Arc 1.8(A bastard can't win me)

4.6K 738 37
                                    

Zawgyi
ဆိုရမ္ဟာ ခမ္းနားလွပတင့္တယ္စြာျပင္ဆင္ထားသည့္ စံအိမ္ကို ေငးေမာေနမိသည္၊ထိုေနာက္ ကားရပ္သည့္ေနရာကေနတဆင့္ စံအိမ္ထိခင္းက်င္းထားသည့္ ေကာ္ေဇာနီႀကီးကိုၾကည့္ကာ စိတ္လႈပ္႐ွားေနေတာ့သည္၊သူသာ ထိုေနရာကေနေလ်ွာက္ၿပီး စံအိမ္ထဲ ေလ်ွာက္လွမ္းရမည္ဟု ေတြးမိရံုျဖင့္ သူရဲ႕ႏွလံုးသားမ်ားပင္မက ေသြးေၾကာမ်ားထဲထိ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ခံစားေနရေတာ့သည္၊သူ႔ကိုယ္သူလည္း အထက္တန္းလႊာအသိုင္းအဝိုင္းကလူတစ္ေယာက္လို ခံစားေနရသည္၊

ဆိုရမ္ဟာ သူ႔ကိုယ္သူ ေသခ်ာျပင္ဆင္လိုက္ၿပီး သက္ေသာင့္သက္သာအျပံဳးဆင္ကာ ကားထဲကေနဆင္းလာေတာ့သည္၊ပထမက အဲရစ္လ္လာႀကိဳမည္ဟု ထင္ခဲ့ေပမယ့္ အဲရစ္လ္ဟာ ကားဒ႐ိုက္ဘာသာ ပို႔လိုက္တာေၾကာင့္ အနည္းငယ္စိတ္ပ်က္မိသြားတာအမွန္ေပ၊အဲရစ္လ္သာ သူ႔ကို လာေခၚခဲ့ရင္ ပထမႏွစ္ကလူေတြၾကားထဲ ဇာမဏီတစ္ေကာင္လို ထြန္းေတာက္ပလာမည္ဟာအမွန္ေပ၊ဒါ​ေပမယ့္ အခုဧကရီေမြးေန႔ပြဲမွာ သူရဲ႕အဆက့္အတန္းကို ျမႇင့္တင္ပစ္ရမည္! သူဟာ သူ႔ကိုယ္သူအားတင္းကာ ေျပာလိုက္ၿပီး အနီေရာင္ေကာ္ေဇာေပၚ တက္လွမ္းရန္ ေျခလွမ္းဖို႔ ႐ွိေသးသည္၊အ​ေနာက္က​ေန တားဆီးသံ ၾကားလိုက္ရသည္၊

"ရပ္စမ္း! ဖိတ္စာမပါဘဲ ဝင္ခြင့္မ႐ွိဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား"

ထိုအသံေၾကာင့္ ဆိုရမ္ဟာ မေက်မနပ္ျဖစ္သြားေပမယ့္ သူ႔အမူအရာကိုေတာ့ ႐ိုးသားသည့္အသြင္ေဆာင္ထားကာ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္၊သူ႔ကို တားဆီးသည့္အသံဟာ သူနဲ႔ႏွစ္တူ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားထဲက အထက္တန္းလႊာသခင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႔လိုက္ရသည္၊ထိုေက်ာင္းသားကို ဆ္ုရမ္သိသည္၊ထိုေက်ာင္းသားဟာ ေမာက္မာၿပီး အသံုးျဖဳန္းၾကမ္းသည့္ သံုးစားမရတဲ့သူေဌးသားတစ္ေယာက္ထက္မပိုပင္၊ ဒါေပမယ့္ ထိုသုိ႔ျပသာနာ႐ွာတတ္သည့္ လူေတြဟာ အသံုးခ်လို႔အေကာင္းဆံုးမလား၊ထိုေက်ာင္းသားကို အသံုးခ်ၿပီး စီနီယာအခ်ိဳ႕ရဲ႕သနားၾကင္နာမႈကို သူရ႐ွိခဲ့တာပဲေလ၊တကယ္လို္ သူ႔ကို အႏိုင္က်င့္ေနတာကို အဲရစ္လ္သာျမင္ခဲ့ရင္ ထိုအမိႈက္ရဲ႕မိသားစု ဘဝနိဂံုးခ်ဳပ္သြားမည္ဟာ ေသခ်ာသည္၊ဆိုရမ္စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္သြားၿပီး သူ႔မ်က္ဝန္းမ်ားဟာ ေကာက္က်စ္ဖြယ္ အေရာင္တခ်က္လဲ့သြားေပမဲ့ သူ႔ေ႐ွ႕႐ွိ ဆန္ကုန္ေျမေလးသခင္ေလးကိုၾကည့္ကာ ေၾကာက္ရြ႔ေနသည့္မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္

Dei?No That's My Abode (System)Where stories live. Discover now