Chapter 3
Kaira's POV
Nandito ako sa isang malawak na garden na pag mamay-ari nung lalaking nagligtas sa akin. Nakasuot ako ng malaking t-shirt at short na pang basketball. Kung iisipin ay damit ito nung lalaki, which is tama, damit nya nga ito. Kaya hindi dapat sya magreklamo pagnakita nyang suot ko to.
Pagkatpos naming kumain Kahapon ay nag usap na kami, ang totoo ay hindi ko parin alam ang pangalan nya. Hindi naman sya nagpakilala eh, o sadyang hindi ko lang matandaan kung sinabi nya ito hindi.
So ayun na nga nag usap kami, Una ay regarding sa pananatili ko sa puder nila. Na doon na daw muna ako manatili habang nagpapagaling hanggang sa makanap ako ng matutuluyan dahil nga sa wala na akong ibang matutuluyan. Gusto pa nga sana ni Tita Jennie ay doon na ko tumira ngunit tinanggihan ko. Kahit sinabi ko sa kanila na wala na akong mapupuntahan ay hindi ko parin sinabi ang buong katotohanan. Wala naman silang nagawa.
Pangalawa ay habang nasa puder nila ako at nagpapalakas, since gusto ko daw maghiganti ay kailangan ko daw sumailalim sa isang training. And guest what? He just volunteer to teach me everything according to him. Kung alam nya lang kune ano ang tunay kong pagkatao ay baka hindi nya ako turuan dahil baka akalain nya na ako pa ang makapatay sa kanya.
And last, Habang nasa puder 'nya' kuno ako at tinitrain, I will be his guardian. Kung saan man sya naroon ay dapat nandun ako. Well except kung nasa banyo sya to do his things. Nung una ay tututol ako ngunit napagtanto ko na okay na pala yung alok nya. May advantage din para sa akin. Una, hindi na ako maghahanap ng pera para makapangbayad sa matitirhan dahil libre na sa kanila. Pangalawa sa training and sa pagiging guardian na daw ay maaari kong maenhance muli ang nawala kong mga abilities. Sana kahit papaano ay maibalik ko.
Sa totoo lang ay hanggang ngayon ay hindi parin gumagaling ang mga sugat na natamo ko sa organisasyon na iyon. Pero kahit na ganun ay nagpumilit parin ako na mag ensayo kahit labag sa loob nila dahil nga daw hindi pa ako magaling.
At ngayon ay nasa harap ko na yung lalaking hindi ko pa alam ang pangalan. Though fair lang kami dahil hindi ko din naman sinabi ang buong pangalan ko sa kanila. I just gave my second name which is Kaira.
"What's your name Mr.?"
Jonathan's POV
"What's your name Mr.?" napakunot noo ako sa tanong nya sa akin ng pumwesto ako sa harapan nya.
"Really? You're asking me that?" Mangha kong tanong sa kanya na ikinataas ng kilay nya. The hell, nakailang beses akong pinangalanan ni mommy at daddy sa harapan nya pero hindi nya alam o tanda ang pangalan ko? Eh nagpakilala din naman ako sa kanya kahapon.
"Again, I'm Jonathan Ramirez, that old man and lady is Kairo and Jennie Ramirez my parents."
Tumango tango naman sya na para bang ngayon nya lang nalaman ang pangalan ng mga ito.
"Pasensya na, hindi lang ako matandain sa pangalan. Wag ka mag-alala, siguro naman ay hindi ko makakalimutan ang pangalan nyo gayong araw-araw ko naman kayo makakasama." Mahinahon nyang sabi. Tumango nalang ako sa mga sinabi nya. Aba'y dapat lang dahil habang buhay na syang titira sa puder ko hmp.
"Mr. Ramirez, magsisimula na ba tayo?" tanong nya sa akin na nakapag pabalik sa akin sa realidad. Sumenyas ako mga inatasan ko na magtetraining sa kanya upang maging malakas.
"Sila ang inatasan ko to train you sa mga dapat mong matutunan as my guardian. Siya si Jano Miranda, he will teach you Kudo. Rose Ryu will teach you how to use katana or any kind of sword and he is Akihiro Ramirez, he will teach you anything about guns. And everyone she is Zhein Kaira Maxwell the new member of the family." Pagpapakilala ko sa mga magiging guro nya kasabay na ng pagpapakilala ko sa kanya sa lahat bilang part ng Mafia Ramirez though hindi nya pa alam ang tungkol dito. Mukha naming natandaan nya ang mga sinabi ko.
YOU ARE READING
RM2: Human Life
ActionI feel like, I am being punished because of my situation and being a She without a wolf. I tried living a normal life like humans. But at the unexpected time, I can't really hide what's the real me.