RM2: Human Life

Chapter 15

Chapter 15

Third Person's POV

Kaira do nothing but to cry out loud the pain that felt from inside. Until she felt the presences she's been waiting. She compose herself before she went out from darkness.

"Ganun lang ba talaga kadali para sayo na kalimutan lahat nang pinagsamahan natin kahit sa maikling panahaon lang?" Mahinahon nyang tanong rito habang nakayoko.

Nanigas naman ang binata nang marinig ang mahinanong nitong boses. Kinabahan ang binata sa hindi malamang dahilan. Ngunit hindi nya ito pinansin.

"Yeah, kailan man ay hindi ko binibigyang halaga ang mga alala lalo na kung galing sa isang sinungaling at halimaw na tulad mo." Cold nitong sagot.

"Halimaw, that's what we always got from humans. Humans who's the main reason why we exsist. Ngunit ano nga ba ang aasahan namin sa mga tao? Nothing but pain." Saad nang dalaga habang nakatanaw sa buwang masisilayan mula sa kinaroroonan nila.

Hindi fully covered ang parking lot kung nasaan sila.

Nakita nang binata ang butil nang luhang tumulo mula sa kaliwang mata nang dalaga.

"Tsk, why are you crying? You think makukuha mo ako sa ganyan para pakinggan ko ang sinasabi mong paliwanag?" Maanghang nitong saad.

"Please Nathan, tell me. This is just a joke. That you don't mean those words. Na sinabi mo lang ang lahat nang yun para pagselosin ako." She eyed him with plead and hope.

"Huh, why would I do that? I hate liars, so why would I lie? That's the whole truth. So please you better stop this and leave me alone. Don't ever show yourself to me and to my family. Ayokong mapahamak sila dahil sayo."

"Y-you really want me to leave you alone? So, you're really rejecting me?" She weakly asked Nathan.

"Absolutely Yes, I am rejecting you. And I don't want to see you again. Never." He said with finality.

Ilang segundo ang lumipas bago sya tuluyang makasagot.

"If that's what you really want. Rejection accepted." She said eyeing him emotionless and coldly. And walk away from her ex-mate.

~~~~~

Someone's running like no tomorrow.

Kaira keeps running with overwhelming pain and vengeance hanggang sa marating ang huling destinasyon bago sya bumalik sa Crescent Moon.

Walang kahirap-hirap nyang sinipa ang main gate nang mansion ni Luke Garcia. Lahat nang madadaanan nyang kalaban ay walang ligtas.

She is like a killing machine just like before bago sya mahuli at gawing subject for experiment nang Black Organization.

Walang pakialam sa mga pinsalang natatamo nya. Ang tanging nasa isip nya ay ang ubusin ang lahat nang black organization at ang mapatay ang tumatayong pinuno nito.

Hindi alintana na may isang pares nang mata ang nakakasaksi nang pangyayari.

Nung una ay hinayaan na lamang nang lalaki ang mga nakikita dahil sa utos nang Master na hindi pakikielaman ang kahit na anong konektado sa dalaga. Ngunit hindi sya nakatiis dahil sa nakikita. Punung-puno nang sugat ang dalaga pero parang wala lang ito sa kanya.

Nakaramdam sya nang takot dahil sa nasaksihan.

'Damn, since when nakaramdam nang takot ang isang reaper?' Tanong nang reaper sa sarili.

Binunot nya ang dalang cellphone sa bulsa at may tinawagan.

'Yes? Any update kung kailan tayo pwede sumugod?' Saad nang master sa kabilang linya.

"Ahm, Master. I think we don't have to execute the plan anymore." Sagot nya sa kausap.

'What do you mean reaper?' Halatang nauubos na ang pasensya nang Master nya. Napabuntong hininga ang reaper. Simula kasi nang araw na iyun, Naging mainitin na ang uto nang amo. Iyon ay dahil sa dalagang nag aanyong lobo na nakikita nya ngayon malayo sa kinaroroonan nya.

"She is here. She is like a killing machine. I'm afraid, she will get Luke Garcia's head, Master. She is ripping Luke's neck as of now."

Napansin nyang hindi kaagad nakasagot ang amo.

"What the f*ck." Bulalas nya nang makitang may biglang tumarak na espada sa lobo.

'What's happening Reaper?' Tanong nang kausap sa kabilang linya.

"Kaira was stab. Tagos hanggang likod boss." Sa gulat ay hindi ito nakakilos agad.

Narining nalang nang lalaki na magkagulo sa kabilang linya at nag utos ang amo na magpapunta nang medic.

Pareho nang bagsak sa lupa si Kaira at si Luke dahil sa natamong pinsala. Nakita nya pang bumalik sa anyong tao si Kaira na hubo't hubad na nakatalikod sa kanya.

Ilang minuto ang lumipas nang mapansing unti-unting muling bumabalik sa pagiging lobo si Kaira at tumayo na rin ito.

Ilang segundo nitong tiningnan ang katawan ni Luke bago umalis sa lugar.

"She is fine Master. She is now running fast palabas nang Garcia Mansion." Sagod nya at pinatay na ang tawag dahil nyang yun lang ang tanging nais marinig nang amo sa mga oras na yun.

Kaira's POV

All I can see is red. I want blood, alot of blood.

I keep on fighting and killing everyone who's getting on my way.

Lalo ko pang nararamdaman ang uhaw sa dugo at mas tumingkad ang kulay dugo kong paligid nang makita ko ang taong pakay ko sa lugar na ito.

"You ruthless monster." Sigaw nya sa aking puno nang dugo dahil sa sariling mga sugat.

"I am not a monster, Garcia. I am a actual devil. The devil will bring you to a place with fire called Hell." I said to him at agad na dinakma ang leeg nito.

Malalim ang pagkakakagat ko rito at ramdam kong mahihiwalay na ang ulo nya sa kanyang leeg nang maramdaman kong may tumarak sa aking dibdib. Damn this bastard.

Naramdaman ko ang sarili na bumagsak sa lupa. Ramdam ko rin na natamaan nang espada ang puso ko.

Napatingala ako sa buwang saksi sa naganap ngayong gabi.

'Moon Goddessess, I know, you knew why I did this. To give justice to my parents and to get revenge from what he did to me. Please just let me die to save Jonathan." Naluluha kong hiling gamit ang aking isip habang nakatingin sa buwan.

Hanggang sa maramdaman kong gumaan ang aking pakiramdam. Pagmulat ko nang mata ay nandito na ako sa isang lugar na puro puti lang.

I think I am already dead.

'You're not yet dead, Kaira. It's too early for you to die. I will grant your wish but I will let you leave. You're former mate will leave too.'

Hindi makapaniwala ang reaksyon ko. Kahit hindi ko nakikita ang nagsalita. Batid ko kung sino ito.

'M-moon Goddessess? What do you mean?' I asked her.

'You know what I mean Kaira. Don't worry, you will be back to your old self when you found you second chance mate.' She said. Magtatanong pa sana ako nang biglang mawala ang presensya nya.

At akmang tatawagin ko sana ulit ang Moon Goddessess Selene nang uminit ang aking katawa at napapikit nalang ako sa sakit nang katawan na nararamdaman.

Hindi nagtagal ay nai-mulat ko rin ang aking mga mata at ang nakaratay na Luke ang aking nakita.

'I just hope that this is the last one that will come to be a killing machine, right Zhein?' I said to my wolf.

'Yeah, You're right Kaira. I'm tired, can we go home and take a rest already?' my wolf said and we turn out back sa naghihingalong si Luke.

I'll just let his blood to run it out nang sa ganun ay tuluyan na syang mamatay.

~~~~~

Good Mornight Guys 😂

Another update.

Thank you Again :)