Dei?No That's My Abode (System)

Arc. 1.7(A bastard can't win me)

Zawgyi

"အိုး... ဒါဆို မင္းအတြက္ ကိုယ္သီးသန္႔စားဖိုမႉးငွါးေပးသင့္တာေပါ့ "လို႔ အဲရစ္လ္ေျပာလိုက္ေတာ့ ဆိုရမ္ဟာ ေခါင္းငံု႔သြားၿပီး သူရဲ႕ေက်နပ္ေနသည့္အမူအရာကို ဖံုးကြယ္လိုက္ကာ ...ေခါင္းျပန္ေမာ့လာသည့္ခ်ိန္မွာ အားနာေနသည့္မ်က္ႏွာေလးျဖင့္

"အာ...မလိုပါဘူး စီနီယာအဲရစ္လ္"လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ အဲရစ္လ္ဟာ မ်က္ခံုးတစ္ဖက္ပင့္ကာ ...

"အားနာစရာမလိုပါဘူး မင္းက တိုးမက္စ္ရဲ႕ေလးစားရေသာ ဂ်ဴနီယာေလးပဲေလ ဟုတ္တယ္မလား တိုးမက္စ္"လို႔ တိုးမက္စ္ကို ၾကည့္ရင္းေမးလိုက္ေတာ့ တိုးမက္စ္ရဲ႕အျပံဳးမ်ား ေအးခဲသြားကာ အိုလီဘာဘက္ကိုလွည့္ကာ

"ကိုယ္က သူရဲ႕ပညာရပ္ေပၚ ႀကိဳးစားတဲ့ဇြဲလံု႔လကို ေလးစားတာပါ... သူနဲ႔ကိုယ္က အရမ္းခင္တာ မဟုတ္ဘူး"လို႔ ျပာျပာယာယာ႐ွင္းျပေနသည့္ တိုးမက္စ္ကို ၾကည့္ရင္း အဲရစ္လ္ ေအာင္ႏိုင္သူတစ္ေယာက္လို ျပံဳးေနမိသည္၊

"ဒါေပါ့ ငါကလည္း မင္းရဲ႕ေလးစားရပါေသာ ဂ်ဴနီယာေလးလို႔ပဲ ေျပာတာေလ...မင္းရဲ႕ခ်စ္ရစြာေသာ ဂ်ဴနီယာေလးလို႔ ေျပာတာမွမဟုတ္တာ"လို႔ လက္တစ္ဖက္ ေမးေပၚတင္ရင္း 'ငါ့ကို အတင္းေရာင္းစားခ်င္တာ မွတ္ၿပီလား'ဆုိသည့္ အၾကည့္မ်ားျဖင့္ ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္ေတာ့ တိုးမက္စ္...

"အဲရစ္လ္!" လို ထေအာ္ေတာ့သည္၊

"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး နားေထာင္ေနပါတယ္ အခ်စ္ေလးတိုးမက္စ္"လို႔ေလွာင္ျပံဳးေလးျပံဳးကာ ေျဖလိုက္ေတာ့ တိုးမက္စ္မ်က္ႏွာဟာ ေဒါသေၾကာင့္ ပိုမိုနီရဲလာၿပီး

"မင္းႀကီးေတာ္ အခ်စ္ေလးတိုးမက္စ္!! ရြံစရာေကာင္းေအာင္ လာလုပ္ေနတယ္! မင္း ေဆးရံုကဆင္းၿပီးေနာက္မွ မင္းရဲ႕တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္တဲ့အျပဳအမႈေတြ ဘယ္ေရာက္သြားၿပီလဲဟ?!" လို႔ တိုးမက္စ္ဟာ စိတ္ပ်က္စြာေျပာေနေတာ့သည္၊

အဲရစ္လ္ဟာ ခပ္တိုးတိုးသာ ရယ္လိုက္ၿပီး ...

"စိတ္မပူပါနဲ႔ ငါလည္း အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ငါရဲ႕တကိုယ္လံုးကို ႏြားႏို႔နဲ႔ေဆးခ်မွာပါ" လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း ဆိုရမ္ဘက္ကို ၾကည့္ကာ...