Νόμος και αναρχία

4

Έφθασε η Παρασκευή.
Περιμένω κατά τις 6 την Ηλέκτρα να περάσει για να πάμε στη πορεία. Εκεί θα συναντήσουμε και τους υπόλοιπους εκτός από τον Χάρρυ ο οποίος θα είναι με την συμμορία του.  Μακάρι να μην μπλέξει κανένας μας σήμερα και ειδικά ο αδερφός μου. Ειλικρινά δεν περίμενα από το Βίκτωρ να συμμετέχει πότε σε κάποια συμμορία,  δεν του φαινόταν.

Πάντα ήταν ένα ήπιων τόνων παιδί το οποίο δεν έδειχνε να πολυενδιαφερεται κιολας για τέτοιου είδους καταστάσεις.

5 ώρα. Ετοιμάζομαι να κάνω ένα μπάνιο. Παιρνω την πετσέτα μου και καθαρά ρούχα και πηγαίνω στο μπάνιο.
Ανοίγω τη βρύση να γεμίσει η μπανιέρα και βάζω αυτό το αρωματικό που μου αρέσει πολύ.
Κάθομαι για κάνα τέταρτο και μετά τυλίγονται με την πετσέτα.  Πάω στο δωμάτιο και ντύνομαι. 5 και μισή , ωραία άλλο ένα μισαωρακι μέχρι να έρθει να με πάρει η Ηλέκτρα . Πηγαίνω στη κουζίνα πεινασμένη ανοίγω το ψυγείο και κάθομαι να το χαζεύω μέχρι να δω τι θα φάω τελικά. Μετα από αρκετή ώρα σκέψης φτιάχνω ένα τοστάκι και το τρώω λαίμαργα.

Ντρινννννν. Το κουδούνι χτύπησε   και πάω τρέχοντας να ανοίξω σίγουρα θα είναι η Ηλέκτρα.

"Άντε έτοιμη είσαι;; πρέπει να φύγουμε " μου κάνει η Ηλέκτρα ενώ μπαίνει στο σπίτι και κάθεται στο καναπέ.
" Ναι έτοιμη είναι μην κάθεσαι για να φύγουμε " της λέω και βάζω παπούτσια.  Έτοιμες λοιπόν, και ενώ έχω πεις στους δικούς  μου πως θα πάμε μια βόλτα με τα παιδιά κλειδώνουν και πάμε στο μετρό.

Μετά από μια μεγάλη διαδρομή φθάνουμε στο κέντρο όπου σιγά σιγά έχει αρχίσει να μαζεύει κόσμο.  Όλα τα παιδιά εκεί είναι πάνω κάτω στη ίδια ηλικία με εμάς.

Ψάχνουμε να βρούμε τους υπόλοιπους.

"Ααα να τοι" μου φωνάζει η Ηλέκτρα και μου δείχνει με το χέρι της .

Η Ζέτα με τον Μάνο και το σταυρό μας χαορετανε και εμείς πλησιάζουμε σε αυτούς . 

" Επ τελικά ήρθες Βίκυ,  δεν το περίμενα " με ειρωνεύεται ο Μάνος.

"Αστην ρε Μάνο, δεν χρειάζεται  να την κοροϊδεύεις συνέχεια " τον μαλώνει ο Σταύρος ο οποίος περιττό να πω ,πως με γουστάρει ακόμα . Ναι εγώ με το Σταύρο τα είχαμε περίπου ένα χρόνο αλλά μου είπε πως ήθελε να κάνει φάση με την Σοφία το τσουλακι του σχολείου και επειδή εγώ δεν ήμουν έτοιμη να προχωρήσω τη σχέση μας με παράτησε και Ναι με πλήγωσε πολύ αυτό γιατί πραγματικά ήμουν ερωτευμένη με αυτόν . Αμ όμως που τελικά δεν παίχτηκε τίποτα με την σκροφα και αυτός ήθελε να γυρίσει πίσω σ εμένα . Εγώ φυσικά αρνήθηκα σαν σωστή κυρία και απλά του είπα να μείνουμε φίλοι γιατί πέρα την μαλάκια που έκανε είναι ένα καλό παιδί. Φυσικά και αυτός δεν νομίζω να με δει ποτέ σαν φίλη αλλά δεν μπορώ να του το συγχωρήσω.

Σε λίγη ώρα έχει μαζευτεί ένα μεγάλο πλήθος παιδιών και αρχίζουν να φωνάζουν συνθήματα και να σηκώνουν τα πανό τους.
Εμείς με τα παιδιά να προσπαθούμε να ακολουθήσουμε την πορεία λέγοντας και εμείς που και που τα ίδια συνθήματα με εκείνους.

Είχε περάσει σχεδόν καμία ώρα όπου στη κυριολεξία είχα αρχίσει να βαριέμαι και τότε ακούστηκε ένα μπαμ.

Όλοι τρομοκρατημένοι γυρίσαμε να δούμε τι στο καλό έγινε και τότε είναι που ειδα έναν κουκουλοφόρο να πετάει μια μολότοφ προς τους αστυνομικούς. 

Όχι αυτός δεν ήταν της πορείας , ένας αναρχικος ήταν που ήθελε να ξεκινήσει επεισόδιο .
Οι αστυνομία άρχισε να φωνάζει να απομακρυνθούμε για να μη τραυματιστούμε και ο κόσμος άρχισε να τρέχει. 
Εγώ σαστισμένη από την όλη κατάσταση έμεινα ακίνητη ώσπου ένιωσα ένα τράβηγμα απο το δεξι  μου χερι. Ήταν ο Σταύρος που με τράβηξε να φύγουμε.

Τα μάτια μου έμειναν κολλημένα στον κουκουλοφόρο που έριχνε τις μολότοφ. Εκεί,  άρχισαν να εμφανίζονται και άλλοι και να επιτίθενται λεκτικά στους αστυνομικούς. Η πορεία είχε γίνει πλέον πεδίο μάχης. Και εκεί καθώς έτρεχα με τους άλλους φτάσαμε σε  ένα στενό και κρύφτηκαμε.

" ουαουυυ ειλικρινά ήταν υπεροχοοο" φώναξε κατενθουσιασμενη η Ηλέκτρα και όλοι γυρίσαμε και την κοιτάξαμε απορημένοι.

"Είσαι σοβαρή;; δες λίγο τι παίζει θα μπορούσε να είχε τραυματιστεί κανένας από εμάς " της φώναξα και  ήρθε κοντά μου και και μου είπε " Έλα τώρα ρε Βίκυ σταμάτα να είσαι μελοδραματικη τίποτα δεν έγινε " αχχχ απλά αυτή η κοπέλα ειλικρινά  χαμπάρι δεν παίρνει . 

Τότε μου ήρθε μια άσχημη σκέψη στο μυαλό μου. Και αν ένας από αυτούς τους κουκουλοφόρους είναι ο αδερφός μου ή ο Χάρρυ;; τότε τι θα γίνει; εκείνη τη στιγμή γύρισα ασυναίσθητα και κοίταξα τη Ζέτα στη οποία έβλεπα το φόβο μέσα στα μάτια της.  Φοβόταν για το Χάρρυ και αν θα του συμβεί κάτι .  Πήγα προς εκείνη  και την αγκάλιασα και της είπα ότι τίποτα δεν πρόκειται  να συμβεί. 

Εκείνη τη στιγμή χωρίς καν να το σκεφτώ άρχισα να πηγαίνω ξανά στο πεδίο μάχης. Ένα χέρι με κράτησε. Γύρισα να δω ποιος είναι και ήταν του Σταύρου.

"Μα καλά που πας ;;" μου είπε ο Σταύρος κοιτωντας με έντονα .

" Θέλω να πάω να δω τι γίνεται " του είπα αποφασιστικά και ελευθερώθηκα από τη λαβή του.

" Μα είναι επικίνδυνα ρε Βίκυ δεν υπάρχει λόγος να πας εκεί τώρα. "

"Όχι θέλω  να πάω " και άρχισα να οδευω προς το σημείο επικρατούσε πανικός.