UNDERCOVER LOVE

CASE 10: THE SNIPER

Danica’s PoV                                                               

That night, humingi ulit ng sorry silang lahat sa akin. At dahil mabait ako, pinatawad ko naman. Bakit ba kasi ang bait ko?! Weh? Mabait ba talaga ako? O ako lang ang may alam na mabait ako? Bakit ko sila pinatawad? Kung magagalit ba ako, may magbabago bas a nangyari? Patawarin ko na lang, nangyari na eh, hindi na maibabalik. Ang mahalaga ang bahay na ito. Okay na ako…siguro. Basta pasado na akong okay!

~~~~~Commercial

(Dan: Matagal na rin since last kong PoV ha. Saan nga ba yung last? Ah! Case 03 pa yun ah! May galit bas a akin ang author ng story na ito?)

(A: Oy wala ah! Wala naman kasi akong care kung sa Case 03 pa yung last PoV mo eh. Madami ka naman kasing screentime. Ayaw ko lang talaga munang gumawa ng PoV mo kasi ang dami mong drama. Action ‘to pre! Tapos nagda-drama ka dyan!)

(Dan: Aba! Karakter lang ako dito. I’m just acting what you’re writing, noh! Ikaw kaya magtigil sa pagsusulat ng mga drama scene dyan!)

(A: ABA! Ano gusto mo?! Suntukan?! Dali! Suntukan tayo! Akala mo natatakot ako sa’yo?! Hah! Asa ka!)

(Dan: Nanghahamon ka ba?! At anong akala mo sa akin? Akala mo natatakot ako sayo? [inayos ang manggas ng damit] Bilis! Pumunta ka sa ring.)

(A: Sorry. Baka madumihan pa ang damit ko. Tsaka aksaya ka sa oras, pre! [sasabat pa sana siya kaya lang pinigilan ko.] STOP! Sayang ka sa pagod!)

A/N: Hi! Kumusta po kayong lahat?! Pasensya na po sa marahas na conversation sa taas. Ang kulit kasi ng isa dyan. Well, tama na about dyan! Well kaya po may commercial kasi gusto po naming mag-thank you ng lahat ng characters sa lahat ng readers na may gusto sa story na ito o kahit sa haters! Thank you po! Heheheh. Thank you talaga! UNDERCOVER LOVE ranks # 330 in Action! Thankful ako sa inyo dahil kayo ang dahilan kung bakit may ganyan ang UNDERCOVER LOVE. Yun lang! Bye-bye!

~~~~~~Commercial ended

    Kasalukuyan kaming nagba-byahe papunta sa beach. Alam nyo na, the usual thing.  Bakit sa beach? Kasi nga di ba, nasa Boracay kami? Kaya dapat beach muna ang puntahan naming bago ang iba. Hehe.

      Nang makarating kami ay agad kong pina-park kay Jonathan yung car na sinakyan naming at sina Ericka naman ay naghanap na agad ng pwesto sa beach, habang si Melissa ay bumibili ng mga drinks at si Dennis naman ay bumibili ng mga souvenirs para sa pamilya niya. Si Jimin at si Shine? Nasa kotse pa rin. Masama raw kasi pakiramdam ni girl. No choice naman si boyfriend kundi samahan si girl. Poor Jimin. Pero sumaya ako ng kaunti. Buti nga sayo!

“Hey Dan! Come here!” tinawag na ako ni Emily that means nakahanap na sila ng pwesto at may na-rent na rin silang mga equipment for me.

What equipment? You will know….

“Dan, paki-abot ng sunscreen.” Utos sa akin ni Ericka.

“Eri, nasa ulo mo lang yung sunscreen.” Sabi ko sa kanya.

“Ay. Nandito lang pala. Thank you.”

“Dan, may dala ka bang sunglasses? Hindi ko kasi masyadong makita yung mga words ditto sa librong binabasa ko dahil sa sinag ng araw.” Tanong naman sa akin ni Emily.

“Em, nagbabasa ka nga ng libro di ba? Makakabasa ka ba kung magsusuot ka ng glasses? Eh, ganon rin naman yun.” Sagot ko sa kanya.