My little Baby | AgePlay |

6

Ella'dan
Uyandığımda bağırışma sesleri geliyordu beşiğimden doğrulup bebek telsizine doğru seslendim.
~Lucas babacığım, Brendon babacığım ben uyandım.
bir kaç dakika bekledim ama kimse gelmedi aşağıdan ağlama sesleri çığlıklar geliyordu ne olduğunu çok merak etmiştim beşiğimden çıkmaya çalıştım en sonunda kendimi popo üstü yerde buldum, popom acıyordu ama aşağıda ne olduğunu daha çok merak ediyorumdum bu yüzden kapıyı açıp koridorda emeklemeye başladım tüm odalara baktım ama burda kimse yoktu, sesler aşağıdan geliyordu zaten, merdivenlerin başına oturarak kendimi ileriye ittim kayarak aşağıya ulaştım, etrafta emekleyerek ilk olarak mutfağa, banyoya, oyun odama, babacıklarımın çalışma odasına baktım en son salon kalmıştı hızlıca oraya doğru emeklemeye başladım, içeriye girdiğimde duvarın dibine çökmüş Lucas babacığımı gördüm hıçkırarak ağlıyordu yanına gittim ve sarıldım ona dokunmam ile kafasını kaldırıp bana baktı, beni kucağına çekip sarıldı hafif hafif saçlarını okşadım.
~Babacığım neden ağlıyorsun
~bir şey yok bebeğim
~ama bir şey olmuş ki ağlıyorsun ve Brendon babacığım nerde
en son söylediğime sinirlendi ve bağırarak konuşmaya başladı
~Brendon falan yok hayatımızda! artık senin tek bir tane babacığın var!!
~a-ama n-neden ki
gözlerim dolmuştu ağlamamak için kendimi zor tutuyordum
~Ella sorgulamayı kes!
her an ağlamaya hazır gözlerime baktı biraz yumuşadı
~Bebeğim daha sonra her şeyi anlatacağım ama şimdi gitmemiz gerekiyor.
~Nereye gideceğiz
~Brendon'ın olmadığı bir yere
bir şey söylemeden benimle birlikte ayağa kalktı ve direk üst kata çıktı ilk olarak benim odama girip dolabımın üzerinden pembe bir valiz çıkardı ve dolabımdaki kıyafetleri yerleştirmeye başladı daha sonra babacığımın odasına gittik, siyah valize tüm kıyafetlerini koyup kapattı beni kucağına aldı aşağıya indirdi daha sonra valizleri alıp aşağıya indirdi.
~Babacığım tavşanımı istiyorum. lütfen
~peki alıp geleceğim
bir kaç dakika sonra yanima geldi beni kucağına aldı valizleride arkamızdan sürükleyerek dışarı çıktık beni arka bebek koltuğuna bıraktı valizleride bagaja koyup sürücü koltuğuna oturup arabayı çalıştırdı.

Brendon'dan
Eve geldiğimde içerisi çok sessizdi, içeriye doğru seslendim ama kimseden ses gelmedi tamamen içeriye girip kapıyı kapattım.
~Lucas hayatım, Ella kelebeğim burda mısınız?
ses gelmesi için bekledim ama ses seda yoktu korku ve endişeyle tüm odalara baktım üst kata çıktım, odamıza çıktım gördüğüm şey ise dolapların kapakları açık ve içerisindeki kıyafetlerin olmayışıydı aceleyle ordan çıkıp Ella'nın odasına girdim aynı şekilde onunda dolap kapakları açıktı hiç bir kıyafeti kalmamıştı odadan çıkıp salona geldim ceketimin cebinden telefonumu aldım hızla Lucas'ı aradım çalıyordu ama açmıyordu. Salonda dört dönüyordum resmen gözüme koltuğun yanındaki sehpanın üzerindeki yüzüğe takıldı yaklaşıp elime aldım Lucas ve benim evlilik yüzüğümüzdü, gözlerim doldu ayaklarım resmen beni taşımaktan vazgeçmişti yere çöktüm gözlerimden yaşlar istemsizce akıyordu, biraz sakinleşip tekrar aradım bir kaç çalışta açıldı.
~Alo! Lucas hayatım nerdesiniz neden evde değilsiniz, hayatım lütfen cevap ver
~Brendon babacığım senmisin
~Ella bebeğim nerdesiniz neden dolaplarınız boş neden ev bu kadar sessiz
~bab- Senin yüzünden piç senden tiksiniyorum iğrenç insan, pisliğinde boğul.
~L-lucas hayatım neden böyle şeyler söylüyorsun ne yaptım ben sana
~Ne mi yaptın sen beni mahvettin, kalbimi parçaladın, beni kandırdın beni seviyormuş gibi davranmayı kes!
~Seni seviyorum, seni incitecek en ufak bir şey yapamam ki ne oldu sana.
~Bana ne mi oldu sana söyleyeyim, canımdan çok sevdiğim olmadan yapamayacağım, onsuz hiç mişim gibi hissettiğim yıllardır bir kere bile sevmekten bıkmadığım, kavga etsek bile sürekli alttan alan ben ALDATILDIM!!
~NE! Bunu sana kim söyledi bilmiyorum ama kesinlikle yalan söylemiş seni ne kadar sevdiğimi en iyi sen biliyorsun birtanem lütfen evimize gel konuşalım.
~Konuşacak bir şeyim yok benim.
burnunu çekip devam etti ağladığını hissediyorum canım yanıyor ama bir şey yapamıyorum.
~Hayatım lütfen, lütfen böyle yapma, seni sizi her şeyden çok seviyorum
~Kapatıyorum hoşçakal.

Sınır 30 oy
İyi okumalar.
Kitap ile ilgili düşüncelerinizi yazarsanız sevinirim.