ABİLERİM

Bölüm 23

Hoşgeldiniz. Kısa bir bölüm oldu. Fazla bekletmek istemediğim için hemen paylaştım.

Bol bol yorum yapın lütfen.

İyi okumalar 🦋

Kaşlarımı kaldırarak abime baktım.

Ben: Nasıl yani? Anlamadım.

Gülümsedi.

Rüzgar abim: Artık okuldayım. Bir sorun çıkarsa yanıma gel. İyi dersler.

Odadan kovulduğumu anladım ve kafamı salladım. Hiçbir şey söylemeden odadan çıktım.

Okul koridorunda boş boş dururken tenefüs zili çaldı. Karnım aç olmadığı için sınıfa doğru ilerledim. Sınıfa girdiğimde hoca hala sınıftan çıkmamıştı. Bana onaylamayan bir bakış attı ve sınıftan çıktı.

Yerime geri oturdum. Pamir de hala buradaydı. Sınıf tamamen boşaldığında orta ve ön sırada oturan ve kalem verdiğim kız gülümseyerek yanımıza geldi.

Kız: Merhaba. Ben Lale. Şuradaki de ikizim Leyla.

Gülümsedim.

Ben: Memnun oldum. Eslem ben de.

Gülümsedi ve başını salladı. Çok tatlı bir kızdı. Kısa ve kahverengi saçları vardı. Boyu da kısaydı. Kendine has bir havası vardı.

Leyla: Ben kantine ineceğim. Pamir gelecek misin?

Pamir e baktım.

Pamir: Siz gidin. Kantine gidesim yok.

Leyla kafasını salladı ve bana göz kırptı. İkizi ile beraber sınıftan dışarı çıktıklarında  Sadece biz kalmıştık. Ben de abimin zorla çantama koyduğu test kitabımı çıkardım ve birkaç soru çözmeye başladım. Çünkü eğer okulda birkaç soru çözmezsem evde daha fazlasını çözdüreceği yönde tehdit etmişti. Söz konusu Poyraz abim olunca ne yapacağını kestiremiyordum. En azından bir testi bitireyim evde uğraşmam.

Önümde bana bakan matematik sorusuna baktım. İlk sorular her daim kolaydır. Onun için basitçe çözdüm.

İkinci, üçüncü, dördüncü soru derken onuncu soruya gelmiştim ama çözemiyordum. Bir türlü sonucu bulamıyordum. İşlemden emindim. Kalemi bıraktım ve kafamı ellerim arasına aldım. Gözlerimi kapattım. 

Pamir: Yardım edebilir miyim?

Pamir e baktım ve kafamı salladım.

Ben:  Zahmet olmayacaksa.

Kafasını salladı ve soruyu okudu. Sonra kalemliğinden kalem çıkardı ve soruyu çözmeye başladı. Birkaç dakika uğraştıktan sonra sonunda soruyu çözmüştü. Cevabına baktım ama anlamadım.

Pamir: Bak şimdi. Yaptığın işlemin tersini istiyor senden. Şöyle yapacaksın...

Uzun uzun anlattıktan sonra gayet iyi anlamış bir şekilde kafamı salladım ve gülümsedim.

Ben: Benim bu formülden haberim yoktu. Öğrettiğin için sağol.

Gülümsedi.

Pamir: Okulda olsaydın bilirdin. Defterime not almıştım. İstersen verebilirim.

Ben: Gerçekten çok iyi olur. Aman abim duymasın. Özel hoca falan istemiyorum.