Mutasyon Z

1 . Bölüm - Bir Ses...

''Baba !''

Kızım yine bağırıyordu. Her gece bunu yapıyor. 13 yaşında olmasına rağmen karanlıktan korkuyor. Yine her gece olduğu gibi uykulu gözlerle aşağı indim. Birden kızımın odasının yukarıda olduğunu fark ettim. Ama ses burdan gelmişti. Merdivenlerden indiğim anda kızım kucağıma atladı.

''Noldu kızım ? Niye yatağında değilsin ?''

''Baba dışarıdan sesler geliyor.''

''Kızım hayvanlardır. Hadi uyu artık.''

Telefonumun çaldığını fark ettiğimde masaya doğru yöneldim. Arayan Tommy'di. Bu benim kardeşim eğer işi düşmezse aramaz. Ama gecenin 3 ünde benle ne gibi bir işi olabilirdi anlamadım. Aramayı cevapladım.

''Nick çabuk o evden ayrıl ve benle sokağın arkasında buluş.''

Dedikten sonra suratıma kapadı. Gene ne istiyor bu adam diye düşündüm. Kızım Sally'i almalımıydım bilmiyorum. Onuda yanıma almaya karar verdim. Çünkü ona burda bekle desem beklemeyecekti. Hemen üstüme bir şeyler alıp sokağın arkasına gittik. Tommy oradaydı. Ona ''Ne var?'' diye aksice bir soru yönelttim. Biliyorum kardeşim için biraz kaba bir davranış ama sürekli bu deli saçması zırvalarını dinlemekten sıkılmıştım. Tommy sinirle yüzüme bakıyordu.
''Şu anda saat gecenin üçü ve ben seni bir yerde kafayı çekmek içinde çağırmadım buraya !!''
''Ya ne için çağırdın?''
''Zombiler... Her yerdeler''
Kızım birdenbire ağlamaya başladı. Tommy ciddi şekilde kafamı bozuyordu. Kızımı susturmayı başardığımda ona eve girmesini söyledim.
''Sen kafayı mı yedin? Ne zombisinden bahsediyorsun?''
''Son zamanlarda haberlerde çıkan ölü yunuslar, insan ölümlerindeki artış ve değişime uğrayan 21 zombi vakası..''
''Yani ne demeye çalışıyorsun?''
''Anlamıyor musun Nick ? 1 ay önce 21 tanelerdi şuanda ise 21.000'den fazlalar. Bu da demek oluyor ki buradan ayrılıyoruz''
''Saçmalama Tommy nereye gidebiliriz ? Ayrıca zombi olduklarını ne biliyorsun ?''
''Git de sokağın köşesine bak''
Bu Tommy'nin çelişkili lafları beynimi yeterince ağrıtmıştı. Evet , haberlerde bu tür olaylar gündem olmuştu ama işin bu kadar kötüye gittiğini düşünmüyordum. Sokağın köşesine gidip baktığımda bir sürü Aylak olduğunu gördüm. Dehşetle Tommy'e bakıp ''Bunlar nasıl bu kadar çoğaldı?''
''Çünkü hiç bir işe yaramayan yönetim ilk çıkan zombileri ortadan kaldırmak yerine onları incelediler''
''Kahretsin''
''Tamam evden Sally'i al gerekli malzemeni al ve bölgenin güneyinde benimle buluş Nick.''
Kızımın duyduğu sese şimdi anlam veriyordum. Bir zombi sesi duymuştu. Fazla vaktim yoktu. Her geçen dakika aleyhime işliyordu. Hızla eve yöneldim. Sally bir koltukta kıvrılmış beni bekliyordu.
''Sally kalk gidiyoruz. Sakın soru sorma''
Bunu dememle korkuyla odasına gitti. Bende evde bulunan ilk yardım çantasını , el fenerini vb. eşyaları geçen yıl aldığım sırt çantasına doldurdum. Sally geldiğinde onu kucağıma aldım ve koşmaya başladım. Sokağı arkadan dolanmalıydım. Evet, belki Tommy'i fazla sevmiyor olabilirdim. Ama o olmasaydı belki evimde mahsur kalacaktım. Şu anda tek yapmam gereken alternatif bir geçiş yolu bulup herhangi bir arabayla güneye gitmekti. Kendi arabam evin önündeydi. Orası çok riskli olduğu için kesinlikle gidemezdim. Arka sokaktan evi anayola bağlayan bir yol bulmam gerekti. Ama bu pek mümkün değildi. Bu yüzden arka sokaklardan yola devam edecektim. Hızlı bir şekilde arka yoldan geçtik. Şimdi ise karşımızda bir takım aylak vardı. ''Sally sakın yanımdan ayrılma''
''Tamam''
Sally ağlamamak için kendini zor tuttuğunu görebiliyordum. Hızlı bir şekilde arkalarından geçmeye çalışırken bir çığlık işittim. Arkama döndüğümde kızımın cansız bedeni yerdeydi. Ve başında bir aylak vardı.
''SALLY !!!!!!!''
Cansız, ama birazdan peşimden koşup beni yemeye çalışacak bir cansız.