7

247 11 0
                                    


Η επομενη μέρα στο σχολείο ήταν αρκετά βασανιστική.
Το μυαλό μου συνεχώς ταξίδευε σε αυτό το αλλοπρόσαλλο παιδί που μου έχει κλέψει το μυαλό .
... τι λέω ρε Γαμωτο. Είμαστε εντελώς διαφορετικοί ..δεν έχουμε τίποτα κοινό έχει αλλά πιστεύω από εμένα:! Τι και αν όμως δεν ισχύουν αυτά;

Τόσα πολλά πράγματα με προβλημάτισαν μέχρι που μια φωνή διέκοψε τος σκέψεις μου.

'Επ πως πάει;'

' Α γεια Ζέτα τι κάνεις ';

' εγώ καλά είμαι.
Εσένα όμως τι σε προβληματίζει;'

' δεν έχω κάτι

'Α για αυτό κάθεσαι μόνη σου στο παγκάκι χαμένη και κοιτάς το άπειρο;"!

" έλα κόψε τις βλακείες ειλικρινά δεν έχω τίποτα, όλα κομπλέ.. '

'Όπως θες. Πάντως όταν νιώσεις ότι θες να έρθεις σε εμάς ελα.' Ήταν το τελευταίο πράγμα που είπε η Ζέτα και απομακρύνθηκε από εμένα.

Σηκώνομαι και εγώ λοιπόν και πάω στα παιδιά και χτυπάει το κουδούνι. Ανεβαίνω γρήγορα τις σκάλες και μπαίνω στη τάξη, κάθομαι και περιμενω να αρχίσει το μάθημα για να μην ακούσω άλλες ερωτήσεις.
Αμ όμως που δεν γλυτώσω γιατί για διπλανή έχω τη Ηλέκτρα.

'Λοιπόν πρέπει να μου πεις τι συμβαίνει Βίκυ. Για ποιο λόγο είναι κατσουφιασμενη" ήρθε και έκατσε όπως όπως η Ηλέκτρα δίπλα μου χαϊδεύοντας την πλάτη μου .

'Απλώς τίποτα δεν είναι κάτι σημαντικό. Άστο. "
Τελικά χθες δεν τη πήρα τηλέφωνο και ο λόγος είναι γιατί δεν χρειάζεται να λέω πράγματα και να δίνω ελπίδες στον εαυτό μου ότι θα γίνει κάτι περισσότερο. Γιατί δεν θα γίνει.
Το κουδούνι χτύπησε και κατέβηκα αρον αρον τις σκάλες για να πάω σπίτι. Δεν περίμενα κανέναν απλώς έφυγα και αφησα τους άλλους πίσω μου.
Μπήκα σπίτι και δεν ήταν κανένας. Άνοιξα την τηλεόραση και έβαλα να φάω . Είναι καθιερωμένο τα μεσημέρια να βλέπω φιλαράκια μιας και τρελαίνομαι για τον τσάντλερ που είναι ένα γλύκας .

Ξαφνικά όσο θαύμαζα τον τσάντλερ, χτυπάει το κουδούνι και πάω τρέχοντας να ανοίξω.

" εμ γεια Βίκυ "

" άγγελε; τι κάνεις εσύ εδώ; πως με βρήκες;"

" όποιος θέλει βρίσκει "
Αν και νιώθω λίγο creeped out μπορώ να πω πως μ'άρεσε η όλη κατάσταση.

" και τι θέλεις, ζήτησες συγγνώμη δεν υπάρχει λόγος να είσαι εδώ "

" απλώς... αστο έχεις δίκιο δεν υπάρχει λόγος να είμαι εδώ ,άντε γεια "

Δεν πρόλαβα καν να του πω τίποτα και φεύγει;;;;

" Ε άγγελε! Που πας δεν ήθελες κάτι;"

Ο άγγελος σταμάτησε στη μέση του δρόμου και με κοίταζε, ίσως περίμενε να πω κάτι παραπάνω αλλά δεν έβγαιναν οι λέξεις εκείνη τη στιγμή, απλώς κουμπωσαν οι ματιές μας και τελικά έφυγε.

Προσπαθούσα να το ξεχάσω γιατί ξέρω πως δεν πρόκειται να πάει παρακάτω όλο αυτό. Την στιγμή που έστελνα στη Ηλέκτρα άκουσα τον πατέρα μου από το σαλόνι να φωνάζει σε κάποιον και κατευθείαν κατέβηκα να δω τι γίνεται .

Πατερας: " Όχι θα γίνει όπως είπα εγώ. Μην αφήσετε τον 12 να κάνει κάτι, έρχομαι από εκεί. "

Τι είναι αυτό τώρα ; ποιος είναι ο 12 και τι σχέση έχει με τον μπαμπά μου όλο αυτό .

Πατέρας "
" αγάπη μου με θέλουν στην δουλειά για κάτι επείγον και πρέπει να πάω τώρα, φιλάκια "

Οκ πρέπει να μάθω τι συμβαίνει εδώ πέρα. Είπα στη μάνα μου ότι θα πάω στην Ηλέκτρα και έβαλα το σχέδιο μου σε δράση να ακολουθήσω δηλαδη τον πατέρα μου. Πήρα το ποδηλατάκι και άρχισα πεταλι γιατί με ποδαράτο δεν έβγαινε . Πήγαινα διακριτικά για να μη με καταλάβει ο πατέρας μου και μετά από λίγη ώρα παρακολούθησης βγήκε από το αυτοκίνητο του και πλησίασε σε ένα παλιό κτίριο. Εκεί εμφανίστηκε μια ομάδα αντρών που τον υποδέχτηκε πολυ θερμά και μπήκαν μέσα. Πήγα λίγο πιο κοντά για να καταλάβω τι γίνεται και αυτό μου θύμιζε αρκετά σαν συμμορία. Μα αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει δεν μπορεί ο πατέρας μου, που τα απεχθάνεται τόσο αυτά να είναι μέλος μια τέτοια οργάνωσης.

Ξαφνικά ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει από τη μέση και πήγα να ουρλιάξω αλλά μου έκλεισε το στόμα . Γύρισα και τον κοίταξα και ήταν ο Άγγελος.

" Άγγελε;; τι κάνεις άφησε με "

" σσσσ μη φωνάζεις και μας άκουσει κανένας . ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ ΕΔΩ ΠΕΡΑ ;"

" παρακολούθησα τον πατέρα μου που ήρθε ως εδώ. "

"Κάτσε πως λέγεται ο πατέρας σου Βίκυ;" τα μάτια του είχαν καρφωθεί στα δικά μου κι περίμενε με αγωνία την απάντηση μου.

" Ξενοφώντας Παπαδόπουλος "

Εκείνη τη στιγμή τραβήχτηκε από κοντά μου και χτύπησε με δύναμη το χέρι του στο τοίχο.

" Όχι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό.δεν γίνεται να είσαι εσύ η κόρη του. "

" άγγελε πες μου τώρα τι συμβαίνει έχω αρχίσει να μην νιώθω πολύ καλά. "

" Ο πατέρας σου είναι το αφεντικό αυτής της συμμορίας "

" τι;"

Άρχισα να μην νιώθω καθόλου καλά και γύριζε ο τόπος . Όλα μαύρισαν και απλά έπεσά στα χέρια του Άγγελου και το μόνο που θυμώμουν είναι να φωνάζει το όνομά μου .

Νόμος και αναρχία Where stories live. Discover now