Νόμος και αναρχία

10

"Έλα Ηλέκτρα η Βίκυ είμαι ."

" επ τι γίνεται;;; είσαι καλύτερα;;"

" Ναι και βασικά ήθελα να σου πω ότι με πηρε τηλέφωνο ο Χρήστος.!!!"

" "Τι σοβαρά τώρα;; κάτσε. Κάτσε για τον αστυνομικό μιλάμε τώρα;"

" ρε Ναι "

" και τι ήθελε;;" με ρώτησε με το χαρακτηριστικό πονηρό της υφάκι.

" πως θα ήθελε να με γνωρίσει γιατί του φανηκα, λέει καλή κοπέλα και μου πρότεινε να βγούμε.!!"

" ουαουυυυυ δεν φαντάζομαι να αρνήθηκες Βίκυ γιατί θα σε θάψω"

" τι λες ρε ηλίθια του είπα ναι απλώς είμαι λίγο επιφυλακτική δεν πάυει να είναι μεγαλύτερος μου , είναι 22 ."

" Ε εντάξει και;"

" Αυτό ... Πάντως κανονίσαμε για την Παρασκευή, οπότε πρέπει να βρούμε τι θα βάλω. "

" θα το κανονίσουμε αυτό μην αγχώνεσαι έχουμε μέχρι μεθαύριο. "

Όσο σκέφτομαι την κατάσταση με τον πατέρα μου, τον άγγελο και τον αδερφό μου ταραζομαι περισσότερο . Άραγε πως θα είναι και με το Χρήστο;

Το πρωί έφτασε και ο εκνευριστικός ήχος από το ξυπνητήρι χτύπησε.
Όμως Όχι δεν έφτανε αυτό έπρεπε να έχω και την αγριοφωναρα της μάνας μου να μου λέει ξύπνα.

Ντύθηκα , πλυθηκα και κατέβηκα στην κουζίνα όπου βρισκόταν όλοι εκεί

" Καλημέρα αγάπη μου " μου είπε η μαμά και μου χαμογέλασε ο πατέρας μου λέγοντας το ίδιο πράγμα , εκείνη τη στιγμή ένιωσα περίεργα γιατί θυμήθηκα το χθεσινό βράδυ και τον πατέρα μου που ήταν εκεί .

Πήρα μία φέτα ψωμί με μαρμελάδα φράουλα που μαρεσει και έφυγα για να συναντήσω τα παιδιά να πάμε σχολείο .

Η αληθεια είναι πως μετρούσα το χρόνο για να έρθει η Παρασκευή και να συναντήσω το Χρήστο . Κάτι με τραβούσε σε αυτό το άτομο.

Ντάξει μεταξύ μας είναι μανάρι σκέτο μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας .

Αν έσκαγε και η φωνούλα μέσα μου Καλά θα ήταν .

__________________________________

Η Παρασκευή έφτασε και είναι μόλις πέντε το απόγευμα και έχω επιλέξει να βάλω ένα ωραίο χειμερινό συνολακι μιας και πιάσανε τα κρύα.