-ÖLÜMÜ FISILDAYAN KADIN-

~SEN ONA AŞIKSIN BEN SANA~

Multimedya:Aras

Savaş benim o lafımdan sonra sakin adımlarla sınıftan çıktı.Arkasında koca bir pişmanlık,koca bir hayal kırıklığı,koca bir hüsran bıraktı.Yine darmadağın olmuştum.Hiçbir şey demeden öylece gitti.Bir süre arkasından öylece baktım.Sonra koşarak bende sınıftan çıktım.Okulun bahçesine geldiğimde okulun arka tarafına geçip yere oturdum.Sırtımı duvara yaslayıp dizlerimi kendime çektim.Ve ağlamaya başladım.Omuzumda hissettiğim el beni o tarafa yönledirdi.Bir an hızlıca harfler dilimden döküldü.

"Savaş"

"Ona ondan nefret ettiğini söylediğin halde onu beklemen de ayrı bişey."

"Be-ben onu beklemiyordum yani sadece ondan başkası olacağını düşünemedim.Benim ondan başka kimsem yok."

Dedim aynı zamanda ağlarken.Aras'da benimle aynı şekilde oturdu.Kafasını duvara yan yaslayarak bana baktı.

"Bazen kimsesiz sanarsın kendini.Ama bir yerlerde senin için hep tetikte bekleyen birileri olur.Seni her zaman gizliden gizliye koruyan birileri."

Ayağa kalktım.Bu çocuktan gerçekten korkuyordum.Üzerimi sirkelerken cevap verdim.

"Benim için tetikte bekleyen kimse yok"

Ben oradan uzaklaşırken Aras oturduğu pozisyonunu bile değiştirmedi.Eve ulaştığımda kendimi yatağa attım.Doğrusu ağlamaktan sıkılmıştım.Şu depresyona girme işinin başka yöntemleri de yokmuydu ya.Çikolataaa yok.Yani sonra belki.En iyisi ben evi temizleyeyim.Off o da olmaz.Bu sefer herşeyi daha çok dağıtırım.Pasta mı yapsam.Evet evet pastaya odaklanırsam hem o Savaş gerizekalısını da düşünmem.Yok neymiş o benim ağzıma da sıçsa ben ona dönermişim.Hiçte bile.Sen onu benim külahıma anlat.Kendini beğenmiş aptal.Mutfağa geçtiğimde ilk olarak kek yapmam gerektiğini düşündüm.Yok yok ilk olarak bir önlük bir eldiven takmalıyım.Aynen de öyle yaptım.Saçımı tepede topuz gibi saçma birşey yaptıktan sonra unu kaba boşalttım. Diğer malzemeleri de koyunca çırpmaya başladım.Aynı zamanda tabiki şarkıyı mırıldanıyordum.

"Çırptım çırptım karıştırdım."

Ben bir yandan şarkıyı söyleyip dans ederken bir yandan da gözlerimden yaşlar akmasına izin veriyordum"

"Kendimi onla yarıştırdım,kimse kimseye benzemez,kendimi kekle yarıştı- "

Orada gördüğüm yüz susmama neden oldu.

"Savaş şey ben pasta yapıyordum da yani sen niye yani"

Ben ağlarken konuşmayı başarırken Savaş sözümü kesti.

"Sen niye nefret ettiğin biri için ağlıyorsun.Bir de böyle saçma bir depresyon yöntemi filan bulmuşsun yani"

"B-ben sen yani ben senden nefret etmiyorum yani sen niye geldin"

"Poyraz'ı almaya geldim"

"Nasıl yani onu benden alıcak mısın"

Derken sesimin titremesine engel olamamıştım.

"Sadece bir saatliğine"

Off gitmesini istemiyorum.

"Poyraz hasta burada sev sen ben zaten mutfakta olucam rahatsız etmem sizi"

Savaş gözlerini devirerek bana baktı.

"Bir saatte yemem seni merak etme."

"Yok ondan değil tamam o zaman içerideyim ben "

Savaş içeriye geçince ben fırından çıkardığım iki keki süslemeye başladım.Süslediğim kekten bir dilim alarak tabağa koydum.İçeriye girdiğimde Savaş Poyraz'la oynuyordu.