4. Bölüm - Yolculuk

68 10 3
                                    

Evet, şu anda tek düşündüğüm şey Lisa'ya bu olayı nasıl anlatacağımdı. Morgan'ın bu davranışı beni de şaşırtmıştı. Notta bir hastaneden bahsediyordu. Belki de bir çözüm yolu bulmuştu. Şu anda oraya gitmenin bir yolunu bulmam gerekiyordu. Lisa yavaştan uyanmaya başlıyordu. Kafasını kaldırıp babasını göremeyince şüpheyle bana baktı.
''Babam nerede ?''
''Baban Doğu'da bir hastane bulmaya gitti''
Kız bana inanmayan gözlerle baktığında ona babasının notunu verdim. O da hızlı bir şekilde notu okudu. Ve mırıldanarak
''Beni bıraktı desene'' dedi. Bunu gayet sessiz söylemesine rağmen onu duymuştum.
''Hayır, bırakmadı sadece bir süre takım arkadaşı olacağız''
Lisa pencerenin önünde dışarıyı izlemeye başladı. Bende sırt çantamdaki konserveleri çıkardım.
''Hadi gel bir şeyler yiyelim''
Kız yanıma oturdu ve konserveleri yemeye başladık.
''Ee ? Nasıl gidiyor ?''
Lisa bu soruma garip bir ifadeyle baktı. Cidden sorup sorabileceğim en saçma soruyu sormuştum. Ama yinede cevap verdi.
''Bu durumda ne kadar iyi olunabiliyorsa o kadar iyi''
Lisa'nın yüzünden hüzünlü bir ifade geçti. Onun bu haline üzülüyordum. Her ne kadar acınası halde olsamda.
----------
35 dakikadır yoldaydık. Çoğu araç kullanılamaz hale gelmişti. Bunu sağda solda parçalanmış, patlatılmış arabalardan anlayabiliyordum. Bu benim aklıma tek bir olanak getiriyordu; 'Bu çevrede sadece zombiler yoktu' bu zombiler her ne kadar tehlikeli olsada bir arabayı bu hale getiremezlerdi.
''OLDUĞUNUZ YERDE KALIN !''
Birden bu sesle  arkama döndüm. Gördüğüm elinde uzun menzilli bir dürbünlü tüfek olan ve tamamen siyaha bürünmüş bir asker düşüncemi doğrular nitelikteydi. Lisa korkuyla yüzüme bakıyordu. Ben elimi havaya kaldırdığımda Lisa da aynı şeyi yaptı. Adam bana doğru yaklaştı ve kulağıma şunları fısıldadı ''Çok yanlış yoldasın Nick''  Ve son hatırladığım şey kafama vurulan bir silah sonra da etrafın kararması...

Mutasyon ZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin