RM2: Human Life

Chapter 5

Chapter 5

Kaira's POV

Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha. Great, parang kakapikit palang ng mga mata ko tapos maliwanag na agad? Pipikit pa sana ako para matulog ulit ng makaramdam ako ng presensya sa loob ng kwarto ko. Yes, inangkin ko na ang kwartong ito sa ngayon. Hinayaan ko nalang si Jonathan, bahala sya jan.

"I've seen you open your eyes princess, so wake up already." Sabi nya. Pero hindi ko sya pinansin at tinuloy ang pagtulog. Ngunit napamulat ako ng mata ng maramdaman kong may humalik sa buhok ko.

"What the fuck are you doing?" napabangon ako. At gulat na napatingin sa kanya.

"Don't you dare curse again or else you'll taste what you must." Pagbabanta nya. Sinamaan ko lang sya ng tingin at bumangon na.

"Gusto mo pa palang halikan kita bago ka bumangon eh. I'll make my kiss your alarm then." Napang asar nyang sabi sa akin habang papasok ako sa loob ng banyo.

"Whatever." Sigaw ko sa kanya bago ako makapasok sa loob. I did my daily routine bago ako lumabas ng banyo. Walang pasok sa opisina si Jonathan at kagabi palang ay kinukulit nya na ako na lalabas daw kami. At ngayon ay balak kong magpatay malisya baka sakaling makalimutan nya at hindi kami matuloy. Dahil may iba akong balak na gawin.

Bumaba na ako at dumeretso sa kusina dahil nakakaramdam na ako ng gutom at balak kong magluto para sa kanila. Pero pagpasok ko sa kusina ay katatapos lang magluto ng mga cook nila. Great, ni hindi ko man lang sila naramdaman na nandun sila sa kusina. Hindi na ba talaga ako isang werewolf? Just by thinking of it, it pains me. For those like me who lives a life being a werewolf, it's so hard to accept that we lost our wolf. And I know, soon I will be gone mad and worst, I might kill myself. Tulala ako habang nasa hapagkainan, na napansin naman ni Tita Jenny.

"Kaira ija, are you okay?" Nag-aalala nyang tanong.

"Ahm, yeah okay lang po ako. Pasensya na po." Hingi ko ng paumanhin sa kanila. Haist, still need to train myself hindi ako dapat sumuko agad. Naniniwala akong hindi pa patay ang wolf ko.

"Kaira, baka nakakalimutan mo na may lakad tayo ngayon ah. 10am ang alis natin." Napatingin ako kay Jonathan nang banggitin nya iyon. Napakatalas naman ng isip ng lalaking ito. Ang akala ko pa naman ay nagawa nan yang kalimutan iyon. Napasimangot na lamang ako.

"Yeah whatever." Sagot ko sa kanya sabay subo ng pagkain.

Pagkatapos naming kumain ay umakyat na ako sa kwarto para maghanda. I was about to wash our plates pero pinigilan ako ni Manang Marie ang namamahala pagdating sa mg gawaing bahay. It took only 30 mins. sa pagligo at nagbihis narin ako ng damit panlakad kung saan ako comfortable.

Since Jonathan brought me a clothes and sandals, ay may magagamit naman ako ngayon. Thanks to him. I'm wearing a light brown sleeveless dress na hanggang kalahati ng hita ko and brown sandals with lace. And I just put some face powder and a lip tint to complete my outfit for this day. Sana lang ay maging maayos ang araw na ito. After I get my sling bag at agad na akong bumaba at nakita ko siyang nakaupo sa may sala mukhang kanina pa nya ako hinihintay ah.

"What took you so..." Naputol ang sasabihin nya nang mapatingin sa akin. What's wrong with him? Tsk.

"You know what, you don't care if this clothes doesn't suits me, ikaw ang bumili nito kaya magdusa ka." Plain ko sabi sa kanya at lumabas nang bahay sabay deretso sa may kotse nya. Tinaasan ko naman sya ng kilay ng nasa may Makita kong hindi pala sya nakasunod agad.

"Niyaya mo akong umalis tapos ang bagal ko naman maglakad." Pang-aasar ko sa kanya.

"You're so damn hot my princess, Bilib na talaga ako sa taste ko sa pagdating sa pagpili ng damit." Nakangisi nyang sabi.

"So you're saying that madami ka nang babae na nabibilhan ng damit ganun? Fine, I will choose my own clothes pagnapasahod mo na ako as your bodyguard. Nang sa ganun ay hindi ako mapabilang sa mga babae mo." Sabay irap ko sa kanya. Damn it, I sounds like a jealous girlfriend.

Pumasok na ako agad ng kotse nya ng marinig ko ang tunog ng pag-unlock ng pinto. Sa susunod ay hindi na talaga ako sasama sa kanya pagniyaya nya akong muli na lumabas. Tahimik lang kami sa byahe hanggang sa tumigil kami sa tapat ng isang building.

"Where are we?" tanong ko sa kanya.

"Sa Ramirez Empire. Dito tayo unang pupunta. You need to know the whole place since dito mo ako babantayan madalas as a bodyguard." Nakangisi nyang sabi. He's a great bad ass. Ang galing nyang mangbadtrip promise.

Iniikot nya ako sa lahat ng sulok ng companya nya. Good thing is that I remember everything na itinura nya. Perks of being a werewolf without a wolf. Pagkatapos namin sa company nya ay sa Maxwell company naman daw. Mabuti narin iyon.

"Dad is the acting CEO of Maxwell, sa tamang panahon at kapag maayos na ang problema natin sa organization, Ipapasa na ni dad sayo ang Maxwell."Naka ngiti nyang sabi.

"Thanks to your family for taking care of Maxwell's business." Naka ngiti kong pasasalamat sa kanya.

Hindi ko akalain na magkakasama kami na hindi nagbabangayan. Habang nasa byahe ay napaisip ako. Kung hindi nangyari yun ay sana kasama ko sila hanggang ngayon at masaya kaming buong pamilya. Maaring si Shaun na ang namamahala sa mga business ni dad.

"I miss them." Malungkot kong sabi. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana. Naramdaman ko na hinawakan ni Jonathan ang kamay ko.

"I know, I may not know how it feels but you know kung ano ang kinakatakutan kong mangyari ngayon? Iyon ay ang mawala ka sa tabi ko." I can feel his sincerity sa mga sinabi nya.

"Why? I'm not that insensitive para hindi maramdaman. Pero masyado pang maaga. Hindi mo pa ako lubos na kilala." Tanong ko sa kanya.

"I don't care kung ano pa ang nakaraan mo. Ang mahalaga sa akin ay ikaw. At sa ayaw at gusto mo. Liligawan kita." Pinal nyang sabi. Napabuntong hininga na lamang ako. Bahala na, I just need to go with the flow as of now. Since I also like him from the moment we meet at the forest, it feels like he is my mate. Siguro kung may wolf lang ako, baka siya na ang mate ko.

~~~

Good evening guys, I'm very sorry for the late update. I will try be more active. Please with me. Hope you'll like the book 2 of Rejected Mate.