώ προσηλωμένη σε ότι έλεγε, άκουγα με αγωνία τι άλλο είχε να μου πει.

" έχουν γίνει διάφορα άγγελε και απλά υπάρχουν πράγματα που θέλω να μοιραστώ μαζί σου και να σε ρωτήσω κιόλας γιατί έχω αναστατωθει με ότι έχει γίνει. Είπες πως ξέρεις τον πατέρα μου και μάλιστα βλέπω ότι τον αντιπαθείς κιόλας."

"Ισχύει, αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς Βίκυ.. μου έχει στερήσει πολλά και πονάει ."

Ήμουν πολύ περίεργη να μάθω τι ακριβώς αλλά δεν ήθελα να φανώ αδιάκριτη .

" άμα δεν θες μην συνεχίσεις δεν χρειάζεται να μου πεις." Του λέω και κατευθείαν μου δίνει μια απάντηση που δεν περίμενα να άκουσω.

" ο πατέρας μου Βίκυ.. τον σκότωσε ο Ξενοφώντας ."