Νόμος και αναρχία

3

Το αποφάσισα...

Θα πάω στη πορεία, δεν χάλασε και κόσμος, άλλωστε δεν πρόκειται να συμβεί και κάτι. Το εύχομαι τουλάχιστον.

Στλενω μήνυμα το βράδυ στη Ηλέκτρα.

"Τελικά θα έρθω την Παρασκευή "

Η:"αχχχ τελειαα!!!!.. Τι έγινε το ξανασκεφτηκες για τον αναρχικό που σου ελεγα;;;😏😏"

"Σκάσε ,δεν έρχομαι για αυτό απλώς θέλω και εγώ να συμμετέχω σε κάτι που με αφορά.." της απαντάω

"Χαχαχαχ ναιι!! Ότι πεις "

"Τεσπα άντε τα λέμε αύριο ,πάω για ύπνο  " της λέω και ξαπλώνω στο κρεβάτι μου σκεφτοντας αν είναι καλή ιδέα να πάω τελικά.

Μα καλά γιατί ασχολούμαι τόσο με αυτο; πρέπει να σταματήσω να υπεραναλυω τα πάντα.

Ξυπνάω. 7 :00. Μπα πως το κατόρθωσα εγώ αυτό;;
Σηκώνομαι και ετοιμάζομαι για το σχολείο.

Κατεβαίνω τις σκάλες και πάω στη κουζίνα.

" Καλημέρα μαμα"

" Καλημέρα Βικουλα μουυ"

" Έχω πει χιλιάδες φορές πως δεν γουστάρω το Βικουλα" της το λέω αλλά δεν είμαι και θυμωμένη πράγμα περίεργο για εμένα .

"Καλά μικρή μου δεν σε ξαναλέω έτσι,  αφού δεν θες..." πήρε την έκφραση εκείνη του θιγμενου και συνέχισε να φτιάχνει το πρωινό.

"Πώς και σηκώθηκες νωρίς; Συνήθως με τα χίλια ζόρια σε ξυπνάω. "

"Ετυχε" της απαντάω και βλέπουμε να έρχεται ο Βίκτωρ στην κουζίνα με ένα τεράστιο χαμόγελο.

"Καλημέρα " μας κάνει και κάθεται στο τραπέζι να φάει.

"  Γιατί τέτοιες χαρές; " τον ρωτάω.

"Θα σου πω μετά "

" Και γιατί δεν μου λες τωρα; " τον ρωτησα  ψιθυριστά.

" Δεν θέλω να το μάθεις κάνεις" μου κάνει με τον ίδιο χαμηλό τόνο. "Πάντως αν καίγεσαι να μάθεις θα σε πάω εγώ σχολείο σήμερα.... Γιατί είναι πολλά αυτά που έχω να σου πω ."

"Οκ "

Είμαι αρκετά περίεργη να μάθω τι συμβαινει με τον Βίκτωρ και λογικά θα έχει Καλά νέα να μου πει για να είναι τόσο χαρούμενος.. Ρε λες να βρήκε καμία γκομενα και να μας αφήσει όλους στην ησυχία μας;; αχχ μακάρι Θεε μου γιατί δεν αντέχω αλλο να με πριζειι για την Ηλέκτρα.

Στέλνω μήνυμα στην Ηλέκτρα πως δεν θα περάσω να την πάρω. Παίρνω την τσάντα μου και μπαίνω στο αμάξι του αδερφού μου .