Labis na nasaktan ako, labis labis kaya pala di man lamang siya nagpaparamdam sa akin. Kasi may iba na, may iba na palang minamahal.. Pinipigilan nila akong umalis sapagkat magagabi na pero di ako nagpatibag di ako nagpatinag umalis pa rin ako na kahit masakit sa aking kalooban.
Sumakay ako ng motor at makarating ng terminal ng matiwasay at Sumakay ng bus pauwi sa amin. Sa aming bahay kahit may pasok na sa susunod na araw ay uuwi pa rin ako kahit labingtatlong oras pa ang byahe ko.
Naka sakay ako ng bus nang umiiiyak hanggang nakatulog nagising ako sa ma lakas na sigawan ng mga kasamahan kong pasahero. Hiyawan di ko maunawaan hanggang sa may narinig akong banggaan at di ko maramdaman ang aking katawan. Nanghihina ako't tumulo ang aking luha "Patawad ma, pa, Patawad AMA, Ibarra ay No Vale la Pena"
BINABASA MO ANG
Vale la Pena
General FictionMasarap magmahal nakakabaliw na nakakaadik subalit nakakatakot. Hanggang saan mo kayang pigilin ang simbuyo ng iyong damdamin? Paano mo ba malalaman na ang sugal na iyong sinalihan ay may magandang patutunguhan. Iindahin mo ba ang sakit kung sakali...
