0.14

4 0 0
                                    

Konserin başlaması ile ben de diğer çalışanlar gibi en azından bir kaçı gibi sahne arkasında ki ekrandan onları izlemeye başladım. Normal hayatlarındaki kişiliklerinden eser yok. Nasıl bu kadar havalı olabilirler?

Tanrım Felix tişörtünü çıkardı. Aman tanrım.. gözlerimi başka bir yere kaçırmak istesem de iç güdülerim buna izin vermedi. Vay canına gerçekten harika bir vücudu varmış. Gerçi onu daha önce milyon defa çıplak gördüm ama sahnedeki Felix'in vücudunu ilk defa görüyorum. Neler saçmalıyorsam kendi kendime..

Konser bitmek bilmiyordu. Ya da ben çok sıkılmıştım sahne arkasında bir çalışan olarak izlediğim konser sonunda bitmişti şu saatten yarın akşamda dahil olmak üzere programları boş. Bu demek oluyor ki ben de boşum.

Üyeler hayranlarla vedalaşarak sahneden ayrıldılar. Herkes kendi alemindeydi, bir kısmı çoktan uyumuş. Hyunjin kendini müziğin ritmine kaptırmış camdan dışarıyı izliyordu. Bang Chan menajer ile konuşuyordu. Kafamı önüme çevirirken pür dikkat beni izleyen Felix ile göz göze geldim kafasını hızlıca önüne eğdi ve uyumaya başladı.   

Şirket binasının önünde bekleyen hayranları üyeler atlatamasa da biz çalışanlar olarak rahatça içeri girebildik demek isterdim ama kızların bir tanesi çarpıp beni yere düşürdü ve ben düşünce teknik olarak bavul da benim üzerime devrildi. Menajer Wang Abi gelip üzerimden bavulu tek eliyle çekti. Adamın tek elindeki güç benim bütün gücüme eş değer galiba hayranlıkla ona bakmıştım.

Sızlayan bacağıma baktım. Kahretsin çizilmiş, o kadar derin olmasa da kanıyor. İz kalmaz umarım acı ile şirketten içeri girdim şu an bacağımın ne halde olduğu umurumda değil sadece biraz olsun dinlenmek istiyordum, ve son toplantıyı yapıp yarım günlük tatilimi uyuyarak geçirmek.

Dün gece ki yatağımda yerimi alacakken yanıp sönen telefon ışığım yüzünden yine bunu ertelemek zorunda kaldım.

** Evinin sokağında ki kafeye gel, sana yorgunluk kahvesi ısmarlayacağım.**

**Kahve içecek durumda değilim çok yorgunum. İyi geceler.**

Dinlenmek istiyorum. Kahve falan değil ama kimdi bu bir dakika numaraya kayıtlı değil.. Gelen bir yeni mesaj ile beraber elim gelen kutusuna kaydı.

** Kahve içerken bana eşlik edecek birine ihtiyacım var. -Felix   **  

Onu acele bir şekilde rehberime kaydedip cevap kısmına geri gelip yazdım.

**Sanırım teklifini geri çevirmeyeceğim.**

**Bekliyorum.**

Gecenin bir yarısı.. ki gece bile denmez hava artık sağlıklı uyku düzenine sahip insanların uyuduğu bir halde şu an. Sessizce ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Bacağımın ağrısı biraz daha artmıştı istem dışı elim sızlayan bacağıma gitti. Yürüdükçe acıyordu.. Kafe girişinde beni bekleyen Felix'i görür görmez bana söylediği ilk şey.

"Bacağına ne oldu yürümekte zorlanıyor gibisin?" Oldu. Bakışları yüzüme kaysa da eliyle hala bacağımı işaret ediyordu.

"İyiyim. Sadece birazcık acıyor. Sakarlığım yüzünden oldu." Gecenin karanlığından bile belli olan çizik ile Felix'de ister istemez yaraya dokunmuştu neden şort giydim ki sanki. Yaptığı şeyin farkına varınca elini hızlıca geri çekti.

"Ben.. şey bacağın çizilmiş." Utanarak elini ensesine götürdü. Yüzünün kızardığını görebiliyordum.

"Biliyorum önemli değil." Cümlemi bitirir bitirmez gözlerini gözlerime dikip ciddiyet ile konuştu..

"Eğer bir şey yapmazsan iz kalacak. Gidelim."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 01, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BLACK CHANCE | STRAY KIDSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin